تحقیق تاریخچه شركت بهنوش ایران ( آبجو اسكول بین‌المللی سابق )

مقدمه:
تاریخچه پیدایش :
اگرچه محیط كار وارتباط آن باتندرستی نیروی كارازروزگاران پیشین شناخته شده است، امادرگذشته اقدامی درخور توجه درمورد حفاظت نیروی كار دربرابر خطرات شغلی انجام نمی پذیرفت. مطالعه شرایط كاردرمعادن طلا، نقره وسرب دریونان ومصرباستان نشان دهندة عدم توجه بسنده به مسئله سلامت وایمنی كارگران می باشد وازآنجا كه دربسیاری موارد برای استخراج معادن ازبردگان وزندانیان استفاده می‌شده است،حكومت‌هاهیچ گونه مسئولیتی دربرابر افراد نداشته وكاردرچنین جاهائی رادرواقع نوعی تنبیه ومجازات می‌دانستند. به تدریج شرایط حاكم برمحیط كاردگرگون شد وافرادبه اندیشه حفاظت ازخودافتادند وكارفرمایان درصدد حفظ وتأمین تندرستی نیروی كاربرآمدند.
یكی ازنخستین شواهد كنترل مخاطرات كارمربوط به دوران روم باستان درسده دوم پیش ازمیلاد است. درآن زمان معدن‌چیان بااستفاده ازپارچه‌ای جلودهان خودرامی‌بستند تاازاستنشاق گردوغبار جلوگیری نمایند. درهمین زمینه، پزشكان ودانشمندانی چند پابه میدان گذاشتند وگامهایی جهت اعتلای تندرستی نیروی كاربرداشتند. نخستین باربقراط درسدة چهارم پیش‌ازمیلادمسمومیت كارگران باسرب راتشخیص داد.نخستین كتاب معتبردرطب كاردرسال1700به وسیله‌«رامازینی‌»كه اورا پدرطب كارمی‌نامند منتشرشد. اونخستین فردی بودكه به پزشكان توصیه كرددرضمن پرسش‌های خودازبیمار، پیشة اورانیز جویا شوند،زیراممكن است ارتباطی نزدیك میان شغل فرد وبیماری وی وجود داشته باشد.اومطالعاتی باارزش برروی معدن‌چیان،كیمیاگران،شیشه‌سازان،نقاشان،آهنگران ودباغان انجام داد.
پس ازانقلاب صنعتی (درنیمةدوم سدةهیجدهم)،صنعت وفن‌آوری رشدی چشمگیریافت،امابرخلاف بهبود وضع زندگی، افزایش سطح تولید وراحت‌ترشدن كارها، كه ناشی ازپیشرفت علمی وفنی بود،مشكلات وگرفتاری‌های بسیاری برای انسان بوجودآمد وسبب شد كه انسان معاصر درمعرض خطرات وتهدیدهای بی‌شماری قرارگیرد كه ازآن جمله می‌توان به بیماری‌هاوحوادث ناشی ازكارو كهولت‌های زودهنگام،كه دراثرشرایط نامناسب كاری ایجاد می‌شوند،اشاره كرد.
پیدایش چنین مشكلات ومعضلاتی نیازشدید واساسی به فراگیری ورعایت اصول ایمنی وبهداشت كار رانمایان ساخت وانسان رابرآن داشت تادرصدد چاره‌جوئی‌های بنیادین برآید وبرای حفظ نیروی انسانی وتأمین تندرستی،ایمنی وبهداشت آن تدابیری بیندیشد وبامسئله به گونه‌ای علمی ونهادین برخورد كند. به این ترتیب، نظام علمی نوینی به نام بهداشت حرفه‌ای روبه تكامل گذاشت.امروزاین علم تمام مسایل گوناگون پزشكی ، بهداشتی وایمنی درهرپیشه‌را دربرمی‌گیرد.روشن است كه تعریف یادشده دربرگیرندة تمام افرادی كه به گونه‌ای دربخش تولید یاخدمات اشتغال دارند، (همانند كارگران،كشاورزان، معلمان،كارمندان،زنان خانه‌دارو ... ) می‌شود.
