تحقیق آزمایشگاه مدار منطقی، كنترل كننده های برنامه پذیرPLC

. مقدمه
PLC از عبارت Programmable Logic Controller به معنای كنترل كننده قابل برنامه ریزی گرفته شده است. PLC كنترل كننده ای است نرم افزاری كه در قسمت ورودی، اطلاعات را بصورت باینری دریافت و آنها را طبق برنامه ای كه در حافظه اش ذخیره شده پردازش می نماید و نتیجه عملیات را نیز از قسمت خروجی به صورت فرمانهایی به گیرنده ها و اجرا كننده های فرمان ، ارسال می كند.
وظیفه PLC قبلا بر عهده مدارهای فرمان رله ای بود كه استفاده ازآنها در محیط های صنعتی جدید منسوخ گردیده است.اولین اشكالی كه در این مدارها ظاهر می شودآن است كه با افزایش تعداد رله ها حجم و وزن مدار فرمان بسیار بزرگ شده، همچنین موجب افزایش قیمت آن می گردد . برای رفع این اشكال مدارهای فرمان الكترونیكی ساخته شد ، ولی با وجود این هنگامی كه تغییری در روند یا عملكرد ماشین صورت می گیرد لازم است تغییرات بسیاری در سخت افزار سیستم كنترل داده شود .
با استفاده از PLC تغییر در روند یا عملكرد ماشین به آسانی صورت می پذیرد، زیرا دیگر لازم نیست سیم كشی ها و سخت افزار سیستم كنترل تغییر كند و تنها كافی است چند سطر برنامه نوشت و به PLCارسال كرد تا كنترل مورد نظر تحقق یابد.
PLC ها سخت افزاری شبیه كامپیوتر دارند، البته با ویژگیهای خاصی كه مناسب كنترل صنعتی است:
• در مقابل نویز حفاظت شده اند.
• ساختار مدولار دارند كه تعویض بخشهای مختلف آنرا ساده می سازد.
• اتصالات ورودی- خروجی وسطوح سیگنال استاندارد دارند.
• زبان برنامه نویسی آنها ساده و سطح بالاست.
• تغییر برنامه در هنگام كارآسان است.

2. مقایسه سیستم¬های كنترلی مختلف
به طور كلی چهار سیستم كنترلی وجود دارد:
1. سیستمهای رله ای از قدیمی ترین سیستم كنترلی هستند. در این سیستمها كلیه عملیات كنترلی با استفاده از رله ها انجام می پذیرد.
2. سیستمهای كنترلی مبنی بر مدارهای منطقی. در این سیستم ها از دروازه های منطقی و تراشه های كوچك برای پیاده سازی عملیات منطقی استفاده می شود.
3. كنترل با كامپیو تر شخصی.
4. کنترل مبنی بر PLC.