بررسی زبانهای برنامه نویس تحت وب‎

 زمانی که اولین سایت ها به وجود آمد هیچ کس نمی دانست که قرار است چند سال بعد همان سایت ها به چه شکل هایی تغییر کنند. آن زمان تقریبا تمامی سایت ها به صورت ایستا و یا به اصطلاح Static بودند. اما چند سالی نگذشت که با ورود فناوری های جدید و همچنین زبان های برنامه نویسی تحت وب صفحات ثابت جای خود را به صفحات داینامیک و پویا داد. یکی از مواردی که تاثیر زیادی بر این تغییر گذاشت استفاده از زبان های برنامه نویسی جدید تحت وب بود. زبان هایی که قدرت پردازشی به صفحات می داد و دیگر به این صورت نبود که ارتباط یک طرفه باشد. به عبارتی کاربر هم با سایت مورد نظر خود در ارتباط بود و به هر عملی که او انجام می داد سایت نیز از خود واکنشی را نشان می داد. دو زبان برنامه نویسی که از چندین سال قبل به دنیای سایت ها قدم گذاشتند محصول دو رغیب بودند. ASP.Net که محصول دستان مهندسان مایکروسافت بود و PHP هم بالعکس شبیه به متعلقاتش یک پروژه کدباز بود و البته این دو هنوز هم رغیبی جدی برای هم به شمار می روند. از نظر ساختار این دو هیچ گونه تشابهی به هم نداشتند و ندارن و حتی هر دو بر روی سیستم عامل های مجزا اجرا می شوند. ASP.Net برروی سرور های ویندوز و PHP هم بر روی سرورهای لینوکس. البته می توان PHP را روی سرور های ویندوز هم اجرا نمود.