درمحیط‌های صنعتی باوجود ماشین‌آلات وابزار فراوان، غالباً كارگران درمعرض خطرات گوناگون قراردارند. باپیشرفت فن‌آوری وافزایش كاربرد ماشین درتولید نیز مخاطرات واحتمال بروز حوادث دراین گونه محیط‌ها فزونی می‌گیرد.ایمنی صنعتی علمی است كه درپیش گیری ازبروز حوادث درمحیط كاربه یاری انسان می‌شتابد وهمواره درراستای حفاظت وحراست ازنیروی كاروسرمایه گام برمی‌دارد.
محتوای ایمنی صنعتی:
اصولاًایمنی صنعتی رشته‌ای گسترده است كه به مجموعة تدابیر، اصول ومقرراتی گفته می‌شود كه بابه كارگرفتن آن‌ها می‌توان نیروی انسانی وسرمایه رادربرابر خطرات گوناگون درمحیط‌های صنعتی به گونه‌ای مؤثر وكارا نگهداری كرد وبه این وسیله یك محیط كار بی‌خطر وسالم برای افزایش كارایی كاركنان به وجود آورد.
تعریف علمی ایمنی عبارت است از «میزان درجه دوربودن ازخطرات». واژة«Hazard»كه درتعریف علمی ایمنی آمده است درواقع شرایطی است كه دارای پتانسیل رساندن آسیب به كاركنان،تجهیزات، وساختمان‌ها ، ازبین بردن مواد یا كاهش كارآئی دراجرای یك وظیفةازپیش تعیین شده می‌باشد. هنگامی كه«Hazard ‌» وجود دارد، امكان وقوع اثرات منفی یادشده وجود خواهد داشت كلمة «Danger» گویای قرار گرفتن درمعرض یك « Hazard » است . به این ترتیب، ایمنی متضاد «Danger» بوده ودرصدد حذف خطرات بالفعل موجود درمحیط كار می‌باشد.
ایمنی بطور صددرصد ومطلق وجود نداردوعملاً هم هیچ‌گاه حاصل نخواهدشد.ازاین روست كه گفته می‌شود ایمنی حفاظت نسبی دربرابرخطرات است. یك مكان ،یك كارمعین ویایك دستگاه زمانی ایمن انگاشته می‌شود كه احتمال خطر مرگ، مجروح شدن ویاابتلا به بیماری برای كسانی كه درآنجا بوده یاباآن دستگاه كار می‌كنند درحد قابل قبول پایین باشد.اگر این احتمال درمحیط كار بادستگاهی ازحد قابل قبول بیشتر باشد آن محل یادستگاه غیرایمن تلقی می‌شود.به این ترتیب تعریف ایمن وغیرایمن به طوردقیق ومطلق ممكن نیست وبه حدود ومیزان قابل قبول بستگی دارد. میزان خطرقابل قبول درمحیط‌های مختلف وزمان‌های گوناگون متفاوت است وبه طوركلی، می‌توان گفت كه میزان خطر قابل قبول باپایین آمدن سطح ایمنی ، افزایش وبا افزایش سطح ایمنی، كاهش می‌یابد.
باتوجه به تعریف ایمنی ، مهندسی ایمنی عبارت است از "مقررات یا نظامی كه برای كاهش وقوع حوادث ازطریق حذف یاكنترل خطرات به كارروند."
درمهندسی ایمنی صنعتی كه برای ایمن كردن محیط كارمورد توجه قرار می‌گیرند عبارتند از :
1-پیش‌گیری ازحوادث 2-عوامل انسانی 3-طراحی وجانمایی دستگاه‌ها 4-مدیریت وراهبری ایمنی 5-آموزش 6-بازرسی ونظارت
فصل اول:
تاریخچه وفرآیند تولید
فصل دوم:
ایمنی عمومی وفردی
فصل سوم:
عوامل فیزیكی زیان‌آور محیط كار (صدا . روشنائی . تهویه . رنگ)
فصل چهارم:
عوامل شیمیایی زیان‌آور محیط كار
فصل پنجم :
ارگونومی
فصل ششم :
ایمنی دربرق
فصل هفتم :
ایمنی حریق
فصل هشتم :
حوادث ناشی ازكار