مقاله تاریخچه افزودنیهای آب گسترده متوسط

تاریخچه ای درباره ی افزودنیهای آب گسترده متوسط

از زمان گسترش اولین افزودنی های كاهنده آب در اوایل سال های 1930م. افزودنی 222جزئی اساسی از بتن و به ویژه بتن های با عملكرد بالا (HPC) به كاربرده شده امروزی شده اند. تاكنون, افزودنی هایی با قابلیت های كاهنده آب, حجمی از افزودنی های شیمیایی بتن را تشكیل می دهند.

در سال 1962م(ASTM C 494) مشخصه استانداردی برای افزودنی های شیمیایی برای تعیین پارامترهایی معرفی شدند كه باید برای طبقه بندی به عنوان افزودنی های رسمی (قراردادی) كاهنده آب و یا كنترل كننده گیرش برآوره شوند.

یك كاهش آب به میزان حداقل پنج درصد به عنوان یكی از شرایط لازم برای طبقه بندی به صورت نوع A كاهنده آب, نوع D كاهنده آب و كند كننده, و یا نوع E كاهنده آب و تسریع كننده مشخص شد.

در سال 1980م ASTM C 494 برای گنجانیدن پارامترهایی برای نوع F, افزودنی كاهنده آب گستره زیاد(HRWR)؛ و نوع G,
افزودنی های كاهنده آب گستره زیاد و كند كننده بررسی گردید. میزان حداقلی از كاهش آب برای طبقه بندی به عنوان یك افزودنی HRWR به صورت (12%) وضع گردید.

از یك چشم انداز عملی, افزدنی های كاهنده آب قراردادی در تولید بتن هایی آب اسلامپ هایی در حدود چهار تا پنج اینچ (100 تا 125 میلیمتر) ایده آل هستند. در حالی كه افزودنی های HRWR در اسلامپ های (هشت اینچی)200 میلیمتر یا بیش تر به بهترین وجه عمل می كنند....

...

سابقه (تاریخچه) MRWR

نخستین افزودنی MRWR واقعی در سال 1984 معرفی گردید, اما آن تا اواخر سالهای 1980 برای مصرف گسترده آزاد نگردید. آن بطور رایج یكی از پر مصرف ترین افزودنیهای MRWR می باشد كه تشكیل می شود از یك محلول لیگنوسولفونات با افزودنیهای برازنده متعادل كننده گیرائی و بالابرنده مقاومت و قابلیت پرداخت. آن در ابتدا برای مصرف با یك خاكستر بادی مساله داری گسترش یافت كه بوسیله یك شركت تولید كننده مشهور مخلوط آماده در یكی از ایالات غرب میانه بكار برده می شد. آن 5 تا 18 درصد كاهش آب و كارائی عالی را در سرتاسر یك گسترده وسیع اسلامپی از 125 تا 200 میلیمتر(5 تا 8 اینچ) ارائه می دهد. مهمتر از همه, كلرایدی در بر ندارد و ویژگیهای گیرایی نرمال را در سرتاسر گستره دوزبندی توصیه شده خود از (195 تا 955 میلی لیتر / 100 كیلوگرم) (3 تا 15 Ftoz/cwt) ارائه می دهد.

این افزودنی MRWRشرایط استاندارد ASTM C 494 ویژه افزودنیهای نوع A و نوع F را برآورده می سازد. و در این مقاله به آن بعنوان MRWR-AF اشاره می شود.

افزودنیهای MRWR معرفی شده

در سال 1986, افزودنیهای MRWR با معرفی مقیاس وسیع یك محصول مبتنی بر لیگنوسولفونات كاهنده آل  نرمال با فوق روان كننده متعادل كننده گیرائی و بالا برنده مقاومت و قابل پرداخت بودن پیشقدم شدند. برخلاف افزودنیهای كاهنده آب قراردادی این افزودنی MRWR درجه بالاتری از كاهش آب بدون اثرگذاری بر ویژگیهای گیرائی را ارائه می دهد (شكل 1و 2).

اطلاعات موجود در شكلهای 1 و 2 در دمای محیطی برابر10 درجه سانتیگراد(50 F)  برای مخلوط های بتنی با یك مقدار سیمان قراردادی  249 kg/m3  420 Lb/yd3 و اسلامپ 165 میلیمتری 6.5 اینچی بدست آمدند. این  افزودنی MRWR كه در عین حال در بردارنده مواد غیر كلرایدی است شرایط ASTM C 494 را برای افزودنیهای نوع ذیل برآورده
می سازد. و بدان بعنوان MRWR - A اشاره خواهد شد. ویژگیهای كارآئی MRWR - AF مشابه با ویژگیهای مربوط به MRWR - A می باشد.

در سال 1988, اولین افزودنی MRWR در بردارنده كلراید (WRWR - CL)  در درجه اول برای اصلاح زمانهای گیرائی موجود در مخلوط های بتنی در بردارنده خاكستر بادی یا سرباره كوره بلند پودر شده معرفی شد.

در مقایسه با MRWR-A در بردارنده غیر كلراید, MRWR-CL می تواند كاهشهای زمان گیرائی بگستره از حدود 30 تا 45 دقیقه را در مقادیر دوزبندی بالاتر بر طبق ارگام نشان داده شده در جدول 1 ارائه دهد....

...