هرآنچه در مورد ازدواج باید بدانیم

سلامت جامعه در سلامت خانواده،كه كوچكترین جزهمان جامعه است بایدجستجونمود. اگرجامعه ای ازآسیب های اجتماعی رنج می برد،هنوزنتوانسته سلامت خانواده راتامین نماید.
تامین سلامت خانواده،بستگی به معیارهای درست درانتخاب وتشكیل اولیه هسته آن یعنی معیارهای صحیح انتخاب همسرمیباشد. به همین دلیل برای انتخاب همسراین قدرسفارش شده است.

ازدواج اساس و بنیان وجود موجود است و ادامه سلسله نسل انسان، امر مقدسی است كه مورد تاكید و توجه اسلام و بزرگان مكتب و پیشینیان سرزمین مان بوده و هست. در دین مبین اسلام تا آن جا توصیه شده كه ازدواج را عامل حفظ نیمی از ایمان می‌داند و معتقد است فردی كه ازدواج می‌كند باید برای تحصیل نیم دیگر ایمانش بكوشد. رسم دیرین ازدواج از دیرباز در سرزمین كهن ایران وجود داشته و در میان قبایل و طوایف گوناگون، اشكال مختلفی به خود گرفته است و تغییر و دگرگونی آداب و رسوم ازدواج در طول زمان و میان افراد و جوامع مختلف به صورت عرف‌های این مرز و بوم درآمده است كه باید با دید احترام و منطقی و جامع به آنها نگریست و از آن ها درس گرفت. این عرف‌ها وقتی كه با رهنمودهای الهام بخش دین اسلام، عجین شد صورتی معنوی به خود گرفت و زینتش بسی فزونی یافت و تقدس بیش تری پیدا كرد. اما امروزه این رسم دیرپا و مقدس، با تحول اوضاع جهان، از جمله ماشینی شدن زندگی انسان‌ها و صنعتی شدن كشورها، از جمله كشور ما، دستخوش دگرگونی‌هایی شده است. عواملی كه بررسی و شناخت همه آن‌ها به پژوهشی عمیق نیاز دارد، باعث شده است كه این پدیده برای جوانان كه سخن گفتن از ازدواج، بالطبع حضور آنان را می‌طلبد به صورت امری كه دست یافتن به آن چندان آسان نیست، در آید. رسم و رسوم ساده و بی پیرایه روزگاران پیشین و انجام مراسم به دور از هر گونه ظاهرسازی و تجملات و فخر فروشی و در عین حال توام با عشق و محبت، به مراسمی پر خرج و صحنه نمایش قدرت و توان مادی خانواده‌ها در آمده است.

این امر هشدارها و نگرانی‌های برخی از صاحب نظران عرصه دین و فرهنگ را نیز سبب شده است كه مبادا این جریانیان خدای نكرده به خروج آیین و سیره اسلام و پیشوایان دینی بینجامد. از طرف دیگر مشكلات عدیده اجتماعی را برای جامعه، به وجود آورده است.
بی شك یكی از دل مشغولی‌های مهم جوانان جامعه ما و خانواده‌های آن‌ها ازدواج و تشكیل زندگی مستقل است كه برای رسیدن به آن با مشكلات و موانعی روبه رویند كه هم صحبت شدن با آن‌ها و گوش فرا دادن به حدیث دلشان تنها كاری است كه از دست ما بر می‌آید.