نقش زنان اندونزی در مدیریت تحصیلات عالی

نقش زنان اندونزی در مدیریت تحصیلات عالی

مقدمه:

          سال 1978 .م نقطة عطفی برای پیشرفت زنان اندونزی می باشد. دراین سال، قوانین اساسی و حقوق اجتماعی زنان در “رهنمودهای ملی برای توسعه” به تفصیل شرح داده شد. برای اولین بار، دولت برنقش زنان در توسعة كشور با ؟ یك مقام ملی: تحت عنوان ”دومین وزیر برای نقش زنان” تاكید كرد و تا سال 1983.م این موقعیت به وزیر نقش زنان ارتقاء پیدا كرد.

          مقام فلسفی پانسا سمیلا و قانون اساسی برای زنان، جایگاه و حقوق مساوی به عنوان مخلوقات آفریدگار درنظر گرفته اند. قانون اساسی حقوق، وظایف و فرصتهای یكسانی را برای زنان و مردان در بردارد. ازلحاظ تاریخی، شكل گیری نقش زنان اندونزی یك فرآیند طولانی را سپری كرده است. در قرون پیش تعدادی از زنان اندونزی درصحنه های سیاسی به عنوان ملكه سلطنت كرده اند. به عنوان مثال یكبار در قرن چهارم میلادی، تربیوناتونگادوئی و سوهیتا امپراتوری ماجا پاهیت، یكی از امپراتوریهای مورد احترام در مجمع الجزایر اندونزی را اداره كردند. در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم تعدادی از زنان اندونزی درجنگ با مخالفت قدرت استعماری به نیروی نظامی مردان پیوستند. دراین بین مارتا كریستینا تیاهاهو، نیا آگنگ سرانگ، كات یناك دئین و كات مئونیا از زنان برجستة این مبارزه بودند.

          چالش فرادوی زنان اندونزی اكنون كاملاً متفاوت است. تلاش زنان در فعالیتهای فرهنگی و خانوادگی بیشتر از حوزة سیاست است. امید زنان به توسعة استانداردهای زندگی و دست یافت به تحصیلات عالی می باشد.

          بعضی از زنان برجسته كه دربهبود وضعیت زنان در اندونزی از طریق آموزش و پرورش نقش داشته اند عبارتند از: كاوتینی از جه پارا جاوای مركزی (1904-1879) نیا احمد داهلان از جاوای مركزی، مایا والنده مارمینن از جنوب سوالاوزی دوبی سارتریكا از جاوای غربی است. این شخصیتهای تاریخی ثابت كردند كه زنان اندونزی برای رسیدن به اهدافشان تلاش خود را قرنها پیش آغاز كرده اند. این تلاش تا حال ادامه داشته و با سرعتی حركت كرده است كه اساسش تنها بر زندگی خانوادگی نیست.

فرصتهای شغلی:

          با توجه به داده های دفتر مركزی آمار، جمعیت اندونزی در سال 1990.م 00/400/179نفر بوده است. از كل جمعیت 00/500/89نفر مرد (یا 89/49%) و 000/900/89نفر زن (یا 11/50%) بودند.

          از پیش مطالعات آماری چنین نتیجه گیری می شود كه درسال 2005.م جمعیت زنان بیشتر خواهد بود. به طوری كه جمعیت زنان 000/680/111نفر (یا 10/51%) در مقایسه با 000/508/111نفر مرد (یا 9/49%) خواهد بود. عموماً پذیرفته شده است كه تعداد زنان در سالهای آینده به مرور كاهش پیدا خواهد كرد.

جدول (1)

درصد جمعیت زن و مرد

منبع: جاكارتا. بی پی اس 1990

به هرحال بیشتر بودن جمعیت زنان به معنای مشاركت بیشتر آنها در بازار كار نیست. باتوجه به آمارهای دفتر ملی آمار، برآوردها برای مشاركت در نیروی كار