راهکارهای موفقیت تجاری و هنری

راهکارهای موفقیت تجاری و هنری 

جنگل در فیلم «سفید برفی و هفت كوتوله» و سایر فیلم‌ها استفاده كرد. چون بین طلق‌هایی كه زیر سطوح مختلف دوربین قرار می‌گیرند فاصله وجود دارد، هنگام ضبط حركت، یك حس واقعی تغییر پرسپكتیو به وجود می‌آید به نظر می‌رسد پیش زمینه، زمینه میانی و پس زمینه با سرعتهای مختلفی حركت می‌كنند و بدین ترتیب درك انسان را از حركت افزایش می‌دهد. در استودیوی «فیلشر» تدبیر دیگری برای به وجود آمدن احساس واقعی  ازفضا به كار گرفته شد. یعنی با روش استریو پتیكال، یك صحنه سه بعدی پس زمینه پشت طلق آرت و رك قرار می‌دادند و به صورت افقی، به جای عمودی، از آن  فیلمبرداری می‌كردند. حركت بدون در نظر گرفته نحوه اجرای آن در تمامی تصاویر متحرك، از اهمیت بسیاری برخوردار است.

توانایی هر استودیو هر فرد در به تصویر كشیدن حركت پیوسته و مداوم در كار، به مسائل اقتصادی ارتباط پیدا می‌كند، زیرا برایه انجام هر حركتی زمان مصرف می‌شود و در نتیجه برای اجرای حركات پیوسته در كل فیلم، هزینه بالا می‌رود. گاهی استودیوها تكنیك‌هایی را برای صرفه جویی به كار می‌برند، مثلا از حركات صحنه‌های قبل یا سیكل‌های حركتی خاص در طول فیلم دوباره و چند باره استفاده می‌كنند و به این ترتیب كارشان را بیشتر كش می‌دهند. استفاده از سیكل، روشی است كه درآن مجموعه طراحی‌هایی كه یك حركت كامل را هی سازد، مثل سیكل راه رفتن، یا تصاویر پس زمینه مثل درخت‌هایی كه در یك جا متراكم شده‌اند و شخصیت بیشتر از یك بار از آنجا عبور می‌كند، در قسمت‌های دیگر فیلم مورد استفاده مجدد قرار می‌گیرد. به عبارت دیگر تماشاگر همان سری تصاویر را دوباره  برای مدت زمان كوتاهی می‌بیند. حركاتی كه به صورت سیكل در می‌آیند، ذاتاً كلی و عمومی هستند و بنابراین مفهوم كلی تری به حركات شخصیت می‌دهند.

علاوه بر هزینه بر بودن حركت، پیدا كردن سكون و بی حركتی كامل در یك اثر انیمیشن، نسبتاً غیر عادی است. این سكون كه به عنوان یك لیست از آن صحبت می‌شود. معمولا برای تاكید مورد استفاده قرار می‌گیرد. برای مثال در فیلم «شغل قرمزی» وقتی شخصیت گرگ به خواننده خوش هیكل روی صحنه نگاه می‌كند، یك ایست حركتی اتفاق می‌افتد و اغراقی كه در دیدن بدن گرگ به طور اتفاقی میخكوب و بی حركت شده است وجود دارد، این صحنه را خنده دار تر می‌كند. در زندگی واقعی ، موجودات زنده هیچ گاه كاملا بی حركت نمی‌شوند زیرا وظایف بدن مثل تنفس و ضربان قلب، سبب می‌شود همواره حداقل حركات اندكی وجود داشته باشد. دیدن یك طرح انیمیشن كاملا بی حركت، كه در حقیقت، دیدن تصویر منفردی است كه از آن به مدت مثلا نیم ثانیه فیلم برداری شده ممكن است به نظر بیننده غیر واقع گرایانه بیاید. بیشتر پویا نمایی دارای حركت پیوسته است، حتی اگر در حد یك چشمك زدن یا حركت سبب‌ها و یا حركات دوربین در عرض یك پس زمینه ثابت باشد. در آثار تجربی، گاهی ژست‌های بی حركت» با فیلم برداری از دو یا سه نقاشی یكسان كه هر یك كمی با دیگری فرق دارد، به صورت یك صحنه یا سیكل نشان داده می‌شود. نتیجه كار تصویری است كه كمی می‌لرزد یا ژستی است كه كمی می‌جنبد سكون مطلق می‌تواند بر علیه یكی از جذابیت‌های اصلی پویا نمایی – یعنی توهم اینكه اجسام بیجان اززندگی بهره مند شده‌اند- عمل كند. می‌توان گفت هنگامی كه یك تصویر در طول یك فیلم انیمیشن بی حركت می‌شود، بی جان بودن آن به وضوح آشكار میشود.

«جان لستر» می‌گوید تصاویر رایانه‌ای، نسبت به انواع دیگر تصاویر پویا نمایی شده، تحمل كمتری برای بی حركتی دارد. او توضیح می‌دهد «... به محض اینكه به یك ژست ساكن می‌رسید، حركت به سرعت می‌میرد ... برای مبارزه با این حركت از «ایست متحرك» استفاده كنید. به جای اینكه تمام قسمتهای شخصیت از حركت باز ایستد، حركت بعضی از قسمتها را نرم و آهسته ادامه دهید. مثلا یك بازو، دست یا حتی تمام بدن را در همان جهت تا چند لحظه با همان حركت نگه دارید.»

اما «جولز انجل» عقیدة كاملا متفاوتی دربارة كیفیت سكون در یك كار را دارد او می‌گوید كه پویا نمایی رایانه‌ای ممكن است به خاطر كیفیت تصاویرش، تا حدودی تحمل ایست را داشته باشد. وی توضیح می‌دهد: «یك طراحی خوب هیچ وقت نمی‌میرد. طراحی‌های خوب بافتی از خطوط و نوعی زیبایی خاص خودشان را دارند. در مورد پویا نمایی رایانه‌ای این مطلب صدق نمی‌كند.