گزارش کارآموزی حسابداری در بانک ملی

الف- بابــل : در امپراطوری بابل معاملات بانكی به شیــوه ابتدائی آن رواج داشت و حتی در قوانین حمورابی مقرراتی برای دادن وام و قبول سپرده‌های تجاری ذكر شده و دستوراتی درباره سرمایه‌گذاری آمده است.

در شهربابل تجارتخانه‌ها و بانكهای بزرگی وجود داشتند كه در آنها دادن تمسّك, حواله, برات و نیز گرفتن ربح تامیزان 20% معمول بود و در مواردی به صدی چهل تا
چهل و سه می‌رسید.

معابد این شهر درحدود ‏‏2000 سال قبل از میلاد مسیح به عملیات بانكی محدودی مبادرت می‌ورزیدند و آنها در مقابل توثیق اموال غیرمنقول, پول به عاریت می‌دادند.

ب- یونان : در كشور خدایان و ارباب انواع, علاوه بر بانكهای خصوصی بعضی از معابد هم به كار صرافی اشتغال می‌ورزیدند. به گونه‌ای كه سپرده‌های مردم را پذیرفته و به اشخاص یا متقاضیان, وام اعطا می‌كردند. ازجمله این معابد معبد دلفی در شهر افسن بوده كه به علّت  جنگهای مداوم داخلی, مطمئن ترین محل برای نگاهداری و حفاظت اموال گرانبها و پرارزش به شمار می‌آمد.

پ- ایران : قبل از دوره هخامنشی, بانكداری به طرز ابتدائی مرسوم بود ولی در انحصار معابد و شاهزادگان قرارداشت و در زمان هخامنشیان با رونق بازرگانی پول مسكوك رواج یافت. معروفترین این بانكها, بانك اجیبی بود كه تعلق به مهاجرین یهودی مقیم بابل داشت و به كلیه امور بانكی از قبیل قبول سپرده و اعطای وام و رهن گرفتن املاك می‌پرداخت و سرمایه آن برای خرید و فروش منازل, احشام, غلامان و كشتی‌های حامل كالا بكار می‌افتاد.

ت- روم : در اوایل تأسیس دولت روم كه وصول مالیاتها به شكل مقاطعه به اشخاص واگذارمی‌شد, مأمورین غالباً به شهرها و موسسات دولتی وام می‌دادند كه در واقع به نوعی عملیات بانكی مبادرت می‌ورزیدند. بانكدارهای رومی, گذشته از تبدیل پولها به یكدیگر, تعیین عیارآنها, قبول سپرده و دادن وام, امورصندوقداری را نیز برای مشتریان خود انجام می‌دادند.

عملیات بانكی بانكداران رومی از بیشتر جهات به عملیات بانكی كنونی, نظیر افتتاح حساب جاری و مدت دار, پرداخت بهره به سپرده‌های مدت‌دار, صدوربروات, دادن قرضه بانكی اعم از مصرفی و تجاری با بهره‌های متفاوت, رهن و صدور اعتبارنامه تجاری شباهت داشته است.

ث- چیــن: بانكداری در چین درقرن ششم قبـل از میلاد رواج داشت و با اختراع كاغذ
(105 سال قبل از میلاد) بانكداری در این كشور كاملاً متحول گردید. زیرا همین اختراع بود كه برای اولین بار تهیه اسناد بانكی, تنظیم محاسبات, نگاهداری, نقل و انتقال اسناد را به صورتی ارزان و ساده مقدور ساخت.

1-           بانكداری در قرون وسطی (از قرن پنجم تا پانزدهم میلادی):

در قرون وسطی بانكداری و تجارت به مفهوم آنچه در یونان و امپراطوری روم وجودداشت عملاً از بین رفت و پس از سقوط روم یك سیر قهقرائی در عملیات بانكی و سایر مظاهر تمدّن بشری پیدا شد. عرف بانكداری با انجام برخی عملیات بانكی توسط اقوام مختلف بخصوص یهودیها با استعداد طبیعی این قوم كه بیشتر به فعالیتهای بانكی پرداخته بودند, حیات تازه‌ای یافت ولی با مخالفت و تعصب شدید مقامات كلیسا علیه دریافت ربح از افراد و منع مشروط آن در آئین یهود, این فعالیت تقریباً بلامانع و در برخی از مراكز بطور انحصاری در اختیار این قوم قرار گرفت. در آئین مذكور منع‌ دریافت ‌بهره ‌منحصراً به هم‌كیشان یهودی تعبیر و بنابراین عملیات صرافی وبخصوص دریافت بهره درمقابل دادن قرضه از افرادغیریهودی بلامانع تلقی‌ گردیده است.