دانلود تاریخچه معماری ایران و كشور های اسلامی 26 ص

فرمت فایل : ورد  

قسمتی از محتوی فایل

تعداد صفحات : 28 صفحه

بخش اول معماری ایران در دوره قبل ازاسلام معماری در دوره ماد و هخامنشی اصول معماری ایرانی به طور كلی اصول معماری ایرنی عبارتند از : مردم واری : یعنی داشتن مقیاس انسانی كه آن را می توان در عناصر مختلف معماری ایران مشاهده كرد .
به طور مثال اگر سه دری ( اتاق خواب ) را در نظر بگیریم، اندازه ی ان بر حسب نیازهای مختلف یك زن، مرد، بچه یا بچه های آنها، لوازم مورد نیاز و … در نظر گرفته شده است یا برای جلوگیری از گزند گرمای زیاد ایران، دیوار را دو پوسته می ساختند و یا نور را از سقف می گرفتند.
پرهیز از بیهودگی : در معماری ایران بر این اصل تاكید فروان شده است، به عنوان مثال نصب مجسمه ها كه در اغلب بناهای سرزمین های دیگر معمول است در معماری ایرانی وجود ندارد.
نیارش : اصطلاحی است در معماری و به كلیه كارهایی اطلاق می شود كه برای ایستایی و پایداری بنا انجام می گیرد.
به عبارت دیگر، نیارش مجموعه ای است از امور محاسباتی و استاتیكی به انضمام مصالح شناسی و انتخاب و استفاده از مناسب ترین و كمترین مصالح.
به عنوان مثال در گذشته بیشتر تكیه ی معماران بر اصول مهندسی بوده است و به نظر آنان هنگامی بنا زیبا بوده كه از لحاظ ایستایی نیز نمایان گر ایستا بودن خود باشد.
در نیارش از مقیاسی به نام « پیمون » استفاده می شده است.
پیمون یكی از ضوابطی بود كه برای تعیین تناسب بین اجزای بنا رعایت می شد.
با استفاده از نیارش و پیمون، سه مرحله ی مهم طرح ، محاسبه و اجرا به بهترین نحو انجام می یافت به طوری كه طرح زیبا، محسبات صحیح و اجرا نیز ساده می شد.
خود بسندگی : به عبارتی، خود كفایی است و به مفهوم استفاده از حداكثر امكانات موجود و در دسترس و مصالح بوم آورد است.
به این تریتب كار با سرعت بیش تر انجام شده و مصالح با طبیعت اطراف خود هماهنگی بیش تری داشته است.
درون گرایی : یعنی به دلیل وضع جغرافیای خاص بساری از مناطق ایران، مانند خشكی، بادهای مختلف، و شن های روان و … امكان ساخت بناهای برون گرا نبوده است.
به عنوان مثال در نقشه تخت جمشید «درون گرایی » كاملاً دیده می شود.
شیوه های معماری ایرانی به طور كلی معماری ایرانی دارای شش شیوه می باشد كه دو شیوه ی آن مربوط یه معماری قبل از اسلام و چهار شیوه ی بعدی آن مربوط به معماری بعد از اسلام می باشد.
این شیوه ها عبارتند از : شیوه های معماری ایران معماری قبل از اسلام معماری بعد از اسلام در این بخش به بررسی شیوه های معماری در قبل از اسلام می پردازیم : الف ـ شیوه ی پارسی : این شیوه مربوط به زمان مادها تا حمله ی اسكندر یعنی از قرن 8 تا 3 ق.
م می باشد .
مهم ترین خصوصیات شیوه ی پارسی عبارت است از: استفاده از سنگ های بریده، منظم و گاهی صیقل خورده و بهره گیری از بهترین نوع مصالح از لحاظ مرغوبیت، رنگ و دوام از هر جاكه میسر بوده است.
آماده كردن پی بنا با سنگ ریزه و سنگ لاشه و قرار گرفتن بنای ساختمان بر روی سكو و تخت گاه.
نهادن ستون ها در حداكثر فاصله ی ممكن و تا ارتفاع بسیار چشم گیر و آرایش سرستون ها با جزئیاتی كه برای تحمل بار سقف چوبی كاملاً متناسب و منطقی باشد.
پوشش با شات