عمومی و متفرقه
خرید ارزان تعلیم و تربیت متن اصلی با ترجمه 20 ص
چکیده: استدلال من این است که مفهوم مدرن خود انسانی (human self) یا سوژه فاعل شناسا (subject) نمی تواند به سادگی و به شکل پست مدرنیستی رد شود، چرا که از جمله شرایط طرح پرسش های از حیث انسانی مهم پیرامون معناداری (یا بی معنایی) زندگی، حاجت به نگریستن به زندگی فردی به مثابه روایتی منسجم و دارای آغاز و
9
تعداد صفحات
.doc
فرمت
15 کیلوبایت
حجم فایل
15,000 تومان
قیمت فایل
فایل با عنوان خرید ارزان تعلیم و تربیت متن اصلی با ترجمه 20 ص با تعداد 9 صفحه در دسته بندی عمومی و متفرقه با حجم 15 کیلوبایت و قیمت 15000 تومان و فرمت فایل .doc با توضیحات مختصر چکیده: استدلال من این است که مفهوم مدرن خود انسانی (human self) یا سوژه فاعل شناسا (subject) نمی تواند به سادگی و به شکل پست مدرنیستی رد شود، چرا که از جمله شرایط طرح پرسش های از حیث انسانی مهم پیرامون معناداری (یا بی معنایی) زندگی، حاجت به نگریستن به زندگی فردی به مثابه روایتی منسجم و دارای آغاز و ...و عنوان انگلیسی Buy cheap education and training, original text with translation, 20 pages را می توانید هم اکنون دانلود و استفاده نمایید
توضیحات فایل:
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : Word (..docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 9 صفحه
قسمتی از متن Word (..docx) :
چکیده: استدلال من این است که مفهوم مدرن خود انسانی (human self) یا سوژه فاعل شناسا (subject) نمی تواند به سادگی و به شکل پست مدرنیستی رد شود، چرا که از جمله شرایط طرح پرسش های از حیث انسانی مهم پیرامون معناداری (یا بی معنایی) زندگی، حاجت به نگریستن به زندگی فردی به مثابه روایتی منسجم و دارای آغاز و پایان (مرگ) است. چنین پرسش هایی مسائل محوری انسانی شناسی فلسفی هستند. به هر حال نه تنها شیوه های مدرن معنابخشی به زندگی مثل حکایت خطی در متون ادبی، بلکه شیوه های ماقبل مدرن مثل تراژدی نیز، باید به طور جدی در طرح این مسائل اخذ شوند. سنت پراگماتیستی جایز دانسته که با این تکثر چارچوب ها، جهان و زندگی مان را بر حسب هر کدام از آنها که توانستیم. تفسیر کرده و به مثابه بخشی از آن چارچوب بسازیم. نتیجه این که پراگماتیسم بالقوه توانایی دارد که هم تعدد چنین چارچوب های تفسیری (یعنی چارچوب های ماقبل مدرن، مدرن و پست مدرن) و هم الزام به ارزیابی و سنجش هنجارین این چارچوب ها را لحاظ کند. ما به هیچ وجه جایز نمی دانیم که هیچ یک از منابع ماقبل مدرن معنای انسان (مانند طالع بینی) جدی گرفته شود. اجتناب از نسبی گرایی، ادعایی مهم برای پراگماتیست است. 1. معمولا این ایده که «فراروایت های بزرگ» دیگر مرده اند، به مثابه کلید پدیده فرهنگی ای که با نام پست مدرنیسم شناخته شده است، محسوب می گردد. به نظر می رسد معنایی که عصر روشنگری از عقل، عقلانیت، دانش، حقیقت [یا صدق عینیت (truth)] و خود [نفس (self)] ارائه می دهد، آنقدر کهنه و قدیمی شده که دیگر به طور جدی به کار نمی رود. دیگر هیچ دیدگاه انحصاری و از منظر خدایی [مطلق] جهت روایت های برجسته و مهم پیرامون این مفاهیم وجود ندارد. سلطه فرهنگی علم و (مخصوصا) فلسفه سیستماتیک به پایان رسیده