بررسی خانه سالمندان

بررسی خانه سالمندان

با افزایش مشکلات جامعه کنونی افراد ناچاراً از یک تعداد اصول رفتاری مناسب انسانی عدول کرده و مجبور میشوند بهترین عزیزان خود را به محلهای بنام خانه سالمندان بسپارند البته از طرفی واقعا نمیتوان گفت این کار یک نوع رفتار ناشایست میباشد شرایط زندگی انسان ماشینی چنان او را سرگم مسایل روزمره نموده که گاها خود را نیز فراموش کرده تا حدی که حتی برای فرار از مشکلات شان به فکر خودکشی نیز میافتد .زندگی ماشینی با تمام بیرحمی های خود امکاناتی را نیز برای رفاه افراد مخصوصا سالمندان فراهم آورده است .تعدادی از سالمندان به خاطر بیماریهای خاص مثل بیماریهای شدید روانی یا مشکلات حرکتی قادر به انجام کارهای روزمره خود نبوده و از طرفی فرزندان و خانواده های آنها نیز به علت کار روزانه خود و یا نبود جا برای نگهداری از این سالمندان مجبور میشوند آنها را به خانه های سالمندان بسپارند.امروزه سرای سالمندان به عنوان محلی ناگزیر برای اسکان تعدادی از سالمندان که جایی را برای زندگی ندارند یا وضعیتی دارند که خانواده ناچار به سپردن آنان به این اماکن هستند ، به شمار می رود اما همین اماکن نیز باید استانداردهایی را فراهم کند .

پا گذاشتن به دوره سالخوردگی با بروز تغییرات جسمانی متعددی همراه است که توانایی‌ها و قابلیت‌های جسمانی فرد را محدود می‌کند. به همین دلیل محیط زندگی سالمند باید طوری طراحی شود که او با تمام بیماری‌ها، محدودیت‌ها و ناتوانی‌های احتمالی خود بتواند به راحتی در آن زندگی کند.

فصل اول - شناخت موضوع

1-1 تعریف سالمند

سالمند از نظر لغوی کسی است که سال های زیادی را پشت سر نهاده است، سال هایی پر از خاطره و تجربه که با گذشت زمان به دست آمده است.

پیری یعنی کم شدن نیرو و فعالیت به تناسب سن تا اینکه در سراشیبی زندگی شمع حیات به تدریج و آهسته رو به خاموشی رود.

پدیده سالمندی یک سیر طبیعی است که در آن تغییرات فیزیولوژیکی و روانی- اجتماعی در بدن رخ می دهد. البته اتفاق می افتد که سالمندی فیزیولوژیکی با سالمندی روانی و سالمندی اجتماعی در یک فرد به صورت همزمان روی ندهد، زیرا ممکن است فردی از نظر زیستی و جسمی سالمند تلقی شود و لیکن از نظر روانشناسی خود را جوان احساس کند و یا بر عکس امکان دارد جامعه فردی را که از نظر زیستی و روانی سالمند نیست به ایفای نقش اجتماعی سالمند وادار نماید.

ساده ترین راه برای تعریف پیری عبارت است از شمردن تعداد سال هایی که از بدو تولد طی شده است. به طور کلی، امار مربوط به پیران، 65 سالگی را به صورت قراردادی آغاز پیری تعیین می کند. در مورد بعضی افراد انتقال به تدریج انجام می گیرد، حال انکه در مورد افراد دیگر انتقال از دوره ای به دوره دیگر به سرعت و همراه با صدمات روحی به وقوع می پیوندد. در جامعه ما سن  65 تا 70 سالگی آغاز پیری را مشخص می نماید زیرا با سن بازنشستگی مطابقت دارد. بنابراین ورود به دوره پیری را تا اندازه ای قانون معین می کند، هر چند که در بعضی افراد ممکن است سن آغاز پیری کمتر و یا بیشتر باشد.

احساس پیری یک مسئله درونی و روانی است و در افراد مختلف متفاوت است، ولی به طور کلی پیری، یعنی "کاهش نیروی جسمانی- ذهنی به تناسب افزایش سن". به عبارت دیگر سالمند فردی است که از نظر فیزیولوژیکی یا روانی به مقطعی می رسد که بسیاری از کارها را به تنهایی نمی تواند انجام دهد.