مقاله ادبیات داستانی معاصر

مقاله ادبیات داستانی معاصر

فهرست:

ادبیات داستانی معاصر ...............................1
درس پنجم...............................................6
محمّد علی جمالزاده....................................7
معنی کلمات.............................................8
خودآزمایی...............................................11
بیاموزیم................................................  12
منابع و مأخذ............................................13

 :::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::: قسمتهایی از متن:
ادبیات داستانی معاصر

        آثاری که در زمینه ی بررسی تاریخی ادبیات داستانی ایران منتشر شده بسیار اندک است . اغلب این آثار جامع نیستند . در آن ها ترتیب زمانی معینی دنبال نمی شود و داستان ها بدون در نظر گرفتن ارتباط های بینامتنی شان به یکدیگر ، و نویسندگان هم جدا از شرایط اقتصادی ، سیاسی ، فرهنگی و روان شناسی اجتماعی زمانه خویش مورد بررسی قرار می گیرند . از این رو نقد و تفسیر ها به نوعی تک نگاری از چند چهره ی معروف و تثبیت شده ، آن هم منفک از محیط رشد نویسنده ، تبدیل می شوند
        اگر هم سیر تحولی مراحل ادبی در نظر گرفته شود ، دوره ای کوتاه ، بی سایه روشن های گونا گونش و بی ارتباط با دوره های قبل و بعد ، بررسی می شود . به علاوه ، فصل هایی از تاریخ ادبیات معاصر نیز اغلب به سکوت برگزار می گردد.
       درک چگونگی شکل گیری و شناخت مراحل پیشرفت ادبیات معاصر و عوامل حاکم بر این حرکت ، به پژوهش های دقیق تر و فراگیر تری نیاز دارد . پژوهش هایی که در جهت چگونگی کشف روابط درونی آثار پراکنده وهمخوانی تحول ادبی با وضع اجتماعی و فرهنگی تلاش کنند .می توان با آشکار کردن پیوند های درونی انبوهمتون ادبی و تبیین زیبایی شناختی و جامعه شناسی تاریخ ادبیات و شناخت نظریه های مطرح ادبی ، به ماهیت ادبیات معاصر پی برد و جهت و گرایش جنبش ادبی را مشخص کرد.
       شناخت گذشته ادبی ، اینک بیش از هر زمان دیگر احساس می شود و آگاهی به آن می تواند راهگشای آینده برای نویسندگان و خوانندگان ادبیات باشد.
       مجموعه حاضر با توجه به همین نیاز پدید آمده است . ما کوشیده ایم تا به شیوه ای منظم ادبیات معاصر را مطالعه کنیم و تا حد امکان و توان ، تصویری جامع و بی طرفانه ، از گرایش ها و دگرگونی ها ی داستان نویسی ایران درصده گذشته ترسیم کنیم.

....

بخش سوم :

داستان ها و رمان های اجتماعی

       اولین نمونه های رمان و داستان اجتماعی در سال های 1300 شمسی پدید آمد . نویسندگان این رمان ها   

با تو صیف فحشا ، فساد سیاسی و اداری و نا امنی های اجتماعی سال ها ی پس از مشروطیت ، یاس عمومی از به نتیجه نرسیدن انقلاب را منعکس می کنند . فواحش و کارمندان مشخص ترین تیپ های    معرفی شده به وسیله این رمان ها هستند   .

        کارمندان ، با انتقاد رمان اجتماعی از دستگاه اداری مشروطه وارد صحنه ی ادبیات معاصر ایران می شوند.  به خصوص که اغلب نویسندگان آن سال ها از میان کارمندان بر می خاستند. در این سال ها کارمندان هنوز به صورت یک قشر اجتماعی معین در نیامده بودند و محافظه کاری، جمود، بی حوصلگی و بی علاقگی کارمندان بعدی را پیدا نکرده بودند و چون از معدود تحصیل کردگان و با سوادان شهری بودند و درآمد ثابت و اوقات فراغت داشتند، فقط به کار اداری نمی پرداختند، رمان و نمایشنامه می نوشتند، روزنامه در می آوردند و حزب درست می کردند   .

       ناچار نویسندگان ایرانی جزو جامعه ی معلمین، استادان، کارمندان دولتی و مردان سیاسی بودند   .

       یکی از علل توجه نویسندگان رمان های اجتماعی به فواحش را باید در تاثیر پذیری آنان از نویسندگان رمانتیک فرانسوی دانست، آنان ارزش انسانی زنان بدکاره را در قالب دنیای اشرافیت به آن ها بازگردانند.

       از لحاظ هنری هیچ کدام از این نویسندگان جز مشفق کاظمی که آغازگر بود موضوع رمان هایشان را   

انتخاب نکردند و تحولی را در رمان نویسی ایران باعث نشدند، الگوی همه ی آن ها رمان ( تهران مخوف ) بود، بی آن که بتوانند به آن حد از شوق انگیزی و تازگی دست یابند.

در رمان های اجتماعی، زن به صورت قربانی اجتماع خرافی و عقب افتاده تصویر می شود   ....

...