الگوی مصرف 15 ص

الگوی مصرف 15 ص

 در سال ۱۳۵۲ سازمان ملل درصدد بود یك قطب صنعتی قوی در آسیا دایر كند. برای این منظور ایران و كره جنوبی نامزد شدند. كارشناسان برنامه ریزی ۱۲ شاخص را در نظر گرفتند و به مقایسه پرداختند. كشور ایران در شاخص های فضای حیاتی، یعنی محل زندگی ۳ برابر از كره برتر بود

. شاخص دوم؛ مصرف كاغذ و نوشت افزار سرانه ایرانیها ۲ برابر كره ایها بود. شاخص سوم؛ درصد باسوادی مردم به همت آمار كلاسهای اكابر ۴ برابر كره ای ها، گزارش شده بود. شاخص چهارم؛ مصرف پروتئین حیوانی و تنوع مواد غذایی ایران از حجم بیشتر و تنوع گسترده تری برخوردار بود. در شاخص پنجم ایران از نظر تعداد پزشك و سلامت و بهداشت از كشورهای مطرح دنیا بود و با كره اصلاً قابل مقایسه نبود. شاخص ششم، نسبت جمعیت به تعداد تخت بیمارستان بود، كشور ما ۴ برابر نسبت به كره برتری داشت. شاخص هفتم، مصرف پوشاك بود كه ایرانیان باز هم نسبت به كره ای ها پرمصرف تر بودند. شاخص هشتم، پشتوانه مالی جهت سرمایه گذاری خارجی بود كه كره ای ها فاقد سرمایه های معدنی، نفت و گاز و … بودند و ایران دومین صادركننده نفت در زمان خود بود. شاخص نهم، آموزش فنی و حرفه ای در سطح كشور بود زیرا قطب صنعتی به نیروی كارگر، تكنسین و مهندسین فنی نیاز دارد. كره ای ها ۳۶ درصد مدارس و دانشگاههای خود را به رشته های فنی اختصاص داده بودند، در حالی كه در ایران تنها ۲ درصد داوطلب در هنرستان ها و دانشگاهها جذب بخش های فنی شده بودند. شاخص دهم، مصرف سرانه انرژی برحسب بخشهای صنعتی، كشاورزی و خدمات بود كه علیرغم مصرف بالای برق در جامعه ایران، مصرف برق صنعتی در كره ۲ برابر ایران بود. شاخص های دیگری هم مطرح بود كه به بحث ما كمكی نمی كند لذا به تحلیل همین تعداد بسنده می كنیم

سازمان ملل در نهایت، فرهنگ كاری دو كشور را ارزیابی كرده و متوجه شد ایرانیان طالب یقه سفید هستند. یعنی كارمندی و پزشكی اما كره ای ها طالب یقه آبی یعنی كارگری و صنعتگرند. در ایران تأمین نیروی انسانی برای صنعت مشكل است یعنی تبدیل ۲درصد هنرجو به ۳۶ درصد، پنج سال كار تبلیغی و پنج سال آموزش می برد، لذا زمان را از دست می دهند. نژاد زرد، قانع وكم مصرف است و ژاپنی ها در تفاهم ملی سریعاً هماهنگ می شوند بطوری كه كارشناس سازمان ملل می گوید: كارگران ژاپنی اعتصاب كرده بودند، شب هنگام مشاهده كردم كه در حال اضافه كاری هستند. پرسیدم: این چه جور اعتصابی است، از روی ترس است یا نمایش خیابانی. جواب دادند: اعتصاب ما امروز بخاطر اهداف سیاسی بود اما اكنون اضافه كاری می كنیم تا تولید كشورمان از آمریكایی ها عقب نیفتد. این طرز فكر توانست موفقیت آنها را طی دهه گذشته تضمین كند. براساس گزارشهای سازمان ملل، نهایتاً كره ای ها صنعت را برای توسعه صادرات می خواستند. جوانان را پایه توسعه قرارداده بودند، بخش آموزش را تجهیز كرده و افراد تحصیلكرده خود را از سراسر دنیا به كشور فراخواندند. اما ایرانی ها توسعه صنعتی را برای جایگزین واردات می خواستند و این نمی توانست اهداف استراتژیك توسعه صنعتی را تأمین كند و سرمایه های جهانی را افزایش دهد.
بعدها چین، برزیل، مكزیك و مالزی به اشكال دیگری سعی كردند قطبهای صنعتی ایجاد كنند اما امروزه چین موفق ترین شكل توسعه صادرات را دارد و گوی رقابت را ربوده است. حركت آهسته و پیوسته مانع فروپاشی آن شد و تولید ارزان و سیاست درهای باز، تولید ناخالص ملی، این كشور را در دنیا به جایگاه دوم جهانی رسانده است. الگوی موفق مدیریت

. توسعه در مالزی توسط نخست وزیر این كشور براساس شاخص های زیر شكل گرفت
۱ـ انتخاب مدیران كارآفرین جهت از دست ندادن فرصت و صرف وقت جهت آموزش مدیران
۲ـ برنامه استراتژی توسعه برمبنای عزم ملی و سیاسی متناسب با منافع كشور تنظیم شد
۳ـ سیستمی قانونگرا و نظم پذیر ایجاد شد، اگرچه در پاره ای مواقع این سیستم اشكالاتی پیدا می كرد اما اعتماد به سیستم خدشه دار نمی شود و عزم ملی بهبود سیستم است نه تخریب و اغتشاش. امروز برای اكثریت مردم مالزی ثابت شده كه فرآیند اجرای هرالگوی اقتصادی، نابسامانی دارد و باید تحمل كرد تا فعالیتهای انسانی متناسب با ظرفیتها شكل بگیرد و افراد توانا برای رسیدن به مسابقه تند و تیز اقتصادی كه سراسر جهان را فراگرفته، در خط مقدم مدیریت ها قرارگیرند. ماهاتیر محمد وقتی مدیریتی دچار لغزش می شود، می گرید و از اینكه خواسته های كوچك مدیران مانع دیدن اهداف بزرگ كشور شده غصه می خورد، زیرا می داند مدیری برای رسیدن به اهداف شخصی، زمان رسیدن به پیروزی بزرگ را از جامعه گرفته است. او معتقد است برنامه توسعه او نباید زمان را تلف كند و در برنامه خود استراتژی استفاده از فرصتهای جهانی را به حداكثر و محدودیتها را به حداقل كاهش دهد تا در آینده كشوری ثروتمند، توسعه یافته و الگویی موفق باقی گذارد. تئوریسین های توسعه شرقی معتقدند اگر آنها بتوانند از زمان هایی كه غربی ها از دست می دهند، استفاده كنند، به آنها خواهند رسید

امروز كاربران كامپیوتر در كشورهای توسعه یافته شرقی بیشتر از غرب هستند و كامپیوتر ابزاری است كه در این مسابقه به آنها امكان رقابت بیشتر را می دهد. به عنوان مثال: ژنرال دوگل معتقد بود، فرانسه باید هواپیمای كنكورد را بسازد و كارشناسان فرانسوی ایرباس را توصیه می كردند. امروز پس از سالها موفقیت ایرباس و شكست كنكورد نشان می دهد فرانسه زمان را از دست داده و سرمایه گذاری در هواپیماسازی را به شكست رسانده است، لذا انتخاب استراتژی درست حساس و ضروری است. درواقع در این مسابقه وقت استراحت پیش بینی نشده و زمان لحظه به لحظه محاسبه شده است.

رهبر