پرسشنامه مقیاس تعلل ورزی تصمیم گیری (DPS)

 پرسشنامه تعلل ورزی تصمیم گیری (DPS)

در این پژوهش تعلل ورزی در تصمیم گیری به کمک این مقیاس سنجیده شد. این مقیاس دارای پنج ماده خود گزارشی است که توسط مان (1982) برای سنجش تعلل ورزی در موقعیت­های تصمیم گیری ساخته شده است. ماده­های این مقیاس به کمک پنج گزینه به روش لیکرت نمره گذاری می­شوند و نمره بالاتر در این مقیاس نشان دهنده سطح بالاتر تعلل ورزی است. بررسی­ها بیانگر پایایی و روایی مطلوب این مقیاس هستند ( اسپاد، هیو و نیک سویس، 2006). همچنین ایفرت و فراری (1989) روایی سازه این مقیاس را تایید نمودند. حسینی و خیر (2009) پایایی این این مقیاس را به روش همسانی درونی بررسی کردند و ضریب آلفای 78/0 را به دست آوردند. روایی این مقیاس نیز به روش تحلیل عامل و مولفه­های اصلی بررسی گردید. ملاک استخراج عوامل، ارزش ویژه بالاتر از یک و شیب منحنی اسکری بود نتایج نشان دهنده وجود یک عامل عمومی در کل مقیاس بود. مقدار ضریب KMO (شاخص کفایت نمونه) و آزمون کرویت بارتلت (شاخص کفایت ماتریس همبستگی) نشان از وجود شواهد کافی برای روایی سازه داشت. مقدار KMO، 75/0 و نمره خی آزمون بارتلت 57/330 به دست آمده که از نظر آماری معنی دار است (001/0≥P). نتایج این تحلیل بیانگر آن بود که این عامل 03/56 درصد از واریانس کل را پیش بینی می­نماید (حسینی و خیر، 2009).

.