دانلود تحقیق بیكاری و ایجاد فرصتهای شغلی در صنوف

پیشگفتار

در حال حاضر مسأله بیكاری، به ویژه برای جوانان، از معضلات بسیار مهم كشور محسوب می شود و در تمامی برنامه ها و سیاست‌گذاری‌های كشوری و منطقه ای از محورهای اساسی محسوب می گردد. ایجاد اشتغال، توسط دو بخش دولتی و خصوصی انجام می‌گیرد و در وضعیت كنونی كشور، با توجه به محدود بودن توانایی جذب آنان در مراكز دولتی، راهی جزء به كارگماری آنان در بخش خصوصی و خود اشتغال وجود ندارد. با توجه به اینكه عمده فعالیت‌های بخش خصوصی كشور و ایجاد خود اشتغالی ها در كسب و كارهای كوچك و متوسط در قالب انواع صنوف تولیدی، خدمات فنی، خدماتی و توزیعی انجام می گیرند و همچنین امروزه این كسب و كارها به دلیل ویژگی های خاصی (چون انعطاف پذیری بیشتر، تربیت نیروی كار ماهر، صرفه جویی در مصرف سرمایه و سرمایه كمتر، امكان اشتغال افراد جوان، سالمندان، زنان، كاركنان پاره وقت و حتی افراد معلول، وابستگی ناچیز به محصولات خارجی و صرفه جویی در استفاده از ارزهای خارجی بر مشكلات روزافزون حاصل از بیكاری، سه توصیه اصلاح قوانین بازار كار، تشویق بخش خصوصی و اعمال مدیریت بهینه بر منابع نفتی را به كشورهای منطقه ما ارایه كرده اند كه در آن به برنامه تشویق بخش خصوصی به فعالیت های كسب و كارهای كوچك و متوسط متمركز شده اند.

به دلیل این كه فعالیت های تولیدی و خدمات فنی صنوف از فعالیت‌های زیربنایی و مولد كشور محسوب می شوند، بنابراین این مطالعه مسایل اشتغال زایی و ایجاد فرصت های شغلی را در صنوف تولیدی و خدمات فنی كشور مورد بررسی قرار می دهد. اشتغال زایی در صنوف تولیدی و خدمات فنی از دیدگاه خرد (واحدهای صنفی) و همچنین از دیدگاه كلان (بخش صنوف كشور) بررسی شده است. فصل اول شامل تعاریف بیكاری و انواع آن، فصل دوم وضعیت فعالیت و تحولات واحدهای صنفی كشور توأم با اشتغال آن ها از لحاظ توسعه، ایجاد و جایگاه آن ها در بازار كار كشور پرداخته شده است و در این فصل واحدهای صنفی با بیشترین توان اشتغال زایی توسط شاخص‌های متنوعی مورد شناسائی قرار می گیرند. فصل سوم در سطح كلان عوامل مؤثر بر توسعه صنوف تولیدی و خدمات فنی و فرصت های شغلی آن ها، به تفكیك عوامل درونی و بیرونی مورد بررسی قرار می گیرند. فصل آخر در سطح خرد، هر كدام از واحدهای صنفی در صنوف تولیدی و خدمات فنی به صورت تحقیق میدانی، با استفاده از پرسشنامه جهت اولویت بندی مسایل و مشكلات و راه كارهای اشتغال زایی آنان مورد بررسی قرار گرفته اند.

انواع بیكاری

اشتغال نیروی انسانی مهمترین و اصلی ترین هدف برنامه ریزی در هر كشور است چون داشتن كار یك حق اولیه، قانونی و فطری است و بدون آن زندگی فردی و اجتماعی تأمین نمی شود، چه بیكاری نوعی بیماری و زمینه ساز بسیاری از نابسامانیها و مشكلات می باشد.

بیكاری بیشتر در شهرها رخ می نماید چون افراد بیكار به هر علت و در هر جا كه باشند جهت كاریابی دیر یا زود راهی شهرها می شوند ما بنا به اهمیت مسأله اشتغال و مخاطرات گونه های مختلف بیكاری (جهت آماده شدن زمینة مباحث اصلی) فهرست وار به انواع بیكاری اشاره می نمائیم:

1- بیكاری آشكار

2- بیكاری پنهان

3- بیكاری فصلی

4- كم كاری

5- بركناری

6- نه كاری و ناكاری (مشاغل غیر رسمی)

1- بیكاری آشكار

گروهی از جمعیت فعال كشور كه در 7 روز پیش از مراجعه مأمور سرشماری در جستجوی كار بوده اند و هیچگونه درآمدی ندارند بیكار آشكار شناخته می شوند.

جمعیت بیكار آشكار كشور در منابع مختلف آماری از حداقل یك میلیون و هشتصد هزار نفر تا 5/4 میلیون نفر ذكر گردیده. بین بیكاران آشكار از بی سواد گرفته تا افراد متخصص و فوق تخصص در رده‌های سنی و جنسی مختلف مخصوصاً گروه جوانان فارغ التحصیل (پیوست یك) زنان شهری، مردان غیرماهر مهاجر به شهر ... وجود دارند.

2- بیكاری پنهان