معماری فضای سه بعدی

معماری فضای سه بعدی

گرافیك سه بعدی یعنی كه باید در یك محیط سه بعدی شامل عرض (width) و عمق (depht) و ارتفاع (height) كار كنید. صندلی میز و ساختمان و هر چیز كه در اطراف ما هستند همگی سه بعدی هستند. در واقع گرافیك سه بعدی رایانه‌ای نوعی معرفی دو بعدی از یك دنیای سه بعدی مجازی و هستند برای توصیف این حالت فرض كنید كه با یك دوربین فیلمبرداری و ویدئوئی مشغول فیملمبرداری از اطراف اتاق هستید. وقتی از دریچه دوربن به اطراف اتاق نگاه كنید اشیا سه بعدی متعددی مشاهده می كنید اما وقتی فیلم ویدئوئی را روی دستگاه نمایشگر قرار می دهید با یك تصویر تخت و دو بعدی مواجه می شوید كه معرف دنیای سه بعدی واقعی است. صحنه به خاط رنورها و رنگها و سایه‌هایی كه به آن صحنه زندگی و عمق سه بعدی می دهند به صورت واقعی ظاهر می شود. اگر همجنان یك صحنه دو بعدی است.

در گرافیك رایانه ای اشیا فقط در حافظه رایانه وجود دارند اما آنها فاقد هر نوع شكل فیزیكی می باشند آنها فقط فرمولهای ریاضی هستند چون شایا خارج از رایانه وجود حقیقی ندارند لذا تنها روش برای ضبط آنها افزودن فرمولهای بیشتر برای معرفی نورها و دوربین ها می باشد.

پس از خلق و موقعیت دهی اشیا در صحنه می توانید مواد پیش تعریف شده را از كتابخانه مربوطه انتخاب نموده و به اشیاء گوناگون نسبت دهید. همچنین با استفاده از ویرایشگر مواد در برنامه max می توانید موارد دلخواهتان را بسازید. هنگام ساخت مواد امكان كنترل و تغییر رنگ، درخشندگی و شفافیت وجود دارد. بعد از افزودن مواد به صحنه می توانید دوربین ها را ایجاد نموده و با استفاده از آنها صحنه را ضبط مشاهده نمایید با تغییر تنظیمات مشاهد دوربین مجازی ایجاد آثار زاویه گستر یا تمركز به داخل (zoomin) روی یك جزء كوچكتر به راحتی میسر است موقعیت دهی به دوربین ها سبب افزایش حالت دراماتیك و یا واقعگرایی صحنه خواهد شد.

درك مفهوم فضای سه بعدی

فضای سه بعدی یك مكعب تعریف شده یا حتی از یك فضای داخل رایانه می‌باشد كه توسط max نیز می توان یك شی را در فضای مجازی مفقود كرد.

مختصات coordinates

در فضای سه بعدی كوچكتری نحیه ای كه اشغال می شود. را نقطه point می‌نامند.

هر نقطه با مجموعه منحصر به فردی از اعداد یعنی مختصات آن تعریف می شود به عنوان مثال نقطه o,o , o معرف نقطه مركزی فضای سه بعدی كه مبدا نامیده می شود.

هر نقطه در فضای مجازی دارای سه مختصات است كه معرف ارتفاع و عمق آن نقطه می باشد به این ترتیب هر نقطه معرف یك محور منفرد در فضای مجازی می‌باشد.

محور Axes

محور خطی فرضی در فضای مجازی است كه جهت خاصی را تعریف نموده و نشان می دهد سه محور استاندارد در برنامه max وجود دارند كه همان محور z ارتفاع hight شیء است.

درك مفهوم نمای دید

اشیا در max مستلزم نمای دید هستند. نمای دید موقعیتی است داخل با اطراف فضای مجازی كه معرف مكانی كاربران خواهد بود. نماهای دید مشابه درگاههای دید در برنامه max می باشند كه نمایی به طرف فضای سه بعدی از نمادهای دید تصویر بوجود می آورند.

برنامه max دارای مجموعه پیش فرض شامل چهار نمای دید تصویر است. بالا (top)، چپ (left)، راست (Right) نمای پرپكتیو، به طور پیش فرض در نمای بالایی محور x به صورت افقی محور y را به صورت عمود و محور z را از صحنه بیورن می رود تا عمق زاویه را به شما نشان دهد.