دانلود ایمنی و بهداشت محیط كار 90 ص

فرمت فایل : ورد  

قسمتی از محتوی فایل

تعداد صفحات : 138 صفحه

ایمنی و بهداشت محیط كار تاریخچه: بشر از زمانی كه خود را شنا خته، در پی تلاش و فعالیت بوده و طبیعتاً در مسیر زمان، تحولاتی را پشت سر گذاشته است.
در دوره‎هایی كه زندگی بشر از شكار و صید و یا كشاورزی تأمین می‎شده، به سبب سادگی ابزار، عوارض وابسته به شغل (ایمنی و بهداشت محیط كار) ناچیز بوده است و در اكثر موارد از چند خراش یا زخم ساده یا حدا كثر شكستگی اعضاء تجاوز نمی‎كرده است، ولی بتدریج كه صنعت پیشرفت كرد و نیروی محركه مكانیكی الكتریكی بوجود آمده ، خطرات نیز به همان نسبت افزایش یافت.
با وقوع انقلاب صنعتی در سالهای بین 1760 تا 1830 در انگلستان و سرایت آن به دیگر كشورهای اروپایی، نیروی محركه مكانیكی و الكتریكی وبوجود آمد با گسترش اختراعات و اكتشافات به تدریج كارهای دستی، ماشینی شد.
استفاده از انرژیهای ماهیچه‎ای، حیوانات، باد و جریان آب به حداقل رسید و استفاده از انرژی جریان الكتریسیته، انرژی بخار (از طریق ماشین بخار و توربین بخار) و انرژی سوخت (گازهای ناشی از سوخت بنزین و گازوئیل) افزایش یافت و جایگزین آنها شد.
انقلاب صنعتی با اختراع ماشین بخار (1782) توسط «جیمز وات» آغاز شد و جهشی در صنایع نساجی و به دنبال آن در صنایع دیگر در انگلستان ایجاد كرد.
سپس با اختراع وسایل ماشینی متعدد (به منظور تغییر و تبدیل انرژی) به سرعت در تمام اروپا و آمریك او بعد هم در نقاط دیگر جهان گسترش یافت.
در نتیجة انقلاب صنعتی و اختراع و تكامل ماشینهای تولید جدید، محیط كار از خانه‎ها و كارگاه‎های كوچك به كارخانه‎ها كشانده شد و صنعت چهره جدیدی به خود گرفت.
هرچند انقلاب صنعتی برای انسان آسایش زیادی در زندگی به همراه آورد و باعث گسترش پیشرفت در كلیه مظاهر و شئون حیات شد، لیكن این دگرگونیها جنبه‎های منفی نیز به دنبال داشت كه مهمترین آنها حوادث صنعتی، سروصدا، آلودگی محیط زیست و آلودگی هواست.
دربارة‌ پیشگیری از حوادث صنعتی بایستی اذعان داشت كه بشر با قیمتی گزاف و دردناك تجربه اندوزی كرده است.
اوایل قرن نوزدهم با اوج انقلاب صنعتی و ورود ماشین در عرصه تولید، تغییرات شگرف، وسیع و همه جانبه‎ای در شیوه زندگی و اوضاع اقتصادی، صنعتی، اجتماعی و فرهنگی مردم جهان پدیدار شد.
اولین قانون كار را فرانسه در خصوص كارخانه‎ها و كارگاه‎هایی كه ار انرژی مكانیكی استفاده می‎نمودند و یا كار بطور مداوم در آنها صورت می‎گرفت، مدون ساخت و همین قانون یك نظام بازرسی را در كارخانه‎هایی كه دارای 20 كارگر بودند پیش‎بینی نمود، معذالك قوانین لازم در خصوص حفاظت فنی و واقعی كلمه تا سال 1839 تدوین نگردید.
در بخشنامه‎ای به تاریخ 28 مه 1845 وزیر كشور و دارایی پروس توصیه نمودند كه برای كارخانه‎ها بازرسان طبی تعیین شود.
در سال 1853 برای مراكز صنعتی دوسلدرف- اكس لاشاپل و آرنسبرگ، بازرسانی از سوی دولت، انتخاب و موظف شدند كه به امور حفاظتی و نیز سلامت كارگران جوان رسیدگی كنند.
حمایت عمومی از كارگران، در مقابل حوادث و بیماری‎های ناشی از كار، با تدوین قوانینی بوسیله كنفدراسیون آلمان شرقی در سال 1869 تأمین شد و سپس در سال 1872 یك نظام بازرسی حفاظت و بهداشت كار بطور كلی، در پروس و تقریباً در همان دوره در ایالات صنعتی ساكس و باد بوجود آمد.