نشانه شناسی کلیات تشخیص

هوشیاری

- اختلال هوشیاری
 اندریافت ( apperception ): ادراک تعدیل شده به وسیله احساسات و افکار خود شخص.
( sensorium )حالت ادراکی: حالت عملکرد شناختی حواس ویژه )گاهی به عنوان مترادف
هوشیاری مورد استفاده قرار می گیرد(. اختلال هوشیاری غالباً با پاتولوژی مغزی رابطه دارد.
1 - فقدان جهت یابی ) disorientation (: اختلال در وقوف به زمان، مکان و شخص.
2 - شعور: فقدان روشنی کامل ذهنی همراه با اختلال درک و طرز تلقی.
3 - بهت ) stupor (: فقدان واکنش به محیط و عدم آگاهی از آن.
4 - دلیریوم: واکنش همراه با بی قراری، پریشانی، کونفوزیون، فقدان جهت یابی همراه با ترس و توهم.
5 - اغماء ( coma ): درجات عمیق ناهشیاری

اختلال توجه

توجه به میزان تلاش برای تمرکز روی اجزاء خاص یک تجربه گفته می شود؛
توانایی حفظ تمرکز روی یک فعالیت.
1 - حواس پرتی: ناتوانی برای تمرکز توجه؛ توجه به محرک های خارجی و بی
اهمیت کشانده می شود.
2 - بی توجهی انتخابی: عدم توجه به آنچه که ایجاد اضطراب می نماید.
3 - گوش به زنگ بودن: توجه و تمرکز مفرط روی محرک های درونی و
برونی ثانوی بر وضعیت پارانوئید؛ نظیر hyperpragia فکر و فعالیت روانی
زیاد.
4 - خوابواره ) trance (: توجه متمرکز و هشیاری دگرگون شده؛ معمولً در
هیپنوتیزم، اختلالت تجزیه ای، و تجربه های خلسه ای مذهبی دیده می شود.
5 - مهار گسستگی: رفع اثرات مهاری که به شخص مجال می دهد که کنترل
تکانه های خود را از دست بدهد همانطور که در مستی روی می دهد...