پرسشنامه رضایت شغلی (اسمیت ،کندال و هالین)

پرسشنامه رضایت شغلی (اسمیت ،کندال و هالین)

این پرسشنامه توسط اسمیت ،کندال و هالین[1] (1969) طراحی شده است. این ابزار ابتدا به صورت 72 سؤالی بوده که به علت زیادی پرسش ها از کارآیی لازم برخوردار نبود و در سال (1987) آن را به 30 سؤال کاهش دادند. که در این پژوهش، پرسشنامه 30 سوالی استفاده شده است.

الف- شیوه نمره گذاری

 این ابزار 5 بعد رضایت شغلی را شامل می شود که عبارتند از : ماهیت کار (سوال 1تا 6 )، سرپرست (سوالهای 7 تا 12) ، همکاران (سوالهای 13 تا 18)، ارتقاء (سوالهای 19 تا 24) و پرداخت (سوالهای 25 تا 30). این مقیاس به شیوه لیکرت نمره گذاری می شود. (ساعتچی و همکاران، 1387).

ب- پایایی و اعتبار:

 ثامنی در سال 1384،پایایی پرسشنامه رضایت شغلی(جی دی آ)[2] را 73/. ، و رنجبر درسال 1384 با استفاده از روش آلفای کرنباخ میزان پایایی این ابزار را 69/. گزارش کرده اند. همچنین بمبئی رو(1385) نیز از روش باز آزمایی استفاده کرده و پایایی این ابزار را 72/. به دست آورده است و برای تعیین پایای درونی این پرسشنامه از روش آلفای کرنباخ[3]استفاده شده است  که مقدار آن معادل 83/. به دست آمده است. (ساعتچی و همکاران، 1387). در پژوهش فتحی زاده(1390) اعتبار و پایایی این پرسشنامه پس از تحلیل داده ها با روش آلفای کرونباخ مورد بررسی قرار گرفت و رضایت شغلی کل (80/.) به دست آمد. در این پژوهش پایایی این پرسشنامه با روش آلفای کرونباخ 72/0 بدست آمد. و برای تعیین روایی نیز از نظرات اساتید صاحبنظربرای بدست آوردن  روایی صوری استفاده شد.

[1] - Smith Kendal and Haline

[2] - Job Discereptive Index

[3] - Cronbach Alpha