مبانی نظری ازدواج و طلاق (فصل دوم تحقیق)

ازدواج و طلاق
ازدواج
انسان براساس اراده الهی به صورت فطری موجودی است اجتماعی و این ساختار اجتماعی در كوچكترین و محدودترین شكل خود در خانواده تجلی یافته است. ساختاری كه از طریق میثاق ازدواج بین زن و مرد صورت گرفته و بوجودمی¬آید. در واقع ازدواج یك سنت دیرینه اجتماعی است،كه از زمان های بسیار قدیم از آغاز زندگی بشر مرسوم بوده است (فضل¬الله،1373).
كارلسون1 (1963)ازدواج را فرآیندی می‏داند كه از كنش متقابل بین دو فرد، یك مرد و یك زن كه برخی شرایط قانونی را تحقق بخشیده¬اند و مراسمی را برای برگذاری زناشویی خود برپا داشته¬¬اند، بوجود می¬آید (به نقل از نجاتی، 1389).
به طور كلی، ازدواج را می‏توان ارتباطی دانست كه دارای تمامیت بی نظیر و گسترده ای می‏باشد، ارتباطی كه دارای ابعاد زیستی، عاطفی، روانی، اقتصادی و اجتماعی است.به عبارت دیگر، همزیستی زوجین در درون خانواده موجب چنان ارتباط عمیق و همه جانبه ای می‏شود كه بی هیچ شك و شبهه ای قابل مقایسه با هیچ یك از ارتباطات انسانی نمی‏باشد، به نحوی كه قرار داد ناشی از آن نوعی تقدس است (مهدوی، 1375، به نقل از شیخ محسنی، 1385).
ازدواج یك سنت دیرینه‌ی اجتماعی است كه از زمآن‏های بسیار قدیم، بلكه از آغاز زندگی بشر مرسوم بوده است. پیمانی است مقدس كه در بین تمام اقوام و ملل و در تمام اعصار و امكنه وجود داشته و دارد. در این پیمان مقدس، زوجین، یعنی زن ومرد، زندگی مشترك را تأسیس می‌كنند و پیمان می‌بندند كه در كنار هم و یار و غمخوار یكدیگر باشند. ازدواج برای انسان‏ها  یك نیاز طبیعی است كه از آفرینش ویژه آن‏ها سرچشمه می‌گیرد. چنان كه انسان به آب و غذا نیاز دارد، در سنین خاصی به ازدواج هم نیاز پیدا می‏کند (بیابانگرد، 1382).

 

1-1-1-2-سبک‏های ازدواج
دهه‌های اخیر پژوهش‏های زیادی درباره سبک‏ها و گونه‌های ازدواج و شیوه ارتباط زن وشوهرها به عمل در آمده است. برای نمونه کوپر و هارفس (2000)، به نقل ازشیخ محسنی، (1385). پنج سبک یا پنج گونه ازدواج را معرفی می‏کند که این سبک‏ها عبارتند از:
1-    ازدواج هایی که کشمکش در آن ها عادت شده است
2-    ازدواج‌های عاری از شور و شوق یا ازدواج‌های بی روح و سرد
3-    ازدواج هایی که در آن زوجین به گونه ای غیر فعال با هم به مراوده می‌پردازند
4-    ازدواج‌های سرشار از شور و شوق
5-    ازدواج‌های تمام عیار
ازدواج هایی که کشمکش در آن ها عادت شده است: این گونه ازدواج ها با نزاع و اختلاف نظر همیشگی مشخص می‌شود. در این قبیل ازدواج ها میل به دعواهایلفظی و کشمکش قوی است. آنان همواره به تحریک احساسات یکدیگر می‌پردازند. این تحریک نیز موجب دعوا و کشمکش می‌شود، به علاوه، کشمکش و اختلاف نظر ضامن تداوم ازدواج می‌باشد.
ازدواج‌های عاری از شور و شوق یا ازدواج‌های بی روح و سرد: در این¬گونه ازدواج ها رابطه¬هایی که زمانی عاشقانه و صمیمی بوده اند، رنگ و بوی طلاق عاطفی به خود می‌گیرند و ازدواج عاری از عشق می‌شود و زوج‏ها نسبت به هم بی تفاوت اند، با این وجود آنان می‌کوشند با هم باشند، چون بین زوجین گفتگوی زیادی صورت نمی‌گیرد، اختلاف نظر نیز اندک است. ممکن است عده زیادی احساس کنند که احمقانه فرض کردن چنین ازدواج هایی، امری عادی است و عده ای از زوج‏ها نیز احساس می‏کنند که وجود رابطه بهتر از نبود آن است. با این حال، عده ای از زن و شوهرها احساس می‏کنند که برای انجام برخی مسئولیت‌های شخصی و اجتماعی حفظ وضعیت تأهل ضروری است.
ازدواج‌هایی که در آن زوجین به گونه ای غیر فعال با هم به مراوده می‌پردازند: در این¬گونه ازدواج ها، زوجین به طرز غیر فعالانه با هم مراوده دارند. ممکن است که چنین ازدواج هایی از همان آغاز احمقانه به نظر برسند، در این گونه ازدواج ها هیچ گونه احساس رابطه رضایت بخش و مهیجی وجود ندارد. زیرا هیچ گونه تعلق به دیگری وجود نداشته است. این گونه ازدواج ها به ازدواج مصلحتی نیز موسوم است. در این نوع ازدواج شور زندگی وجود ندارد.
ازدواج‌های سرشار از شور و شوق: در این گونه ازدواج ها رابطه عاشقانه و گرم و صمیمی به بهترین وجهی وجود دارد، زن و شوهر به یکدیگر علاقمندند و نسبت به یکدیگر و ازدواج پایبند و مقید می‌باشند. استقلال رأی و رشد شخصی طرفین تشویق می‌شود و در صورت وجود اختلاف نظرها، معمولاً شدت آن بسیار کم است. نسبت به اهداف زندگی اشتراک نظر دارند و مشتاقانه برای حفظ مشارکت تن به کار و فعالیت می‌دهند.
ازدواج‌های تمام عیار: این گونه ازدواج ها به مراتب جذاب تر و گیراتر از ازدواج‌های پرشور است. زوجین به چیزی غیر از شریک زندگیشان نمی‌اندیشند و با هم برای آینده بهتر تلاش می‏کنند و از انسجام بیشتری برخوردارند.
با این حال ازدواج به هرگونه ای که باشد از دو سبک عمده پیروی می‏کند. (الف) ازدواج با سبک سنتی، (ب) ازدواج با سبک غیر سنتی.