اسلایدها و پی دی اف های مسیریابی (شبکه)

 نگاهی به شبكه‌های بی‌سیم حسگر

این فرآیند شامل انتخاب مسیر در شبکه‌است و می‌تواند در ارسال داده‌ها نقش داشته باشد. مسیریابی برای چندین شبکه عملی است. مانند شبکه تلفن، اینترنت و انتقال. این مسیریابی می‌تواند عامل ارسال بسته‌های منطقی از مبدا به مقصد باشد. ابزار سخت‌افزاری به نام مسیر یاب، پل، دریچه، دیوار آتش و سوئچ معروف هستند. کامپیوترهایی که کارت شبکه دارنند می‌توانند بسته‌ها را ارسال کنند. این روند عامل ارسال براساس جداول می‌باشد و می‌تواند ثبت‌ها را در مقصد نگه داری کند. تشکیل این جداول در حافظه عملی است. این مسیریابی به طول کل عامل متضاد با تولید یک ارتباط می‌باشد. آدرس شبکه نیز به شکل خاص طراحی می‌شود. چون آدرس ساختار یافته می‌تواند در ورودی جدول استفاده شود یک گروه ابزار وجود دارند که می‌توانند آدرس‌ها را تغییر دهند علی رغم این که محیط موضعی است.

1.1-           مقدمه

پیشرفت‌های اخیر در زمینه الكترونیك و مخابرات بی‌سیم توانایی طراحی و ساخت حسگرهایی را با توان مصرفی پایین، اندازه كوچك، قیمت مناسب و كاربری‌های گوناگون داده است. این حسگرهای كوچك كه توانایی انجام اعمالی چون دریافت اطلاعات مختلف محیطی (بر اساس نوع حسگر، پردازش و ارسال آن اطلاعات را دارند، موجب پیدایش ایده‌ای برای ایجاد و گسترش شبكه‌های موسوم به شبكه‌های بی‌سیم حسگر WSN شده‌اند.

یك شبكه حسگر متشكل از تعداد زیادی گره‌های حسگری است كه در یك محیط به طور گسترده پخش شده و به جمع‌آوری اطلاعات از محیط می‌پردازند. لزوماً مکان قرار گرفتن گره‌های حسگری، از ‌قبل‌تعیین‌شده و مشخص نیست. چنین خصوصیتی این امكان را فراهم می‌آورد که بتوانیم آنها را در مکان‌های خطرناک و یا غیرقابل دسترس رها کنیم

از طرف دیگر این بدان معنی است که پروتکل‌ها و الگوریتم‌های شبکه‌های حسگری باید دارای توانایی‌های خودساماندهی باشند. دیگر خصوصیت‌های منحصر به فرد شبکه‌های حسگری، توانایی همكاری و هماهنگی بین گره‌های حسگری است. هر گره حسگر روی برد خود دارای یک پردازشگر است و به جای فرستادن تمامی اطلاعات خام به مركز یا به گره‌ای که مسئول پردازش و نتیجه‌گیری اطلاعات است، ابتدا خود یك سری پردازش‌های اولیه و ساده را روی اطلاعاتی كه به دست آورده است، انجام می‌دهد و سپس داده‌های نیمه پردازش شده را ارسال می‌کند.

با اینكه هر حسگر به تنهایی توانایی ناچیزی دارد، تركیب صدها حسگر كوچك امكانات جدیدی را عرضه می‌كند. ‌در واقع قدرت شبكه‌های بی‌سیم حسگر در توانایی به‌كارگیری تعداد زیادی گره كوچك است كه خود قادرند سرهم و سازماندهی شوند و در موارد متعددی چون مسیریابی هم‌زمان، نظارت بر شرایط محیطی، نظارت بر سلامت ساختارها یا تجهیزات یك سیستم به كار گرفته شوند.

گستره كاربری شبكه‌های بی‌سیم حسگر بسیار وسیع بوده و از كاربردهای كشاورزی، پزشكی ‌و صنعتی تا كاربردهای نظامی را شامل می‌شود. به عنوان مثال یكی از متداول‌ترین كاربردهای این تكنولوژی، نظارت بر یك محیط دور از دسترس است. مثلاً نشتی یك كارخانه شیمیایی در محیط وسیع كارخانه می‌تواند توسط صدها حسگر كه به طور خودكار یك شبكه بی‌سیم را تشكیل می‌دهند، نظارت شده و در هنگام بروز نشت شیمیایی به سرعت به مركز اطلاع داده شود.

در این سیستم‌ها بر خلاف سیستم‌های سیمی قدیمی، از یك سو هزینه‌های پیكربندی و آرایش شبكه كاسته می‌شود از سوی دیگر به جای نصب هزاران متر سیم فقط باید دستگاه‌های كوچكی را كه تقریباً به اندازه یك سكه هستند (شكل 1)، را در نقاط مورد نظر قرار داد. شبكه به سادگی با اضافه كردن چند گره گسترش می‌یابد و نیازی به طراحی پیكربندی پیچیده نیست.