مبانی نظری سلامت عمومی ،خانواده ومحیط خانواده

فصل دوم پیشینه پژوهش 11  

مقدمه 12

بخش اول: سلامت عمومی 12

سلامت عمومی و تعاریف آن 12

نشانه‌های سلامت عمومی 18

مدل بیماری روانی و سلامت عمومی 18

رویکردهای مختلف روانشناسی و سلامت عمومی 21

الف) رویکرد روان تحلیل‌گری 21

ب) رویکرد رفتارگرایی 22

ج) رویکرد انسان‌نگری 22

بخش دوم : خانواده و محیط خانواده 23

خانواده و اهمیت آن در نظریه های روان شناختی 23

تأثیر خانواده بر رشد شخصیت 25

- نظریه اسناد 29

تأثیر محیط‌های ارتباطی خانواده بر رفتار اعضای خانواده 32

سنجش محیط خانواده 37

مقیاس محیط خانواده 38

نقش سلامت عمومی در ثبات خانواده 39

عوامل خانوادگی موثر در سلامت عمومی 40

شیوه‌های ارتباطی موجود در خانواده 40

مهارتهای زندگی اعضای خانواده و نقش آن در سلامت عمومی خانواده 40

اقتصاد خانواده و نقش آن در سلامت عمومی خانواده 41

ازدواجهای مناسب در تامین سلامت عمومی خانواده 42

بخش سوم: مروری بر تحقیقات انجام شده 42

 فصل دوم

پیشینه پژوهش

مقدمه

این فصل به بررسی مبانی نظری و همچنین تحقیقات انجام شده درخصوص موضوع حاضر اختصاص دارد. در این فصل ابتدا سلامت عمومی و مؤلفه های آن، همچنین تعریف­ها و تحقیقات انجام شده در حوزه نظری آن ارائه شده است. بخش دوم نیز به بررسی محیط خانواده و مؤلفه­های آن اختصاص دارد. در بخش پایانی مروری بر سوابق تحقیقات انجام شده در خصوص موضوع حاضر در کشور ایران و خارج ارائه شده است.

بخش اول: سلامت عمومی

سلامت عمومی[1] و تعاریف آن

مشکل است بتوان یک تعریف دقیق و همه جانبه از سلامت عمومی ارائه داد یکی از دلایل آن دامنه وسیع نگرش‌ها و دیدگاه‌های افراد در سلامت است (کورتیس، 2000؛ ترجمه سهرابی، 1382).

معنای لغوی ریشة سلامتی، كامل بودن[2] است. این واژه در زبان‌های انگلوساكسون‌ از ریشه‌ای گرفته می‌شود كه واژه‌های كامل[3]، بی‌عیب[4] و مقدس[5] هم از آن گرفته شده‌اند(حسینی، 1370).  سلامت[6] سازه پیچیده‌ای­است و منظور از آن تجربه و کنش‌وری بهینه روانشناختی می‌باشد؛ اگر چه سؤال (حال شما چطور است» بسیار ساده به نظر می‌رسد، نظریه‌پردازان معتقدند که موضوع سلامت بسیار پیچیده و بحث‌برانگیز است. از شروع تلاش‌های عقلانی آدمیان تاکنون بحث‌های قابل ملاحظه‌ای در مورد تجربه بهینه و اینکه «زندگی خوب[7]» چگونه بناء می‌شود، صورت گرفته است؛ چگونگی تعریف ما از سلامت بر اعمال حکومتی، آموزشی، درمانگر، پدر و مادری کردن و همه تلاش‌هایی که با هدف تغییر آدمی برای بهتر شدن صورت می‌گیرد، تأثیر می‌گذارد (رایان و دسی[8]، 2001).

کورسینی[9] (2002) بهزیستی را حالت نفی از خوب بودن که شامل شادمانی، عزت نفس و رضایت از زندگی است تعریف کرده است. او معتقد است سلامت عمومی حالتی از ذهن است که به وسیله بهزیستی هیجانی، رهایی نسبی از اضطراب و نشانه‌های ناتوان‌کننده و ظرفیتی برای ساختن روابط سازنده و انطباق با درخواست‌های معمولی و استرس‌های زندگی مشخص می‌شود (به نقل از توفیقی، 1386).