عمومی و متفرقه
خرید ارزان قرارداد آخال
یکی از قراردادهای قابل تامل و تاسف آوری که در دوران قاجاریه از سوی امپراتوری روسیه بر ایران تحمیل شد، قرارداد” آخال“ است.این قرارداد در پی تصاحب گستره ” ترکستان“ و بخش خاوری ”دریای مازندران“، یا به تعبیر مآخذ غربی کاسپین، به تاریخ 23 آذر 1260خ/ 22 محرم 1299ق/ 14 دسامبر 1881م میان ”میرزا سعیدخان موتم
6
تعداد صفحات
.doc
فرمت
184 کیلوبایت
حجم فایل
15,000 تومان
قیمت فایل
فایل با عنوان خرید ارزان قرارداد آخال با تعداد 6 صفحه در دسته بندی عمومی و متفرقه با حجم 184 کیلوبایت و قیمت 15000 تومان و فرمت فایل .doc با توضیحات مختصر یکی از قراردادهای قابل تامل و تاسف آوری که در دوران قاجاریه از سوی امپراتوری روسیه بر ایران تحمیل شد، قرارداد” آخال“ است.این قرارداد در پی تصاحب گستره ” ترکستان“ و بخش خاوری ”دریای مازندران“، یا به تعبیر مآخذ غربی کاسپین، به تاریخ 23 آذر 1260خ/ 22 محرم 1299ق/ 14 دسامبر 1881م میان ”میرزا سعیدخان موتم ...و عنوان انگلیسی Product page - Buy cheap import contracts را می توانید هم اکنون دانلود و استفاده نمایید
توضیحات فایل:
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : Word (..docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 6 صفحه
قسمتی از متن Word (..docx) :
یکی از قراردادهای قابل تامل و تاسف آوری که در دوران قاجاریه از سوی امپراتوری روسیه بر ایران تحمیل شد، قرارداد” آخال“ است.این قرارداد در پی تصاحب گستره ” ترکستان“ و بخش خاوری ”دریای مازندران“، یا به تعبیر مآخذ غربی کاسپین، به تاریخ 23 آذر 1260خ/ 22 محرم 1299ق/ 14 دسامبر 1881م میان ”میرزا سعیدخان موتمن الملک انصاری“ وزیر امور خارجه ایران ” ایوان زینوویف“، وزیرمختار روسیه در طهران منعقد شد. یادآور می شود که چنگ اندازی روسیه به مرزهای شرقی ایران به دنبال شکست ایران در مرو از سال 1290ق/ 1873م آغاز شد و در سالهای بعد ادامه یافت تا اینکه ژنرال ”اسکوبلف“ در 1298ق/ 1880م به سرزمین ”ترکمانان تکه“ حمله برد و آخرین پایگاه آنان یعنی ”گوگ تپه“ را به تصرف خود درآورد قرارداد آخال که گفته می شود ”ناصرالدین شاه“ ناگزیر تن به آن داد به آن بخش از گستره ایران از مرزهای شمال خراسان تا ”رود تجن“ به مثابه ایالت ماوراء دریای مازندران که به تصرف روسیه تزاری درآمده بود، رسمیت بخشید . به باور روسها تصرف مرو و آخال از سوی آنها، ایران را از تجاوزات ترکمانان تکه، مرو و آخال نجات می داد. حال آنکه این تعدیات محلی سالهای بعد نیز ادامه داشت و دولت روسیه هیچ اقدامی به منظور پیشگیری از آن به عمل نیاورد. قرارداد یادشده دارای چهار فصل بود. در فصل اول نقاط و محل عبور خط مرزی تعیین گردید و در فصل دوم پیش بینی شده بود که نمایندگان ایران و روسیه بر طبق فصل اول خط سرحد را به گونه ای شفاف ترسیم کنند و در مرزها علامتگذاری نمایند. همچنین این قرارداد پیوستهایی داشت که در آن وزارت