است. مع هذا، هم چنان که برخی متفکران پست مدرن خود تاکید می کنند. ما هنوز ناچار به تسلیم در برابر روایت های کلان در زندگی فردیمان هستیم. ما واقعا نمی توانیم از مفهوم مدرنیستی نفس (خود) صرف نظر کنیم و فردی که می گوید می توانیم، کیستی خود را فراموش کرده است. از منظر درون زندگی خود فرد، هیچ مرگ پست مدرنی برای سوژه (فاعل آگاهی) ممکن نیست رخ دهد. به عکس، مرگ من، از زندگی ام، فراتر می رود. مرگ من حادثه ای قابل تجربه در زندگی ام نیست (همان طور که وینگشتاین در تراکتاتوس در بند 4311/6 بدان اشاره می کند) حتی اکثر (یا شاید همه) ما این احساس را داریم که مرگ انسان به سختی در درون زندگی اش قابل تصور است. به عبارت دیگر، مرگ می باید به شکل نسبتا متناقض گونه ای، نقطه فرضی پایانی یا آخرین حادثه زندگی ام تلقی شود. اگر مرگ (یعنی فنا و نابودی نفسم) در انتظارم نباشد، نمی توانم دریابم که حیاتی خاص و از حیث زمانی و مکانی محدود را پیش رو دارم. حتی اگر نتوانم معنای مرگ را کاملا درک کنم، این حقیقت که مرگ در انتظار من است، مرا قادر می سازد در مورد زندگی ام به عنوان یک کلیت منسجم همراه با آغاز و پایان بیندیشم. تنها با توجه به چنین نحوه زندگی، مساله معنا و اهمیت [زندگی] مطرح می شود. بنابراین به نظر می رسد هیچ گفتمان پست مدرنیستی پیرامون نابودی سوژه (فاعل شناسا) که به بی اعتمادی نسبت به روایت های کلان مربوط است، نمی تواند ما را وادار کند این حقیقت عالی مرتبه را در مورد زندگیمان رها سازیم. شاید حتی بتوان مانند کانت گفت: غیر قابل اجتنابی مرگ، شرط استعلایی ضروری زندگی با معنا (یا بی معنا) است. زندگی انسان، آن گونه که می دانیم، تنها به شرطی قابل فهم است که در آن مرگ به شکل اجتناب ناپذیری پایانی برای آن (زندگی انسان) مفروض دارد، بدون مرگ، زندگی ما چیزی کاملا متفاوت است، چیزی که ما اصلا نمی توانیم مفهوم روشنی از آن داشته باشیم. (دست کم از نظرگاه شرایط انسانی موجود.) بنابراین مرگ، نقش تعیین کننده ای در فهمی که انسان های مدرن از زندگی شان به مثابه یک روایت واحد، دارند، ایفا می کند. در اینجا بهتر است مفهوم ذاتا مدرن روایت گری را با جزییاتش شرح دهیم. به کارگیری این مفهوم (مفهوم روایت گری) در معنابخشی به زندگیمان عنصر محوری نگرش مدرن؛ یا به عبارت دیگر عنصر محوری دریافت نوعا مدرن از هویت فردی است. شخص مدرن، معمولا بدون توجه به این امر، حیاتش را مانند داستانی می بیند و این رهیافت روایت گونه به زندگی به شیوه های گوناگونی در تاریخ تفکر مدرن، مفهوم بندی شده است (تیلور 1989.) نگریستن به زندگی انسان به مثابه پیشروی خطی، از نقطه شروع تا چند مرحله (مطابق با ماجراهای یک رمان) و تا واپسین صفحه و مرحله آن؛ یعنی مرگ، متعلق به شخص مدرن است. شخص پست مدرن می تواند بفهمد که زندگی ذهنی (یا انتزاعی)ای که او در پیش گرفته، در واقع زندگی یک سوژه منفرد واحد نیست و بنابراین آشکارا چنین سوژه ای به هیچ متعارفی یک شخص نمی باشد. من نمی گویم ما نباید به این معنا به پست مدرنیسم راه یابیم. اندیشمندان ضد انسان گرای فرانسوی (همانند همتایان امریکایی شان) چیز های بصیرتی زیاد برای گفتن در مورد شیوه هایی دارند که سوژه مدرن با آن شیوه ها بر حسب ساختارهای اجتماعی و سیاسی (مثلا