فایل ترجمه شده شاخص وضعیت پایین در فرزندان نوجوان مادران مبتلا به دیابت حاملگی : یک نشانگر ریسک

عنوان انگلیسی مقاله:

A low disposition index in adolescent offspring of mothers with gestational diabetes: a risk marker for the development of impaired glucose tolerance in youth

عنوان فارسی مقاله:
شاخص وضعیت پایین در فرزندان نوجوان مادران مبتلا به دیابت حاملگی : یک نشانگر ریسک برای ایجاد اختلال تحمل گلوکز در جوانان 

کلمات کلیدی: چاقی دوران کودکی، شاخص گرایش، دیابت حاملگی

سال: 2014 عنوان سايت منتشركننده مقاله: Springer

عنوان مجله: Diabetologia

گرایش های مرتبط با این مقاله: علوم تغذیه و غدد و متابولیسم

دانشگاه: گروه اطفال، دانشگاه ییل دانشکده پزشکی، ایالات متحده آمریکا

وضعيت ترجمه : خوب 
وضعیت ترجمه عناوین تصاویر و جداول: ترجمه شده است
وضعیت ترجمه متون داخل تصاویر و جداول: ترجمه نشده است

تعداد صفحات انگليسي: 11 ضفحه         تعداد صفحات فارسي: 8 صقحه

مقاله انگليسي: كليك كنيد

Abstract

Aims/hypothesis: With the increase in gestational diabetes mellitus (GDM), there is a growing need to understand the effects of intrauterine glucose exposure on the newborn at birth and later in life. The risk of developing impaired glucose tolerance (IGT) in individuals exposed to diabetes in utero has not been adequately investigated.

Methods: We studied 255 obese adolescents with normal glucose tolerance. All of them were investigated for in utero exposure to GDM and underwent an OGTT, which was repeated after approximately 2.8 years.

Results: 210 (82.3%) participants were not exposed to GDM (NGDM group), and 45 (17.7%) were exposed to GDM (EGDM group). In the NGDM group, only 8.6% (n = 18) developed either IGT or type 2 diabetes compared with 31.1% (n = 14) of the EGDM group who developed either IGT or type 2 diabetes (p < 0.001). Exposure to GDM was the most significant predictor of developing IGT or type 2 diabetes (OR 5.75, 95% CI 2.19, 15.07, p < 0.001). At baseline and at follow-up, the EGDM group showed a reduction in beta cell function determined by the oral disposition index (p = 0.03 and p = 0.01, respectively), and, at follow-up, they also displayed a reduction in insulin sensitivity compared with the NGDM group (p = 0.05).

Conclusions/interpretation: Obese youth exposed in utero to GDM show early inability of the beta cell to compensate adequately in response to decreasing levels of insulin sensitivity.

چکیده :

اهداف/فرضیه ها – با افزایش دیابت بارداری GDM نیاز در حال رشدی  برای درک تاثیرات گلوکز داخل رحمی بر نوزاد در تولد و پس از آن در طول زندگی, وجود دارد. ریسک ایجاد اختلال تحمل گلوکز IGT در افراد در معرض دیابت در رحم به اندازه کافی مورد بررسی قرار نگرفته است .

روش ها – ما 255 نوجوان چاق با تحمل گلوکز نرمال را مورد مطالعه قرار دادیم. تمام آنها برای در معرض قرار گیری در رحم با GDM و ایجاد OGTT تحت بررسی قرار گرفتند که پس از تقریبا 2.8 سال تکرار شده بود.

نتایج- 210 شرکت کننده 82.3% در معرض  قرار نگرفته بودند ( گروه ) و 45 نفر یعنی 17.7% در معرض  قرار داشتند (گروه ). در گروه  تنها 8.6% (18 نفر) IGT یا دیابت نوع 2 را در مقایسه با 31.1% (14 نفر) گروه EGDM که IGT یا دیایت نوع 2 را ایجاد کرده بودند وجود داشت . قرار گرفتن در معرض GDM مهم ترین پیش بینی کننده برای ایجاد IGT یا دیابت نوع 2 بود . در ابتدا و پیگیری , گروه EGDM یک کاهش در عملکرد سلول بتای تعیین شده با شاخص وضعیت دهانی (P=0.03  & P=0.01) را نشان داد و در پیگیری آنها همچنین یک کاهش در حساسیت انسولین را در مقایسه با گروه NGDM نشان دادند .

