مقايسه ويژگي هاي مبتني بر فيلترهاي گابور و ارايه روشي جديد براي تعيين هويت نويسنده

بخشی از متن اصلی :

در بين ويژگي هاي رفتاري دستخط افراد به راحتي قابل حصول است و علاوه بر اين مطالعات نشان مي دهند كه افراد مختلف داراي دستخط هاي متفاوتي نيز مي باشند. به همين دليل تعيين هويت افراد به كمك متون دست نويس آنها، به عنوان يك موضوع تحقيقاتي در طي سالهاي اخير مورد توجه قرار گرفته و كاربرد آن در زمينه مسائل امنيتي، حقوقي، كنترل دسترسي به سيستمها و فعاليتهاي مالي مي باشد. هرچند كه تعيين هويت بر اساس دستخط در مقايسه با ويژگيهاي فيزيولوژيكي مثل الگوي عنبيه و اثر انگشت از دقت كمتري برخوردار است، اما اين مسئله در جاهايي كه اطلاعاتي بجز دستخط در دسترس نمي باشد و يا بعنوان مكملي جهت كارايي سيستمهاي امنيتي و ياري رساندن به افراد خط شناس، كاربرد مشهودتري دارد. در مسئله تعيين هويت هدف اين است كه با داشتن يك متن دستنويس، هويت نويسنده آن را مشخص كنيم. هدف اين مقاله اين است كه با تركيب روشهاي پردازش تصوير و شناسايي الگو راه حلي ماشيني براي تعيين هويت نويسنده ارايه دهد. اين روشها را مي توان به دو دسته كلي زير تقسيم كرد:

1- روشهاي برون خط (off line): در اين روشها فقط تصوير متن دستنويس در دسترس است و ويژگيها با توجه به كل تصوير يا ساختار كلمه ها و نويسه ها استخراج مي شوند. در اين روشها بسياري از اطلاعات ديناميكي كه مربوط به طرز نوشتن افراد است، از دست مي رود و اين امر كار را نسبت به روشهاي برخط مشكلتر مي سازد. روشهاي برون خط را مي توان به دو گروه كلي وابسته به متن و مستقل از متن نيز دسته بندي كرد. در روشهاي وابسته به متن، بايد متن ثابتي توسط نويسنده نوشته شود تا بتوان هويت وي را مشخص نمود اما در روشهاي مستقل از متن، با استفاده از هر نوع متني هويت نويسنده آن مشخص مي گردد.

2- روشهاي برخط (on line): در اين روشها علاوه بر ويژگيهاي برون خط از اطلاعات ديناميكي مثل فشار قلم، ترتيب نوشتن، سرعت نوشتن، فرم ضربه هاي قلم و غيره نيز استفاده مي شود. بنابراين بدليل داشتن اطلاعات بيشتر، تعيين هويت با دقت بيشتري انجام مي شود اما اين روشها كاربردهاي محدودتري را شامل مي شوند.

فرض منحصر به فرد بودن دستخط افراد، بصورت علمي توسط Srihari بررسي شده است [2و1]. در اين مطالعه 1000 نفر از بين جمعيت چندين ايالت مختلف آمريكا و بر اساس تفاوت سن، نژاد، تحصيلات و جنسيت انتخاب شدند و از آنها خواسته شد كه متن مشخصي را سه مرتبه و بر روي يك كاغذ بدون خط و با خودكار مشكي بنويسند. سپس ويژگيهايي در سطح كل متن، پاراگراف، خط و كلمه از متون دست نويس استخراج شده و با كمك فاصله اقليدسي تعيين هويت انجام مي شود. از جمله كارهاي انجام شده در زمينه تعيين هويت نويسنده، مي توان به مواردي چون روش مبتني بر ارزيابي اطلاعات [3]، استفاده از ويژگي كانتور اجزاء متصل [4]، روش مبتني بر ويژگيهاي لبه [5]، كدگذاري هيستوگرام نماي عمودي با كمك مورفولوژي (6) و روش مبتني بر مدل مخفي ماركوف [7] اشاره كرد. اغلب روشهاي مذكور براي متن ثابت ارايه شده اند و نيازمند تقطيع متن مي باشند. چون هدف ما ارايه روشي خودكار جهت تعيين هويت نويسنده بوده و محدوديتي براي نوع دستخط هاي مورد بررسي قرار نداده ايم، بنابراين استفاده از روشهايي كه نيازمند تقطيع خودكار و كامل متن به كلمات و حروف مي باشند، مورد نظر نيست. بنابراين در اين مقاله با استفاده از يك روش مبتني بر بافت، متن دستنويس را به صورت تصوير بافت در نظر گرفته و مسئله تعيين هويت نويسنده به مسئله طبقه بندي بافت تبديل مي گردد.

این فایل به همراه چکیده ، فهرست مطالب ، متن اصلی و منابع تحقیق با فرمتWORD و POWER POINT در اختیار شما قرار می‌گیرد

تعداد صفحات : 18