دانلود تحقیق تربیت و اصول آن با فرمت ورد

هدف از این تحقیق بررسی تربیت و اصول آن با فرمت docx در قالب 37 صفحه ورد بصورت کامل و جامع و با قابلیت ویرایش می باشد

فهرست مطالب

مبانی نظری

تربیت

تربیت اسلامی

انواع تربیت

تربیت اخلاقی

تربیت اجتماعی

تربیت سیاسی

تربیت اقتصادی

اصل تربیت

اهمیت و ضرورت اصول در تربیت

اصول را از چه منابعی می‌توان برگرفت

ارتباط اصول با دیگر عناصر تربیتی

اعتدال

بررسی واژه قصد

بررسی واژه وسطبررسی واژه سوی

معناشناسی واژه اعتدال از منظر اندیشمندان

اصل اعتدال

پیشینه

منابع

«لغتی که به کمک آن معنا به قالب لفظ در می­آید همیشه و نزد همه کس مفهوم و مدلول روشنی ندارد. از یک لغت واحد هر کسی استنباطی دارد که خاص خود اوست و با استنباط دیگران از همان لغت کم و بیش متفاوت است. این واقعیت که در بسیاری از موارد از نظر دور می­ماند، در تبادل نظرهای جدی درباره مسائل و به خصوص در جریان بحث‌هایی که مقدمه لازم عمل به شمار می­رود، به خوبی آشکار می­شود و چه بسا حصول توافق بین علاقه­مندان به مسئله معینی را درباره راه حل مورد قبول اکثریت دشوار می­کند. مثلاً معنای لغت کثیر استعمال تربیت نه تنها برای همه­ی کسانی که آن را به کار می­برند روشن نیست، بلکه اکثر متخصصان هم درباره آن اتفاق نظر کامل ندارند.» (شکوهی، 1385 : 19 )

«نظر به اینکه از راه تعلیم و تربیت می­توان موجبات رشد فردی و رفاه جمعی را فراهم نمود، این جریان در زندگی انسانی نقشی مهم دارد. با توجه به همین امر، تربیت مورد توجه اکثر مردم قرار دارد. مصلحان اجتماعی، روشن‌فکران و فیلسوفان همه درباره تربیت بحث می­کنند و هر دسته از روی تجربیات خود درباره ماهیت و نقش آن به گفتگو می­پردازند.» (شریعتمداری، 1388 : 74 )

«از آنجا که واژه تربیت دارای کاربردی گسترده و در نتیجه مبهم است، شایسته است که جنبه‌های گوناگون آن را با به کارگیری واژه‌هایی چون آموزش، پرورش، و بار آوردن از یکدیگر متمایز کنیم و خود واژه تربیت را تنها برای رساندن تحول انسان به کار ببریم. آموزش بیش از هر چیز سپردن دانستنی­هاست به دیگران. اما دانستنی­ها تنها آنگاه سودمندند که به کار آیند؛ و آموزش آنگاه به کار می­آید که زمینه‌ای برای پدید آمدن تغییری در متربی گردد. پرورش چنانکه گفته شد، یعنی شکوفاندن و به کار آوردن توانایی­های درونی و استعدادهای طبیعی. اما بار آوردن مفهومی است برای پدید آوردن دگرگونی‌های معینی که ما آن را هدف می‌شمریم.» (نقیب زاده، 1390: 16)