امور خارجه درباره برخی از دره ها و روستاها و رودخانه ها تعهداتی را پذیرفت. این ضمائم یک هفته پس از امضای قرارداد طی نامه رسمی میرزاسعیدخان انصاری به شماره 148 مورخ 29 محرم 1299 برای زینوویف فرستاده شد. چندی بعد در ذیحجه 1301ق ”ملینکف“، وزیرمختار جدید روسیه از ”میرزامحمودخان ناصرالملک“، وزیر امور خارجه جدید تقاضای اجرای قرارداد و بندهای مندرج در پیوستهای آن را نمود. در این هنگام، ”محمدتقی میرزا رکن الدوله”، استاندار خراسان بود و زیرنظر او ”حاجی امین نظام“ که ریاست هیئت ایرانی امور مرزی را برعهده داشت، مامور اجرای قرارداد شد؛ لیک کار اجرای مفاد قرارداد و پیوستهای آن به واسطه اختلاف نظرهای ماموران کمیسیون مشترک و تحمیلات نماینده روسیه اندک اندک انجام شد و سالها به درازا کشید. اما بی شک اوج زورگویی روسها و ناتوانی و انفعال حکومت قاجاریه را می توان در فصل چهارم این عهدنامه ملاحظه کرد. در فصل چهارم آمده است: ”چون منبع رود فیروزه و منابع بعضی رود و انهاری که ایالت ماوراء بحر خزر متصله به سرحد ایران را مشروب می کند در خاک ایران واقع شده است، دولت علّیه [ایران] متعهد می شود که به هیچ وجه نگذارد از منبع الی محل خروج از خاک ایران در امتداد رود و انهار مزبوره قراء جدیدی تاسیس شده و به اراضی که بالفعل زراعت می شود توسعه داده شود و نیز برای اراضی که فعلاً در خاک ایران مزروع است بیش از آن مقداری که لازم است نگذارد آب استعمال کنند.“ لرد کرزن راجع به قرارداد آخال می نویسد: ”روسها در ضمن انعقاد قرارداد مرزی اولاً کوههای بلند مرتفع سرحدی را در مرز خودشان انداختند، سپس سرچشمه رودخانه ها را نیز جزء خاک روسیه ثبت کردند که هر وقت اراده نمایند آب را از ده های ایران قطع کنند و در نتیجه محصول خراسان را تباه سازند.“ و اما کمیسیون مشترک پس از آنکه نقشه حدود مرزی خراسان را تا دره ذوالفقار رسم نموده و علامتگذاری کرد یک قطعه زمین کوچک در دره ”ذوالفقار“ و روستای ”حصار“ را که طی عهدنامه ترکمانچای از ایران جدا شده بود در کرانه جنوبی رود ”ارس“ به ایران بازگرداند. مساحت این دو روی هم ده هکتار بیش نبود و در حقیقت برای رفع انحنای خط مرزی صورت گرفت. حال آنکه در عوض ایران، یک قطعه زمین در ناحیه شمالی روستای حصار به مساحت هشت کیلومتر و نیز روستای ”فیروزه“ را به روسیه واگذار کرد. این نخستین مرحله از اجرای مفاد قرارداد بود. اما قرارداد بدین جا ختم نشد. مرحله دوم اجرای قرارداد تخلیه قلعه ”غلغلاب“ و قلعه ”گرماب“ از سوی ایران بود. این دو قلعه دویست و چهل خانوار سکنه مستمند داشت. هزینه انتقال این خانوارها بالغ بر یک هزار و دویست تومان از دارالخلافه طهران تادیه شد. در پی جا به جایی این خانواده ها و اسکان آنها در داخل روستاهای مرزی ایران، مکانهای یادشده زیر نظر کمیسیون مشترک به روسها تحویل داده شد. مرحله سوم قرارداد، تقسیم روستای حصار و دره حصار به سال 1301 با حضور حاجی امین نظام، رئیس هیئت امور مرزی