چارچوب مبانی نظری و پیشینه پژوهش نیمرخ روانی و شخصیت

مشخصات این متغیر:

منابع: دارد

پژوهش های داخلی و خارجی: دارد

کاربرد این مطلب: منبعی برای فصل دوم پژوهش، استفاده در بیان مسئله و پیشینه تحقیق و پروپوزال، استفاده در مقاله علمی پژوهشی، استفاده در تحقیق و پژوهش ها، استفاده آموزشی و مطالعه آزاد، آشنایی با اصول روش تحقیق دانشگاهی

تعداد صفحه: 30صفحه

نوع فایل :word

توضیحات از متن فایل

نیمرخ روانی و شخصیت

روانشناسان برای كلیت افراد و تفاوت های فردی اهمیت خاصی قائل هستند و کلیت روان فرد را یکی از معیارهای شناسایی تفاوت های بین افراد می دانند. به منظور شناخت کلیت روان افراد و تفاوت های فردی از مفهوم نیمرخ روانی و همچنین شخصیت استفاده می کنند. اگرچه روانشناسان شخصیت وجود شباهت‌های بین افراد را قبول دارند، توجه آنها بیشتر به تفاوت‌های افراد معطوف است. چرا عده ای موفق و عده‌ای ناموفق هستند؟ چرا برداشت های افراد از امور متفاوت است؟ تنوع استعدادها ناشی از چیست؟ چرا عده‌ای به بیماری های روانی دچارند ولی دیگران در همان شرایط سالمند؟ هر انسان و رویدادی در نوع خود منحصر به فرد است. با وجود این، بین بسیاری از انسان ها و رویدادهای زندگی آنها آن قدر شباهت وجود دارد كه می‌توان نكات مشتركی را در نظرگرفت و درست همین الگوهای رفتاری است كه روانشناسان شخصیت در پی درك آن هستند (پروین، 1381). نظریه‌های شخصیت از زمان یونان باستان آغاز شده است و از آن زمان تاكنون نظریه‌های گوناگونی با گرایش ها و زمینه‌های تفاوت شخصیت انسان عرضه شده است. بنابراین، بدیهی است كه با توجه به زمان و شخصیت خود روانشناس، از شخصیت تعاریف متفاوتی ارائه شود كه هر یك از این تعاریف بر رفتارهای متفاوتی تكیه دارد و روش های مختلفی را اقتضاء می‌كند. این تعاریف ممكن است عینی تر و یا انتزاعی تر باشد. تعاریف می‌توانند رویدادهایی را تشریح كنند كه در درون افراد می‌گذرد و یا چگونگی تعامل آنها با یكدیگر را مدنظر قرار می‌دهند. همچنین می‌توانند عاملی را توصیف كنند كه مستقیماً قابل مشاهده است و یا از آن استنباط می‌شود و ممكن است خصوصیاتی را تشریح كنند كه از آن عده ای خاص باشد و یا به توصیف ویژگی‌هایی بپردازند كه اكثریت یا همه افراد را مربوط می‌شود. در تعریف شخصیت باید چند نكته را در نظر گرفت:

1) هر فردی از نظر ویژگی های شخصیتی یگانه و بی همتاست (هیچ دو فردی از نظر خلق و علایق و رفتار كاملاً مشابه نیستند).

2) افراد در همه موقعیت ها به شیوه یكسانی عمل نمی‌كنند یعنی رفتار شخص ممكن است از موقعیتی به موقعیت دیگر متفاوت باشد.

3) گرچه هر فرد یگانه و بی همتاست اما در رفتار آدمی وجه اشتراك قابل ملاحظه‌ای وجود دارد (هر چند در جزئیات رفتار آدمی تفاوت‌های دیده می‌شود بیشتر مردم الگوهای رفتاری نسبتاً ثابتی دارند) (گروسی و همكاران، 1380).