روابط قدرت) شکل گرفته است، ساختارهایی که روایت های زندگی را در گام اول محتمل می سازد (به جای محوریت کاملا مستقلی که ما به شیوه مدرنیستی مایل به اندیشیدن به آن هستیم.) به علاوه تحولات جالب پساساختارگرایی این کاوش ها را در پی می گیرد. برخی از آنها هنوز هم وجود دارند، هنوز از دیدگاه یک فرد، زندگی در محیط فرهنگی و طبیعی اش، نمی تواند کاملا از سوژه ناپیدا باشد، بیش از ناپیدایی کلی ای که اعمال شخصیت ها در روایت ادبی دارند. روایت ها در مورد اعمال شخصیت ها در روایت ادبی دارند. روایت ها در مورد اعمال هستند، (معمولا در مورد اعمال انسانی، در برخی شرایط مشکل زا) برای ما انسان ها به سهولت، روشی وجود ندارد تا از این واقعیت انسانی صرف نظر کنیم. انجام این کار می طلبد که ما موجوداتی کاملا متفاوت از آنچه اکنون هستیم بشویم به میزانی که زندگی برای ما فهم پذیر باشد، ما قطعا به همان میزان قادر خواهیم بود و خود را مانند شخصیت های یک داستان بینگاریم که در میان مسائلی که در محیط پیشروی آنها قرار دارد، اعمال نقش می کنند. حتی خود نویسندگان پست مدرن (که من اکنون نمی توانم به تشریح جزییات آثارشان بپردازم)، هم برای نوشتن نثر پست مدرن می باید خود را همچون سوژه ای که ملتزم به فعل ارادی است در نظر گیرند. در واقع کمی مسخره است که فلاسفه و جامعه شناسان علم پست مدرن (مثلا جوزف روز (1996) در آخرین اثرش) قویا به نیاز به جدی گرفتن جنبه روایتی علم، تاکید می کنند و در نتیجه با پوزش از پست مدرنیسم، مفهومی به طور منسجم مدرنیستی را به کار می گیرند. فیلسوف های مدرنیست علوم، لزوما نمی خواهند که با این ایده مخالفت کنند که علم مثل هر یک از دیگر فعالیت های انسانی تا اندازه ای به واسطه روایت های گذشته شده در آن و در مورد آن، شکل می گیرد. بر عکس، آنها با اعطای جایگاه مهمی به روایت، در شکل دهی به جهان بینی علمی، به متفکران پست مدرن می پیوندند. 2- حال باید بگویم که به رغم مدرنیته (یا پست مدرنیته) تمام و کمال [حاکم بر] عصرمان، نباید فقط نمونه های ادبی مدرن و پست مدرن از زندگی انسانی را به حساب آوریم (یعنی روایت خطی و روایت خودآگاهی منقطع را)، بلکه باید آمادگی این را داشته باشیم که دست کم هر از چندی بر حسب نگرش ماقبل مدرن؛ مثلا نگرش تراژدی کلاسیک، زندگیمان را بنگریم. ممکن است به این گمان افتیم که شاید خطاهای جدی ما در زندگی، توسط هیچ یک از نیروهای فوق طبیعی مورد انتقام قرار نگیرد، اما مع هذا توسط دیگر انسان ها یا طبیعت غیر انسانی، تلافی می شود و یا حداقل می توانیم این خطاها را این گونه تفسیر کنیم. مثلا می توانیم تصادف دلخراش اتومبیل یا سقوط هواپیما را همچون قیاسی با مکافاتی که قهرمان تراژیک بعد از ارتکاب خطاهای تراژیک با آنها مواجه شد، تصور کنیم. بدون شک اکثر مردم چنین ایده ای را ایده ای غیر عقلانی می دانند. مردمی که در چنین تصادفاتی می میرند معمولا بی گناه هستند (تنها به میلیون ها نفری که در جنگ ها و قتل عام ها می میرند توجه کنید.) آنها هرگز کاری نکردند که مستوجب انتقام باشند. آنها هیچ خطای تراژیکی (مصیبت باری) مرتکب نشدند. آنها فقط به نحو غیر ضروری [=تصادفی] مردند. ولی نکته اصلی، این نیست. چهره های [شاخص] تراژیک مثل ادیپ و هملت نیز به معنایی