مقاله آموزشی مقدمات ظهور

چکیده:

ابن شرف بس كه به مسكین درت مِسكینم هرگز آنقدر ندارم كه شوم مِسكینت
«اللّهمَّ صلّ علی محمّد وآل محمّد وعجّل فرجهم»!
دنیا، میدان تنازع حق و باطل، و سرای پیروزی‏ها و شكست‏های گذرای این دو جبهه بوده و خواهد بود:«وتلك الأیّام نُداوِلُها بین النّاس»؛ این روزگار [گاهی فتح و غلبه، گاهی شكست و مغلوبیّت] را ما میان خلایق می‏گردانیم.1
آن چه در این میان، امید بخشِ دل خسته‏ی مؤمنان است، فرجام گرم و شیرینی است كه قرآن كریم برای این درگیری نوید داده است: «إنّ الذین یُحادّونَ اللّهَ ورَسولَهُ أولائك فی الأذلّین* كتب اللّهُ لاَءغلِبَنَّ أنا و رُسُلی»كسانی كه با خدا و رسول‏اش مخالفت می‏كنند، آنان در پَست‏ترین مرتبه‏ی ذلّت‏اند. خداوند، چنین حتم گردانید كه البته من و فرستادگان‏ام، [بر دشمنان] غالب می‏شویم.2
زبانِ «كتب اللّه...»، نشانه‏ی اراده‏ی حتمی خدا است.
گویا، مسیر سربلندی و غلبه‏ی حق و تحقّق آن فرجام روشن، تنها از راه آن میدان درگیری و نزاع می‏گذرد. كه در آیه دیگری چنین آمده است: «بَل نَقذِفُ بالحقّ علی الباطِل فَیَدمِغُهُ فإذا هو زاهقٌ»3؛ بلكه ما، همیشه، حق را بر باطل پیروز می‏گردانیم تا باطل را محو و نابود سازد.