مقاله معرفی و بررسی دندانپزشکی

دندانپزشك به تشخیص و درمان بیماری‌های دهان و دندان می‌پردازد و از همین‌رو شاید بهتر باشد كه عنوان این رشته را دهان‌پزشكی گذاشت.در گذشته دندانپزشكی را مساوی با دندانسازی می‌دانستند. اما امروزه دندانسازی تنها بخشی از دندانپزشكی است. «رشته دندانپزشكی در مقطع دكترای عمومی نحوه رعایت بهداشت، پیشگیری و درمان بیماری‌های دهان و دندان را آموزش می‌دهد. دندان‌پزشكی یك علم تخصصی است كه سلامت دهان و دندان را به عنوان عضوی مهم در سلامت جسم و روح، زیبایی و ادا كردن كلمات تامین می‌كند. همچنین به یاری این علم می‌توان بسیاری از بیماری‌ها را در مراحل اولیه شناخت و از پیشرفت آن جلوگیری نمود.
ماهیت :

این مقطع دارای دو دوره مجزای 2 و 4 ساله است. كه در 2 سال اول دانشجویان واحدهای علوم پایه مثل بیوشیمی، آناتومی، بافت‌شناسی، فیزیولوژی، ژنتیك، میكروب‌شناسی و ایمنی‌شناسی را می‌گذرانند و بعد از 2 سال وارد دوره تخصصی دندانپزشكی شده و دروس اختصاصی خود را در زمینه آسیب‌شناسی فك و دهان، ارتودنسی، اندودنتیكس، پروتزهای ثابت و اكلوژن، پروتزهای متحرك و فك و صورت ، پریودنتولوژی، ترمیمی و مواد دندانی، بیماری‌های دهان و دندان، جراحی دهان و فك و صورت، دندانپزشكی كودكان و رادیولوژی دهان و فك و صورت می‌گذرانند. و در نهایت می‌توانند بیماری‌های دهان و دندان را تشخیص داده و در حد یك دندانپزشك عمومی نسبت به درمان آنها اقدام كنند.»...

....

رشته‌های مشابه و نزدیك به این رشته :
وجوه مشترك علمی وسیعی كه این رشته با رشته پزشكی دارد، به دندان‌پزشك این مهارت را می‌دهد تا با شناخت همه جانبه ساختمان بدن و فیزیوپاتولوژی آن خدمات و درمان‌های لازم را در راستای تخصصی خود ارائه دهد.
وضعیت نیاز كشور به این رشته در حال حاضر :
اگرچه اهمیت رشته دندان‌پزشكی در شهرهای بزرگ و متوسط تا حدود زیادی روشن است، اما متاسفانه هنوز این رشته نتوانسته است ارزش والای خود را در شهرهای كوچك و روستاها، آن‌چنان كه باید نشان دهد. گرایش روزافزون داوطلبان به این رشته و مراجعه رو به افزایش شهروندان به شاغلان این حرفه ، می‌تواند اهمیت قابل ملاحظه و نیاز به متخصصان را در این رشته ، حتی در مقایسه با سایر رشته‌های پزشكی به وضوح نشان دهد.
نكات تكمیلی :
اما تحصیل در این رشته خالی از مشكل نیست . دكتر صنوبری نیز در مورد دشواری‌ها و مشكلات این رشته می‌گوید:
«دندانپزشكی حرفه‌ای است كه با كارهای عملی بر روی بیمار همراه است، بنابراین امكان انتقال بیماری‌های عفونی مثل «هپاتیت» یا «ایدز» از بیمار به پزشك بسیار زیاد است و دندانپزشكان باید همواره به اصول كنترل عفونت توجه داشته باشند چون یك كوتاهی یا اشتباه می‌تواند برای آنها عواقب ناخوشایندی داشته باشد. همچنین یك دندانپزشك باید بطور مرتب نرمش و ورزش كند تا دچار كمردرد و پادرد مزمن نگردد.» ...