هنر “تفویض اختیار ” آیا ضرورت دارد؟ یا خیر؟

چكیده:

    “تفویض اختیار” در سازمان مفهومی است كه همواره با نام استاد كلاسیك مدیریت “هنری فایول”‌درآمیخته است زمانیكه تأكید بر چهارده اصل اساسی مدیریت می‌كند و به “تفویض اختیار”‌ به عنوان وظیفه اساسی مدیران پای می‌فشارد. تفویض اختیار در سازمان با واژه‌های دیگری چون “عدم تمركز”، “توانمندسازی كاركنان”، “مدیریت مشاركت جو”، “مسئولیت‌پذیری” و حساب پس دهی” مدیران گره خورده است. آنچه كه در این مقاله بدان پرداخته می‌شود مفاهیم “تفویض اختیار” و علل خودداری مدیران از تفویض اختیار است. اینكه هرچقدر سازمان به سوی “پویایی گروهی كاركنان”‌ و تفكر جمعی و تیمی بیشتر حركت كند بستر مناسب برای  تفویض اختیار ایجاد می‌گردد. چرا مدیران از “تفویض اختیار”‌هراس دارند؟ آیا از “حساب‌ پس‌دهی ” می‌ترسند؟ آیا هنوز به زیر مجموعه خود اعتماد ندارند؟ یا اینكه آنها را توانمند برای انجام اختیار و وظائف سازمانی نمی‌دانند؟ آیا فكر می‌كنند كه خودشان بهتر وظایف را انجام می‌دهند؟ آیا مقصر اصلی بروكراسی اداری است؟ یا “مدیران بالای سازمان” شناخت كافی از “تفویض اختیار” ندارند؟ سئوالاتی از این است همواره مطرح بوده است و پاسخگویی به این سئوالات بیشتر بستگی به آن دارد كه سازمان در چه درجه‌ای از “رسمیت”، “پیچیدگی” و اندازه قرار دارد؟ آیا سازمان دولتی است یا غیردولتی؟

و نقش و جایگاه “قدرت” و “قانونمندی مدیران” در سازمان چقدر است؟