و ”محمدعلیخان“، حاکمان دره جز و ”قراخان“، حکمران اتک و ”میرزا احمدخان سرهنگ“، نایب کارگزاری دره جز انجام شد. در این تقسیم بندی امور مرزی و ”محمدعلیخان“، حاکمان دره جز و ”قراخان“، حکمران اتک و ”میرزا احمدخان سرهنگ“، نایب کارگزاری دره جز انجام شد. در این تقسیم بندی ناعادلانه یک پنجم اراضی و یک پنجم از روداب حصار از آن ایران شد و مابقی آن در اختیار روسها قرار گرفت. سکنه حصار نیز که خانواده های نسبتاً متمکنی بودند در بخش روسیه ماندند و تنها سی و پنج خانوار فقیر و خوش نشین در بخش ایران جای داده شدند. مرحله چهارم اجرای قرارداد مربوط به فصل دوم پیوست قرارداد بود که در آن این گونه آمده بود: ” برای زراعت قریه های ”ینگی قلعه“ و ”بهبودخان“ و ”سررود قلعه“ مسافت زمین ”دره رودخانه“ که در دو ”ورس“ و یک ربع ورس است را، و طرف شرقی ”ینگی قلعه“ واقع است به بالا تا دربندی که یک ”ورس“ و ربع ورس بالاتر از محل ”اورتاکند“ واقع شده غیر از گندم و جو، کاشتن پنبه و سبزی نیز تجویز می شود.“ ینگی قلعه تا دربند شرقی، یک فرسخ مسافت داشته و در این دره تقریباً در تمام مواقع سال زراعت می شده است ولی با استناد به تعهد بالا، نماینده روسیه زراعت در ناحیه مهمی از زمینها را که در دست کشاورزان ایرانی بود منع و محدود کرد، زیرا گسترش کشاورزی در این منطقه را باعث کمبود آب در منطقه متعلق به دولت روسیه می دانست. موضوع تجاوزات ترکمانان به مرزهای ایرانی نیز که همچنان تداوم داشت، در ”کلات“ چهار رود وجود داشت. این نهرها عبارت بودند از: ”چهچهه“، ”قراتیکان“، ”کلات رود“ و ”لاین“. یک ششم آب این چهار رود به مصرف کشاورزی ”کلات“ می رسید و بقیه به قلعه ها و مزرعه های اطراف کلات سرازیر می شد. ”اتک کلات“ بر روی ترکمانان مروی باز بود، چون آنان در زمانی نه چندان دور تبعه ایران بودند و با سکنه ”اتک“ پیوندهایی داشتند، از این رو به آسانی بیش از چهارصد خانوار ترکمان مروی که در قلعه های اتک سکونت داشتند و با آب چهار رودخانه یادشده زراعت می کردند، سالی بیست هزار خروار گندم و شلتوک به دست می آوردند و یک دهم آن را به عنوان مالیات به حاکم ”اتک“ می دادند که مامور دولت ایران بود. فرمت فایل ورد می باشد و برای اجرا نیاز به نصب آفیس دارد
پروداک فایل
تسهیل در دسترسی به فایل مورد نظر در فروشگاه های فایل دارای نماد اعتماد الکترونیکی
جستجو و دریافت سریع هر نوع فایل شامل: دانشگاهی: مقاله، تحقیق، گزارش کارآموزی، بررسی، نظری، مبانی نظری
آموزشی و تدریسی: پاورپوینت، فایل، پروژه، درس‌نامه، طرح درس روزانه، درس پژوهی، یادگیری، آموزش، معلم، دانش‌آموزان، سناریوی آموزشی، بک‌آپ کودک.
فناوری و دیجیتال: دانلود، بک‌آپ، ppt، اتوکد، قابل ویرایش، حسابداری، سامسونگ دیجیتال، pdf.
روان‌شناسی و علوم تربیتی: پاورپوینت، طرح درس نویسی
هنری و طراحی: معماری، عکاسی، وکتور، طراحی
سایر: تم تولد، بک‌آپ تولد، ابتدایی، خرید دانلود رایگان، اصول، کورل، بک‌آپ آتلیه
