دانلود تحقیق دیوان داوری بین المللی 17 ص

فرمت فایل : ورد  

قسمتی از محتوی فایل

تعداد صفحات : 22 صفحه

دیوان داوری بین‌المللی داوری بین‌المللی روشی برای حل اختلافات بین‌المللی است که در آن طرفین به جای رجوع به نهاد قضائی، اختلاف خود را به یک داور مورد اعتماد خود ارجاع می‌دهند.
رجوع به داوری ممکن است پس از پیدایش اختلاف یا در هنگام تنظیم قرارداد (شرط داوری) پیش بینی شود.
از این روش حل اختلاف اکثرا در قراردادهای بین‌المللی تجاری استفاده می‌شود مهمترین دلایل استفاده از داوری در عدم رعایت تشریفات زمان بر و در نتیجه سرعت آن و همچنین اعتماد نداشتن به بی‌طرفی دادگاه‌های ملی است.
تاریخچه در کنفرانس‌های لاهه ۱۸۹۹ و ۱۹۰۷ داوری به عنوان یکی از روش‌های پیشگیری از توسل به زور مطرح شد.
پیرو کنفرانس اول یک دیوان داوری برای جلوگیری از جنگ و بروز درگیری‌های بین‌المللی تشکیل شد.
در این دیوان فهرستی از حقوقدانان معتمد به عنوان داور موجود بود و تعیین داوران با موافقتنامه طرفین اختلاف صورت می‌گرفت.
اجرای حکم مشکلاتی که برای اجرای احکام داوران وجود داشت موجب شد تا با تلاش اتاق بازگانی بین‌المللی و شورای اقتصادی و اجتماعی ملل متحد و به پیشنهاد سازمان ملل متحد در سال ۱۹۵۸ کنوانسیون بین‌المللی شناسایی و اجرای احکام داوری خارجی در نیویورک به تصویب برسد.
بر پایه این قرارداد هر حکم داوری که در یکی از کشورهای عضو این کنوانسیون صادر شده باشد در کشورهای دیگر عضو کنوانسیون نیز لازم‌الاجرا است.
در سطح منطقه‌ای نیز چندین معاهده برای سهولت رسیدگی و اجرای احکام داوری به تصویب رسیده که مهمترین آن‌ها معاهده اروپائی استراسبورگ در ۱۹۶۶، معاهده آمریکائی پاناما در ۱۹۷۵ و معاهده عربی امان در ۱۹۸۷ است که یک مرکز داوری نیز بر اساس آن در مراکش ایجاد شده است.
تحولات، مسائل و دورنماهای داوری بین المللی ایران اشاره دركنفرانس سال 2000 كانون بین المللی وكلا (International Bar Association) از آقای دكترسیدجمال سیفی دعوت شدهبود كه در قالب «تحولات، مسائل و دورنمهای داوری در خاورمیانه» در اجلاس مشترك كمیته داوری اتحادیه و مجمع منطقهای عربی كه هردو از نهادهای اتحادیه هستند- سخنرانی نماید.
ایشان مباحث خود را درمورد «تحولات، مسائل و دورنماهای داوری بین المللی درایران» ارایه نمود.
درزیر ترجمه فارسی این سخنرانی از متن اصلی انگلیسی برای استحضار همكاران محترم منتشر میشود.
مقدمه من در سخنرانی خود تنها راجع به ایران صحبت خواهمكرد.
مطمئن هستم در میان سخنرانان حقوقدانان شایستهای از كشورهای دیگر خاورمیانه هستند كه راجع به كشور یا منطقه خود سخن خواهندگفت.
موضوع كنفرانس امسال كاملاً وسیع است و درعینحال متضمن مسایل عملی است.
بنابراین، اینجانب موضوعات زیر را در چارچوب قوانین و رویههای داوری بین المللی درایران یا مربوط به ایران بررسی خواهمكرد و سپس اختصاراً دورنمای داوری در آینده را بیان خواهم نمود.
1ـ تحولات و مسایل الف : قوانین داوری جدید گذشته از بررسی تاریخی، درعصر حاضر قوانین مدون داوری ایران تارخی بیش از شصت سال دارند و مقررات نسبتاً وسیعی را در باب هشتم قانون آیین دادرسی مدنی از سال 1318 به اینسو به خود اختصاص دادهاند.
این مقررات نسبتاً مشروح بوده و تمایزی بین داوری داخلی و آنچه كه امروز از آن به داوری بین ال