مقاله درباره مفهوم رهبری

*مقاله درباره مفهوم رهبری*

پیش در آمد :

دی شیخ با چراغ همی گشت كرد شهر    گز دیو و دد ملو لم وانسانم آرزوست

طبق روایت های مختلف از آدم (‌ع)‌ تا خاتم (ص )‌یكصد و بیست و چهار هزار پیغمبر و ائمه و اولیا همه وهمه آمده اند تا انسان را كه (صاحب اختیار وجبر )‌ است هدایت كنند و او را به سرمنزل مقصود و خوشبختی برسانند . ولی از بدو تولد اولین فرزندان آدم ، هابیل و قابیل می بینیم كه انسان برای ارضای نیازهای خود چه اعمالی را انجام نمی‌دهد تا به لذت های آنی خود برسد. همانطوریكه هابیل برای حس برتری جویی و خود خواهی و هوا و هوس خود برادرش هابیل را می كشد و این اولین خونی است كه بر روی زمین ریخته می شود . اما پیامبران و ائمه و اولیا آمده اند . تا انسان را كه (‌ اشرف مخلوقات )‌ است به مكارم اخلاقی برسانند وبه همین دلیل بیشتر روی تهذیب نفس انسانها كار كرده اند اما باید توجه داشت كه در درون انسان دو نیروی متضاد اهریمنی وخدایی به طور فطری قرار داده شده است كه همیشه این دو نیرو با هم در جدال و كشمكش هستند و این انسان است كه باید به تقویت نیروی درونی خود بپردازد تانیروی اهریمنی را وادار به عقب نشینی كند بدین گونه میدان دید و وسعت عملیاتی نیروی خدایی بیشتر میگردد وچنانچه این پیشرفت و روند ادامه داشته باشد ، نیروی اهریمنی بصورت زندانی‌ای در می آید كه در غل و زنجیر نیروی خدایی اسیر میگردد ولی به محض اینكه انسان از جاده راستی و درستی منحرف گردد ، نیروی اهریمنی قوی گشته و غل و زنجیر را از هم گسسته و به مركز فرماندهی  نیروی خدایی یعنی عقل نزدیك می گردد و آن را مورد حمله و تهاجم قرار می دهد و آنقدر این حمله را ادامه می دهد تا انسان را مسخر خود كند تا از اینجا به بعد است كه دیگر انسان هر روز و هر روز به گمراهی و كجروی بیشتر تمایل پیدا می كند و از نیروی خدایی خود فاصله گرفته و خویشتن خود را گم می كند و سرانجام بدی بر تمام وجود او حاكم گشته و او را دركام خود فرو می برد . تا به ورطه هلاكت و نیستی سوق دهد و به همین دلیل است كه پیامبران و ائمه و اولیا را می فرستد كه دراین راههای پرخوف وخطر ، دست گیر رهروان راه حقیقت و یا دیگر سالكان وادی طریقت باشند تا انسانها را با چراغ هدایت و روشنگر و بیدار كننده خود به راه درست و مستقیم بكشانند .

چه اگر این فرستادگان و برگزیدگان ودوستان خدا نبودند ،‌ جهان یكباره به دست بشر نابود و معدوم می شد و آثاری از انسان و انسانیت باقی نمی ماند . باید این برگزیدگان باشند ،‌ تاپیروان و سالكان وادی معرفت را به سرمنزل مقصود هدایت برسانند چنانچه گفته اند :

طی این مرحله بی همرهی خضر مكن       ظلمات است بترس از خطر گمراهی