تحقیق دندانپزشكی-تعیین میزان استئواینتگریشن و بررسی اپیتلیوم در سطح ایمپلنت به روش بدون فلپ در پنج گروه

تحقیق دندانپزشكی-تعیین میزان استئواینتگریشن و بررسی اپیتلیوم در سطح ایمپلنت  به روش بدون فلپ در پنج گرو~0

بیان مسئله:استئوپورز از بیماریهای مرتبط با سن می باشد و روی موفقیت طولانی مدت ایمپلنتهای دندانی مؤثر است. درمانهای رایج این بیماری شامل درمان دارویی توسط استروژن، ویتامین D و آلندرونات است.از طرفی ارتباط نزدیک اپیتلیوم با سطح ایمپلنت برای جلوگیری از ورود پاتوژنها به بافت اطراف ایمپلنت لازم است. هدف ما از انجام این تحقیق مقایسه هیستوپاتولوژیک مخاط و استخوان اطراف ایمپلنت در 5 گروه رت درمان شده با ایمپلنت به روش بدون فلپ است.

با انجام این تحقیق به این سئوال علمی و كاربردی پاسخ داده می‌شود كه استئوپورز به چه میزان روی Interface   استخوان و ایمپلنت موثر است و درمان استئوپورز با استروژن و ویتامین D  یا آلندرونایت می‌تواند چه تاثیری بر ارتباط استخوان در Interface   با ایمپلنت داشته باشد. از طرفی ارتباط اپیتلیوم و ایمپلنت چه تأثیری بر میزان استئواینتگریشن خواهد داشت.

2) توانایی انجام این تحقیق از نظر تخصص دندانپزشكی، پرسنل مورد نیاز، تجهیزات و مواد مصرفی و نمونه‌های مورد بررسی كاملا موجود است.

3) موضوع طرح در ارتباط با مشكل قشر وسیعی از جامعه ما می‌باشد كه از پروتزهای دندانی استفاده می‌كنند.

4) پیشینه تحقیق در مورد تغییرات Osteointegration  در استخوان نرمال و مبتلا به Osteoporosis  وجود دارد كه هادی طرح می‌باشد. البته تحقیقی در مورد مقایسه تغییرات  Osteointegration  پس از درمان با استروژن، ویتامین D  و الندرونات در استخوان فك وجود ندارد.