مجتمع مسكونی نور با تاكید بر اقلیم منطقه 20 ص

تحقیق در مورد مجتمع مسكونی نور با تاء كید بر اقلیم منطقه

برنامه فیزیكی

ضوابط محدوده بر اساس طرح هادی شهر نور به قرار زیر است:

سطح اشغال مجاز : 50 درصد    (در مجتمع های مسكونی این رقم بین 30 تا  45 می باشد.)                    تراكم منطقه:  متوسط – 100 درصد                     حد نصاب تفكیك:250 متر مربع                      تراكم جمعیتی : 1/4 نفر                                    ارتفاع مجاز :  2 طبقه                                  سرانه مسكونی : 50 متر مربع                             سرانه فضای سبز : 5 متر مربع

براساس طرح بالا دست سهم هر یك از عناصر شهری سازنده یك مجتمع مسكونی به قرار زیر میباشد:

• با توجه به طرح هادی شهر نور

با توجه به محاسبات طرح هادی نور جهت تعیین جمعیت در سال 87 تعداد واحدها وساكنین انها به قرار زیر خواهد بود :

                                                                                                          36 =250÷9000

تعداد قطعات مجاز   براساس حد نصاب تفكیك طرح هادی در این منطقه      36 قطعه میباشد كه با توجه به تراكم مجاز هر دارای 2 واحد مسكونی می باشند                                                          72=2×36

و با استناد به طرح هادی در هر قطعه 5 نفر ساكن خواهند شد:                                  نفر    180=5×36 

اما بادر نظر گرفتن مطالعات جمعیتی و تراكم جمعیتی 1/4 میتوان جمعیت ساكن را به قرار زیر تعیین نمود:

                                                                                               نفر       295   =   72×1/4

محاسبه مساحت واحد های مسكونی

با مطالعه شرایط جمعیتی شهر نور در اخرین امارگیری در سال 75 بیشترین جمعیت شهر به گروه های سنی زیر اختصاص یافته است:"14-10" و " 19- 15" و " 9-5" كه به ترتیب این ارقام در سال 87(طبق طرح هادی ) برابر با " 27-23" و "32-28" و " 22-18 " خواهد بود .

با توجه به این امار و همچنین در نظر گرفتن تراكم جمعیتی شهر (1/4) میتوان چنین نتیجه گرفت كه بیشترین جمعیت شهر را زوجهای جوان و یا خانوار های 4نفره به خود اختصاص داده اند كه اولا" ضرورت ایجاد واحدهای 2 خوابه  و سپس 3 خوابه را بیشتر می سازد.

 با استناد به مطالعات طرح 5  و با  نتایج مطالعات تطبیقی در صد فضاها در یك واحد مسكونی به شرح زیر است:

30 در صد فضای خواب و 32 -30 درصد فضای نشیمن  و 40 - 38  درصد فضاهای اشپزخانه و سرویس ها و ارتباطی ها.

با توجه به مقادیر فوق سطح یك واحد مسكونی مناسب برای تیپ های مختلف2-3 خوابه را بدست می اوریم:

 جهت داشتن سطح مورد نیاز برای خواب :  فضاهای تكنفره  (12) متر مربع و فضاهای خواب دو نفره (16) متر مربع بعلاوه یك متر مربع برای هر نفر فضای كمد در نظر گرفته می شود.

این سطوح بدون در نظر گیری سطح تراسها می باشد.

با توجه به نتایج مطالعات تطبیقی و با در نظر گیری مبانی طراحی  15 - 10 درصد سطح هر واحد برابر سطح تراس ان واحد می باشد.

طبق ضوابط طرح هادی سرویس پله هایی كه مساحت انها كمتر از 15 متر مربع است جزء زیر بنا محسوب نمی شوند.

بادر نظر گیری سطح تراسها ( 10 %)سطح هر واحد و همچنین سطح خدماتی (5%) سطح كل سایت حدود 85 در صد كل زیر بنا به واحدهای مسكونی اختصاص می یابد كه رقمی معادل با( 7650 متر مربع ) می باشد .

با توجه به سطح زیر بنای مجاز درصد و تعداد واحدهای بدست امده از محاسبات به قرار زیر می باشد:

با توجه به جدول فوق متوسط جمعیت كل ساكن در سایت عبارت خواهد بود از:

                                                          نفر               282   =(8*2)+(40*3.5)+(18*5)+(6*6)

  سهم هر فرد از سایت                                                               متر مربع       32  = 9000:282          

 و همچنین تراكم جمعیتی هر واحد مسكونی حدود 4 نفر می شود.

فضای سبز لازم با توجه به جمعیت بدست امده به قرار زیر می باشد:

                                                             فضای سبز لازم = تعداد نفرات * سرانه خالص فضای سبز

                                                   متر مربع                                 1410   = 282     * 5

كه  سطح  اختصاص یافته به فضای سبز و باز در این مجموعه 4000 متر مربع می باشد.

و در حدود 800 متر مربع نیز به فضاهای باز خصوصی اختصاص می یابد.