دانلود چارچوب و مبانی نظری جریان های اسلام گرای عراق با فرمت word

خرید و دانلود فصل دوم پایان نامه جریان های اسلام گرای عراق با فرمت docx در قالب 22 صفحه ورد بصورت کامل و جامع با قابلیت ویرایش

از میان همۀ عوامل، شاید محدودیت‌های سیاسی بر توسعۀ انسانی مهم‌ترین دلیل برای رشد اسلام‌گرایی باشد.  بر همین مبنا، استبداد و فساد مقام‌های دولتی خاورمیانه از اصلی‌ترین علل تداوم اسلام‌گرایی هستند. به علاوه، ایالات متحده نیز به دلیل حمایت از این رهبران سیاسی در زمان حکومت‌شان، همچنان مهم‌ترین هدف آنها می‌باشد. همگان به خوبی میدانند که ایالات متحده آمریکا پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، حمایت‌های سیاسی و اقتصادی وسیعی را از رژیم بعثی عراق جهت مقابله با انقلاب اسلامی نوظهور ایران داشته‌است. رژیمی که این حمایت را نه فقط در جهت مبارزه با ایران به کار گرفت؛ بلکه هرگونه حرکتی در عراق، که رنگ و بوی اسلامی داشت را به شدت سرکوب نمود. لذا با توجه به حضور سازمان‌های بین المللی حافظ حقوق بشر، حمایت‌های یک جانبۀ آمریکا به رژیم بعثی توانسته بود بقای صدّام را علی‌رغم مشکلات سیاسی و اقتصادی فراوان در این کشور تداوم بخشد.

امّا حضور نیروهای مذهبی اسلام‌گرا در عراق با تأثیر پذیری از حرکت‌های صورت گرفته در سایر سرزمین‌های اسلامی از جمله برداشت‌های اولیۀ مدرن از اسلام‌گرایی حرکت‌های اخوان المسلمین در مصر که با هدف مبارزه با بی عدالتی اجتماعی و نابرابری اقتصادی ایجاد شده بودند یا از آن مهمتر و تأثیرگذارتر، انقلاب اسلامی ایران که متأثر از ایده‌های اسلامی-شیعی توانسته بود انقلابی را علیه یک حکومت دست‌نشاندۀ غربی انجام دهد و خود را از دام استعمار و استبداد برهاند، باعث پیدایش جریان‌های تاثیرگذاری در صحنه‌های سیاسی اجتماعی عراق شد؛ بنابراین منظور ما از جریان‌های اسلام‌گرا، مجموعه جریان‌هایی هستند که مفاهیم و آموزه‌های دینی-اسلامی را به عنوان مبنای حرکت سیاسی خود انتخاب کرده‌اند. لذا برای ورود به بحث اصلی «جریان‌های عمدۀ شیعی در عراق معاصر» ضروری است که ما توصیفی از فضای جریان‌های سیاسی اجتماعی عراق جدید را به مطالب دو فصل پیشین منضم نموده و پس از آن به توصیف، تبیین و تحلیل جریان‌های عمدۀ شیعی و رویکرد آنان به برخی تحوّلات داخلی و خارجی عراق جدید، بپردازیم.

فهرست مطالب

جریان‌های اسلام‌گرای عراق

جایگاه جریان‌های اسلام‌گرای غیر شیعی عراق پس از صدام

الف). جماعت اخوان المسلمین

ب). حزب تحریر اسلامی

منابع