مبانی نظری فضای سبز و پارک شهری

2-1- مقدمه

2-2- تعریف و مفهوم فضای سبز و پارک شهری

2-3- انواع فضاهای سبز شهری

2-3-1- اهمیت فضای سبز

2-3-2- کاربردهای فضای سبز و پارک شهری

2-3-3- فضای سبز و نقش آن در پایداری شهر

2-3-4- فضای سبز و تأثیر آن بر کیفیت زندگی شهروندان

2-4- رویکرد جهانی درباره ساختار اجتماعی و روان شناختی فضاهای سبز شهری

2-4-1- مدیریت شهری و فضاهای سبز شهری

2-5- فضای سبز ، فرهنگ مردم و روابط اجتماعی

2-5-1- اثرات فرهنگی ناشی از گسترش فضای سبز شهری بر شهروندان:

2-5-2- آثار روان شناختی (روحی و روانی) گسترش فضای سبز بر شهروندان

1-   ایجاد آرامش روحی و روانی:

2-   تاثیرات مثبت در سلامتی جسمی و بدنی افراد:

3-   ارتقای کارایی و راندمان عملکردی افراد (افزایش بهره‌وری):

ب) آثار و پیامدهای نامطلوب ناشی از گسترش فضاهای سبز در شهرها بر ساختارهای اجتماعی، فرهنگی و ...

2-6- جنبه های زیباشناختی فضای سبز شهری

- انسجام فضایی

- فضاسازی

- نظم، تنوع و پیچیدگی

- تکرار

- سازگاری

- انسان مداری

- انطباق با شرایط طبیعی

- راحتی و دسترسی و حرکت

2-6-1- معیارهای عام زیبا شناختی

ورزش و فضای سبز

منابع

2-1- مقدمه

امروزه شهرنشینی ابعاد وسیعی پیدا کرده است و روز به روز بر جمعیت شهرها افزوده می‌شود. تا سال 1900 میلادی از هر هشت نفر یک نفر در مناطق شهری زندگی می‌کرد (گیلبرت و گاگلر[1] ، 1375). در سال 2005 جمعیت نواحی شهری از مرز 50 درصد کل جمعیت جهان گذشته است. برآورد می‌شود سکونت گاههای شهری جهان تا سال 2030 ، 3/3 میلیلرد نفر را در خود جای دهند. از این میزان حدود 90 درصد در مراکز شهری کشورهای در حال توسعه خواهند بود (شکویی، 1373). افزایش جمعیت شهرها سبب تراکم کاربری‌ها در آن ها شده و این امر فضاهای باز شهری را بیش از بیش تهدید می‌کند. افزایش تراکم مسکونی در شهرها و کاهش سطوح فضاهای باز و سبز خصوصی نیاز به فضاهای عمومی تجهیز شده را افزایش داده و احداث و گسترش پارک‌های تفریحی را در شهرها ضروری می‌سازد (ابراهیم زاده و عبادی، 1387).

همزمان با تحولات ساختاری شهرها در عرصه‌های کالبدی ، فضایی، اقتصادی، اجتماعی، عناصر و فضاهای شکل دهنده شهر نیز دچار تغییر و تحول بنیادی شده‌اند. در این میان رویکرد به فضاهای سبز شهری نیز از رویکرد اکولوژیکی به عرصه‌های فعال و پویای عملکردهای اجتماعی ، فرهنگی تغییر کرده است.

فضای سبز با خواص گوناگون و چند جانبه نقش فوق العاده‌ای در زندگی انسان دارد. خواص چند جانبه آن از تولید اکسیژن و ازون، خاصیت کشندگی موجودات مضر با تولید فیتوفسید،جذب انواع ذرات معلق مضر و مواد آلوده کننده، خاصیت تعدیل کنندگی شرایط محیطی، برقراری توازون اکولوژیک در محیط، توان جذب صدای نابه هنجار، ایجاد محیط امنیت، آسایش و تفریح و تفرج تا مرکزی جهت تجمع انسان‌ها و غیره را در بر داشته که در واقع زمینه تنوع را در ذهن تداعی می‌کند (امین زاده، 1386).

مفهوم توسعه پایدار مبتنی بر ایجاد تعادل بین محیط زیست طبیعی و انسانی است، بر این اساس شهر، به عنوان نقطه تمرکز و تلاقی انسانو طبیعت، علاوه بر کاربری‌های مسکونی، تجاری، اداری و غیره به مناظر طبیعی و به ویژه فضاهای سبز و باز نیازمند است. گسترش روزافزون شهرها در کلیه کشورهای جهان و از جمله در ایران، ‌از پیامدهای غیرقابل اجتناب عصر دانش و فناوری به شمار می‌رود. رشد و توسعه شهرنشینی با گسترش کالبدی شهرها رابطه‌ی مستقیم داشته و دوری از طبیعت و قطع رابطه‌ی انسان با محیط زیست طبیعی را موجب می‌شود. (محرم نژاد و بهمن پور، 1388).