مقاله درباره پوشش هایی بر پایه آب

*مقاله درباره پوشش هایی بر پایه آب*

استفاده از آب به عنوان یك حلال رنگ همیشه به علت هزینه پایین وعدم خطر آتش سوزی ومسمومیت زایی جالب بوده است واحتمالا آب اولین حلالی بوده كه توسط بشر در رنگ های ابتدایی در نزد نقاشان در طول قرن ها استفاده می شده است .

دو غاب آهك یكی از روكش های لایه مواد در زمره رنگ های لعابی است كه هم اكنون از هر نظر قدیمی ومنسوخ است ودراستفاده امروزی از جهت هزینه مارپیچی حلالها ورعایت آلودگی محیط واسطه انتقال آبی یك نیروی محرك برای گسترش استفاده از آب است كه به عنوان یك حلال رنگ تهیه شده است .

امروزه رنگهایی كه پایه آنها بر آب است  به دو گروه اصلی تقسیم می‌شوند :

الف) عصاره پلیمر كه در درجه اول در ساختن رنگ ها استفاده می شود .

ب) قابل حل در آب یا لزجت آب كه دراصل برای رنگ های صنعتی بخصوص آستر فلزات بوسیله گالوانیزه كردن به كار می رود.

یك كاربرد جالب رنگی كه پایه اش برآب است در رنگ تزیینی هوا خشك كن و روكش های تحتانی است وعمل قابل توجهی برای تولید اموسیونهای مناسب انجام شده است ادعا شده است كه رزین های رنگ می توانند بطور رضایت بخشی امولسیونه شوند با استفاده از آمیختن یك امولسیونه كننده‌ با دارا بودن ارزش HLB مناسب ( در زیر )

امولسیونهای پلیمری :

ماهیت امولسیون : 

یك امولسیون در 2 شكل است : سیستمی كه مركب است از مایع در شكلی از قطرات ریز ( به صورت پراكنده ) ومعلق یا پراكنده در مایع دوم (به صورت متصل ) در آنچه كه حل نشدنی است معمولترین تركیب امولسیون محتوای آب به شكل پیوسته است پلیمر امولسیون ها از این نوع هستند هنگامی كه حالت پراكنده یك جسم جامد مورد نظر است سیستم ، انتشار نامیده می شود. اما چون معمولا پلیمر ها بیشتر جامد هستند تامایع حالت امولسیون همیشه برای سیستم پلیمرها استفاده می شود امولسیون در آبی كه پراكنده است ودر یك شكل پیوسته وجود دارد اما اینها بقدرت با لایه سطحی مواجه می شوند .

شكل گیری امولسیون

فرض این است كه خواهان تولید یك امولسیون از روغن بزرگ در آب هستیم بهم زدن وتكان سریع و شدید ومایع باهم یك ماده معلق از خطرات ریز روغن تولید خواهد كرد اما وقتی كه حركت و تكان توقف شد درمایع به دولایه متمایز اشكار تقسیم می شود ( شكل 1-19)

بهر حال اگر آب دارای مقدار كمی از یك صابون یا یك عامل موثر سطحی ( یا ترساز ) باشد با قی مانده های قطرات ریز روغن در آب پراكنده می شود ویك امولسیون تشكیل می شود هنگامی كه امولسیون برای مدتی در جایی باقی بماند بدان منجر خواهد شد كه قطرات پراكنده ریز روغن بالا روند ( وزن مخصوص روغن برزك كمتر از آب است ) این به عنوان دوغاب امولسیون ها شناخته شده است ، كه به جداسازی سر شیر از شیر شبیه است در نتیجه حركت دو غاب دوباره به آسانی پراكنده می شود اماساختمان دو غاب می تواند از افزایش حالت چسبندگی آب جلوگیری كند .

از جمله مواردی كه با این هدف استفاده می شوند سلولز اتر قلیای نمك اكریلیك ، آلژنیات ها و قلیای كازئین هستند  همچنین این قبیل عامل های غلیظ سازی مانند اموسیونهای ثبات بخشنده یا كلوئیدهای محافظ معرفی می شوند.

ترسازها 

تركیب هایی وجود دارند كه وقتی در یك مایع حل می شوند كشش سطحی آن مایع یا كشش بین وجهین میان دومایع اختلاط ناپذیر پایین یك مایع ویك جامد كاهش پیدا می كند . كارایی وتاثیر آنها بستگی به ساختمان شیمیایی آنها دارد و شمار زیادی از این تركیب ها شناخته شده هستند .

هنگامی كه از یك تر ساز برای تولید یك امولسیون استفاده می شود بطوریكه دو مثال زیر آورده شده است كه آن به عنوان یك عامل امولسیونه طبقه بندی شده است .

مناسب بودن ترساز برای این هدف وابسته به ارزش HLB است .

ارزش HLB: یك مولكول تر ساز شامل 2 گروه هیدروفیلیك ولیپوفیلیك (‌هیدروفابیك ) است و ارزش HLB نسبت بین این گروههاست كه خواص اموسیونه تر سازها راكنترل می كند .

این ارزش ها از راه تجربی در این گروهها توسط دیویس و ردیال تعیین شده است . بعضی از این ارزش ها در جدول پایین آورده شده اند .