مقیاس اضطراب اجتماعی برای نوجوانان

مقیاس اضطراب اجتماعی برای  نوجوانان

 برای سنجش متغیر اضطراب اجتماعی از مقیاس اضطراب اجتماعی برای نوجوانان كه توسط لاجركا (1999) ابداع شده است، استفاده شده است که شامل 18 گویه است و از سه زیر مقیاس، ترس از ارزیابی منفی، اجتناب اجتماعی و اندوه درموقعیت­های جدید، اجتناب  اجتماعی و اندوه عمومی تشكیل شده است. سازندگان، با استفاده از تحلیل عامل، سه عامل را مورد شناسایی قراردادند. ترس از ارزیابی منفی توسط همسالان، بعد اجتناب اجتماعی و اندوه در موقعیت­های جدید، بعد اجتناب اجتماعی و اندوه عمومی، استوار و همکاران(1382) ساختار سه عاملی این مقیاس را رویی نمونه­ای از نوجوانان ایرانی مورد تأیید قرار دادند و روایی آن را مطلوب گزارش كردند و ضریب پایایی این مقیاس را به روش بازآزمایی با فواصل زمانی از یك تاچهار هفته 88/0 به دست آورده­اند. علاوه بر این میزان همسانی درونی مقیاس را با استفاده از ضریب آلفا برای زیر مقیاس­های ترس از ارزیابی منفی، اجتناب اجتماعی و اندوه در موقعیت­های جدید و اجتناب اجتماعی و اندوه عمومی به ترتیب: 84/0، 74/0، 77/0 گزارش کرده­اند. این مقیاس به صورت مدرج پنج درجه­ای(از كاملاً شبیه من = 5تا كاملاً متفاوت  از من = 1) می­باشد. نمره­های بالا در این مقیاس حاكی از اضطراب بالاتر است. خواجه و همکاران(1390) در پژوهش خود به منظور محاسبه پایایی، از روش آلفای كرونباخ استفاده کردند كه برای مؤلفه ترس از ارزیابی منفی ضریب آلفای86/0، مؤلفه اجتناب اجتماعی و اندوه در موقعیت­هایی جدید ضریب آلفای 70/0، و بعد اجتناب اجتماعی و اندوه عمومی ضریب آلفای 58/0 را گزارش نمودند.