مقاله بیولوژی مسیرهایی برای علف هرز مهاجم

بیولوژی مسیرهایی برای علف هرز مهاجم

خلاصه: فرایندهای بیولوژیکی و خصوصیات فاکتورهای مهم در معرفی، گسترش و استقرار علف های هرز مهاجم است. این مشخصه های بیولوژیکی شامل تولید و تکثیر، پراکندگی، فنولوژی، فیزیولوژی، محافظت از گیاهخواران، مقاومت حداکثر به محیط زیست و روابط متقابل درونی خاص می باشد. روش ها و اندازه گیری ها برای جلوگیری از پراکندگی، استقرار و پایداری علف های هرز مهاجم غیر فعال شامل دانش بیشتر مراحل رشد آسیب پذیر، استراتژی های مدیریت، نگهداری از نواحی آزاد برای علف هرز و رعایت بهداشت وسایل نقلیه، تجهیزات حمل و نقل، حیوانات و دیگر حالت ای پخشیدگی می باشد.

کلمات شاخص دیگر: پخشیدگی، اکولوژی، علف های هرز مهاجم، تولید مثل

علف های هرز دارای خصوصیات گوناگوتنی هستند که آن ها را قادر می سازد تا به سرعت در نواحی جدید پخش شوند و با محصولات و با سبزیجات برای نور، آب، مواد غذایی و فضا به رقابت بپردازند. موفقیت مسیرهای بیولوژی علف های هرز بستگی به چندین فاکتور دارد که شامل روش یا مکانیسم پخشیدگی، طول عمر، سازگاری به شرایط محیطی مختلف و توانایی رقابت و تولید مثل می باشد. دانشمندان علم علف های هرز، اکولوژیست ها و گیاه شناسان آگاهی زیادی درباره مشکلات استقرار گونه های علف هرز غیر بومی دارند و همچنین دانش یکپارچه و جمع آوری شده درباره چگونگی تولید مثل برخی گونه ها، پخشیدگی و روابط متقابل با محصولات و بومی ها و گونه های غیر بومی دارند. برای جاوگیری از هدررفت اقتصادی و اکولوژیکی جلوگیری از آغاز و گسترش گونه های گیاهی مهاجم که دارای پتانسیل تبدیل به آفت شدن جدی در کشاورزی، جنگل نواحی شهری و بومی را دارند، لازم می باشد. فهمیدن بیولوژی و اکولوژی پایه ای در مورد علف هرز برای تعیین مسیرهای ورود، گسترش، استقرار و دوام و بقای علف های هرز مهم می باشد.

بیولوژی مسیرهای مختلف بستگی به گونه ها و شرایط محیطی دارد. فرایندهای بیولوژیکی و خصوصیاتی که برای علف های هرز بیشتر دارای اهمیت هستند شامل وابسته بودن به تولید مثل، پخشیدگی، فنولوژی، فیزیولوژی، حمایت، نیازهای سکونت و زیستگاه، تحمل استرس محیطی و روابط متقابل خاص می باشد (جدول 1).

انسان ها اغلب به صورت مستقیم یا غیر مستقیم مسئول ابداعات بیشتری هستند که یا ارداری و یا غیر اردای می باشد اما حیوانات و فرایندهای طبیعی نیز باعث پخشیدگی گیاهان نیز می شوند. بیشترین و رایج ترین روش برای جابه جایی و حرکت مرتبط با انسان شامل آلوده کردن خاک، غذا، خوراک دام، فیبر، شن ریزی و بسته بندی کردن مواد می شود. به هر حال، مسیرها برای ابداع و گسترش ممکن است شامل  گیاهان آرایشی، علوفه بشود و گیاهان برای کنترل کردن فرسایش مورد استفاده قرار می گیرند که در ابتدا مورد قبول واقع می شود اما بعدا پر از علف هز می گردد. فرایندهای طبیعی شامل باد، طوفان، تندر، زمین لرزه و سیلاب نیز مسئول پخشیدگی گیاهان هستند اما نسبت به فعالیت های انسان خیلی کمتر می باشد.

موانع طبیعی و مسیرهای مهاجرت مسدود شده از پخش شدن گیاهان در مسافت زیاد جلوگیری می کند، به هر حال، سرعت رایج و آسانی انتقال یافتن در دنیا به وسیله انسان و وسایل حمل و نقل میزان و مسافت پخشیدگی گیاهان را افزایش داده است.