پرسشنامه سلامت عمومی فرزندان 12 سوالی با نمره گذاری، روایی و پایایی

پرسشنامه سلامت عمومی فرزندان 12 سوالی نمره گذاری، تفسیر، روایی و پایایی، بررسی مولفه ها و خرده مقیاس ها، در قالب فایل ورد و با فرمت docx

معرفی پرسشنامه سلامت عمومی فرزندان 12 سوالی

پرسشنامه سلامت عمومی 12 سوالی در سال 1972 توسط گلدبرگ و به منظور شناسایی اختلالات روانی در مراکز و محیط های مختلف تدوین شده است. سوال های پرسشنامه که به بررسی وضعیت روانی فرد در چهار هفته (یک ماه) اخیر می پردازد، در برگیرنده نشانه هایی مثل افکار و احساسات نابهنجار و جنبه هایی از رفتار قابل مشاهده می باشد. به همین جهت سوال ها بر موقعیت «اینجا و اکنون» تأکید دارد. به اعتراف بسیاری از پژوهشگران، پرسشنامه سلامت عمومی شناخته شده ترین ابزار غربالگری تا کنون در دنیای روان پزشکی و علوم رفتاری و روانشناسی است که تأثیر شگرفی بر پیشرفت پژوهش ها داشته است. این پرسشنامه به صورت فرم های 60، 30، 28 و 12 سوالی است که فرم 28 سوالی و فرم 12 سوالی هم در ایران و هم در سایر کشورها کاربرد بسیار داشته است. پرسشنامه سلامت عمومی (12 سوالی)، شامل 12 سوال از 60 سوال پرسشنامه اصلی است که همانند فرم های دیگر، هر یک از سوال های آن شدت مشکلات روانی را در چند هفته اخیر می سنجد.

روش نمره گذاری و تفسیرپرسشنامه سلامت عمومی فرزندان

نمره گذاری پرسشنامه های سلامت عمومی به دو صورت متداول می باشد. یکی روش نمره گذاری سنتی گلدبرگ که به صورت (0-0-1-1) است. یعنی گزینه های الف و ب نمره صفر و گزینه های ج و د نمره یک می گیرند. در این صورت حداکثر نمره آزمودنی در پرسشنامه سلامت عمومی (12 سوالی)، برابر با 12 خواهد شد. روش دیگر نمره گذاری، نمره گذاری لیکرت می باشد که به صورت (0-1-2-3) است، یعنی گزینه الف نمره صفر، گزینه ب نمره 1، گزینه ج نمره 2 و گزینه د نمره 3 می گیرد. حداکثر نمره آزمودنی با این روش نمره گذاری در پرسشنامه سلامت عمومی (12 سوالی)،  برابر با 36 خواهد شد.

پایایی و روایی پرسشنامه سلامت عمومی فرزندان 12 سوالی

برای بررسی پایایی پرسشنامه، ثبات داخلی ابزار (پرسشنامه)، با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ ارزیابی شد که در نتیجه این ضریب، 87/0 محاسبه گردید. روایی پرسشنامه نیز با استفاده از روش تحلیلی مقایسه گروههای شناخته شده  مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آزمون تحلیل واریانس  در بررسی نمره پرسشنامه سلامت عمومی و وضعیت کلی کیفیت زندگی (به عنوان متغیر گروهی) نمایانگر تفاوت های قابل ملاحظه ای بین گروهها بود، به این صورت که افراد دارای وضعیت بهتر کیفیت زندگی، در پرسشنامه سلامت عمومی حایز نمرات پایین تری گردیده، از سوی دیگر، افراد دارای کیفیت زندگی «خیلی بد» تا «بد» به صورت معناداری از پرسشنامه سلامت عمومی (12سوالی)، نیز نمره بالایی کسب کردند (P