تحقیق بتن سبک، اسفنجی و الیافی

تحقیق بتن سبک، اسفنجی و الیافی

بتن‌های سبك از دیدگاه مقاومتی در سه دسته طبقه‌بندی می‌شوند كه عبارتند از بتن سبك غیرسازه‌ای، بتن سبك سازه‌ای و بتن سبك با مقاومت متوسط که در ادامه به آن پرداخته می شود.بتن سبك غیرسازه‌ای كه معمولاً به عنوان جداسازهای سبك مورد استفاده قرار می‌گیرد، دارای جرم مخصوص كمتر از 800 كیلوگرم بر مترمكعب است. با وجود جرم مخصوص كم، مقاومت فشاری آن حدود 35/0 تا 7 نیوتن بر میلیمترمربع می‌باشد. از معمولیترین سنگدانه‌های مورد مصرف در این نوع بتن می توان به پرلیت (نوعی سنگ آذرین) و ورمیكولیت (ماده‌ای با ساختار ورقه‌ای شبیه لیكا)اشاره کرد.

بتن‌های سبك سازه‌ای دارای مقاومت و وزن مخصوص كافی می‌باشند، به گونه‌ای كه    می توان از  آن‌ها در اعضای سازه‌ای استفاده کرد. این بتن‌ها عموماً دارای جرم مخصوصی بین 1400 تا 1900 كیلوگرم بر مترمكعب بوده و حداقل مقاومت فشاری تعریف شده برای آنها 17 نیوتن بر میلیمتر مربع (مگاپاسكال) می باشد. در بعضی حالات امكان افزایش مقاومت تا 60 نیوتن بر میلیمتر مربع نیز وجود دارد. در مناطق زلزله خیز، آیین‌نامه‌ها حداقل مقاومت فشاری بتن سبك را به 20 نیوتن بر میلیمتر مربع محدود می‌كنند.

بتن‌های سبك با مقاومت متوسط، از لحاظ وزن مخصوص و مقاومت فشاری در محدوده‌ای بین بتن‌های سبك غیرسازه ا‌ی و سازه‌ای قراردارند، به گونه‌ای كه مقاومت فشاری آنها‌ بین 7 تا 17 نیوتن بر میلیمترمربع و جرم مخصوص آن‌ها بین 800 تا 1400 كیلوگرم بر مترمكعب می باشد.

بتن سبك غیرسازه‌ای

این نوع بتن‌ها با جرم مخصوصی معادل 800 كیلوگرم بر مترمكعب و كمتر، به عنوان تیغه‌های جداساز و عایق‌های صوتی در كف بسیار مؤثر هستند. این نوع بتن می‌تواند در تركیب با مواد دیگر در دیوار، كف و سیستم‌های مختلف سقف مورد استفاده قرار گیرد.

مزیت عمده آن، كاهش هزینه‌های لازم برای تهویه‌ی گرمایی یا سرمایی فضاهای داخلی ساختمان و كاهش انتقال صوت بین طبقات و فضاهای ساختمان می باشد. بتن‌های سبك غیرسازه‌ای بر اساس ساختارداخلی می‌توانند به دو گروه جداگانه تقسیم‌بندی شوند.

دسته اول بتن‌های اسفنجی كه در حین ساخت آن‌ها با ایجاد كف، حباب‌های هوا در خمیر سیمان یا در ملات سیمان - سنگدانه ایجاد می گردد. كف مورد نظر یا از طریق مواد كف‌زا در حین اختلاط تولید شده و یا به صورت كف آماده به مخلوط اضافه می‌شود. بتن اسفنجی می‌تواند جرم مخصوصی تا حدود 240 كیلوگرم بر مترمكعب داشته باشد.