بی گناه بودند. شاید تراژیک ترین (مصیبت بارترین) چیزی که ممکن است برای انسان رخ دهد، این باشد که حتی از زندگی معصومانه هم ممکن است انتقام گرفته شود. به عبارتی متعارف، حتی اگر شخصیت [تراژیک] بی گناه یا حتی با فضلیت باشد، باز ممکن است به شکل بنیادین چیزی «اشتباه» در زندگی اش و یا هر واقعیتی که او به نحوی در آن زندگی می کند، وجود داشته باشد. ما کمابیش ممکن است در جوامع اقتصادی مدرن (و پست مدرن) به سهولت درباره زندگی خود به مثابه جرایمی علیه انسانیت بیندیشیم، چرا که زندگی خود را به شیوه ای سامان می دهیم که طبیعت غیر انسانی و افراد فقیر جهان سومی، بی اندازه از آن صدمه می بینند. ما حتی اگر در حد و اندازه موازین لیبرال دموکراسی غربی خود، به شکل مسوولانه زندگی کنیم، نمی توانیم با دادن اعانه به این درد رو به افزایش مددی رسانیم. ما مستحق مکافات هستیم. شاید تجربه مسیحی گناه یا محکومیت اخلاقی در مقابل خدا بهترین تشبیه به تجربه ای باشد که سعی در تشریح آن را دارم (تجربه ای که ما به عنوان مردمان ثروتمند غربی باید مستعدش باشیم.) به استثنای این که جهان بینی تراژدی، درکی از رستگاری مسیحی ندارد. چیزی که می خواهم بگویم این است که هنگامی که ما سعی در فهم ماهیت بشریمان داریم، دیدگاه هایی که توسط فیزیک پایه، بیولوژی مولکولی و فیزیولوژی عصبی درباره جهان ارائه شد، تنها دیدگاه های معتبر در تبیین جهان [و انسانیت] نیستند. ما باید چشممان را به سوی آنچه مثلا تراژدی (در بین بسیاری چشم اندازهای احتمالا تنش زا) می تواند در مورد زندگی به ما بگوید، بگشاییم. بر اساس روحیه کثرت گرای پراگماتیسم، ما بر این که تفسیرمان از جهان را نظم و سامان دهیم به گونه ای که ناظر به جایگاه ما در آن باشد، می باید تنوع دیدگاه ها و بازی های زبانی مختلف را متحمل شویم. دیدگاه ها و بازی های زبانی ای که موازین متفاوتی را برای مقبولیت به کار می گیرند، اهداف متفاوتی را دنبال می کنند و نیازهای انسانی متفاوتی را ارضا می کنند. (نک: پیلستروم 1996) البته علوم مدرن یکی از این چشم اندازهای انسان به واقعیت است ولی تصویر ماقبل مدرنی تراژیک از وضعیت متزلزل انسان در جهان نمی باید به این خاطر که «بداهتی علمی» برای صحتش موجود نیست، طرد شود. به عبارت دیگر تراژدی تصویری درست است که بر اهداف عملی کاملا متفاوتی مبتنی است. پراگماتیست ها دائما این تعدد روش های تجربه کردن و معنابخشی به انسان و واقعیت غیر انسانی را محترم شمرده اند. فرمت فایل ورد می باشد و برای اجرا نیاز به نصب آفیس دارد
پروداک فایل
تسهیل در دسترسی به فایل مورد نظر در فروشگاه های فایل دارای نماد اعتماد الکترونیکی
جستجو و دریافت سریع هر نوع فایل شامل: دانشگاهی: مقاله، تحقیق، گزارش کارآموزی، بررسی، نظری، مبانی نظری
آموزشی و تدریسی: پاورپوینت، فایل، پروژه، درس‌نامه، طرح درس روزانه، درس پژوهی، یادگیری، آموزش، معلم، دانش‌آموزان، سناریوی آموزشی، بک‌آپ کودک.
فناوری و دیجیتال: دانلود، بک‌آپ، ppt، اتوکد، قابل ویرایش، حسابداری، سامسونگ دیجیتال، pdf.
روان‌شناسی و علوم تربیتی: پاورپوینت، طرح درس نویسی
هنری و طراحی: معماری، عکاسی، وکتور، طراحی
سایر: تم تولد، بک‌آپ تولد، ابتدایی، خرید دانلود رایگان، اصول، کورل، بک‌آپ آتلیه