نتیجه/تفسیر : جوانان چاق در معرض GDM رحمی قرار گرفته , عدم توانایی اولیه سلول های بتا برای جبران کافی در واکنش با کاهش سطوح حساسیت انسولین را نشان دادند.

کلمات کلیدی : چاقی دوران کودکی , شاخص موقعیت , دیابت بارداری.

مقدمه :

در طول 2 دهه گذشته یک افزایش پایدار در شیوع دیابت های نوع 2 به همراه افزایش در شیوع چاقی وجود داشته است که مهم ترین عامل خطر ایجاد دیابت های نوع 2 است. تحقیقات برای دیابت ها در مطالعات مربوط به جوانان دریافته است که 3600 جوان به تازگی تحت تشخیص قرار گرفته اند. دیابت نوع 2 در کودکان جوان تر از 10 سال نادر بود حتی یک افزایش شیوع در جوانان بین 10 و 19 ساله وجود داشت. یک عامل محیطی که می تواند باعث این مشاهدات شده باشد در معرض گلوکز درون رحمی قرار گرفتن به فرم دیابت نوع 1 , دیابت نوع 2 یا دیابت بارداری GDM است.

روش ها : همه شرکت کنندگان از پاتولوفیزیولوژی  ییل دیابت نوع 2 در مطالعه جوانان , مطالعات بلند مدت و مطالعات چند قومی انتخاب شدند. در این مطالعه جوانان چاق به مدت طولانی پیگیری شدند و OGTTs مربوط هستند. این مطالعه با کمیته تحقیقات انسانی مدرسه ییل تایید شد. برای این مطالعه داده های بدست امده از 255 نوجوان چاق با سابقه ثبت شده در معرض قرار گیری / یا عدم در معرض قرار گیری GDM در دوران جنینی در رحم و NGT در OGTT پایه مورد بررسی قرار گرفت. قرار گرفتن در معرض GDM بر اساس پاسخ به یک پرسشنامه معتبر بود

روش های تحلیلی : گلوکز پلاسما با یک انالایزر YSI 2700 به دست امد. انسولین پلاسما با یک RIA اندازه گیری شد که دارای واکنش متقاطع کمتر از یک در صد با C-پپتید و پروانیسولین بود. سطوح C-پپتید پلاسما با استفاده از ارزیابی RIA از محصولات تشخیصی اندازه گیری شد.

تجزیه و تحلیل اماری : داده ها به  صورت میانگین های ± SD ارائه شده اند. انالیز χ2 برای مقایسه معیارهای دوگانه گروه های  قرار گرفتن در معرض دیابت بارداری و تحمل گلوکز بلند مدت مورد استفاده قرار گرفت. مقایسه برای متغیرهای پیوسته در ابتدا برای شرکت کنندگان NGDM و EGDM با استفاده از ATT انجام شد. تمام ارزش های دلتا به صورت تفاوت بین متغیرهای پایه و پیگیری محاسبه شد. متغیر پیوسته بلند مدت و پایه و همین طور متغیر دلتا با استفاده از تست T برای نمونه های مرتبط بین NGDM و  EGDM مقایسه شد.

نتایج : از 255 شرکت کننده , 82.3% (n=210) از انها NGDM و 17.7%(n=45) گروه EGDM بودند. در ابتدا تمام افراد در هر دو گروه NGT از قبل تعریف شده داشتند.

ریسک پیشرفت dysglycaemia :

در رگرسیون لجستیک با نژاد, سن, میزان اولیه چاقی ( امتیاز BMI z) و زمان پیگیری به عنوان متغیرهای مستقل , ریسک ایجاد IGT و دیابت نوع 2 در کودکان چاق با NGT در ابتدای مطالعه به شکل قابل ملاحظه ای با در معرض قرار گیری GDM ارتباط داشت (OR 5.75, 95% CI 2.19, 15.07, p