تحقیق تاریخچه و آداب نوروز

نوروز

پیشواز نوروز.......................................................................... 1

نام ماهها و روزها در ایران باستان        2

تاریخچه نوروز........................... 3

آئین نوروز در دوره‌ی ساسانی.............. 5

جشن نوروز در جمشید پیشدادی.............. 6

نوروز در دوره‌ی هخامنشیان................ 6

برگزاری آیین نوروز...................... 7

نوروز در دوره‌ی اشكانیان................. 8

نوروز در دوره‌ی ساسانیان................. 8

نوروز در دوره‌ی صفویان دوره‌ی اسلام........ 9

پیش آهنگان نوروزی....................... 11

چارشنبه سوری............................ 15

سفره های نوروزی......................... 17

سال تحویل............................... 24

سیزده بدر  29

===========================

پیشواز نوروز از همان اوج سرما و خفتگی طبیعت و تاریكی زمستان شروع می شود. در ایران زمین زمستان هنگام خمودگی است. روزهای كوتاه شتابان است،‌ و شبهای دراز را باید با گردهم آیی و نشست های دوستانه و خانوادگی و گفتن افسانه ها كوتاه كرد.

برای كشاورزان و آبیاران و باغداران و دامداران كه بدنه اصلی زندگی را در ایران تشكیل می دهند زمستان فصل كم كاری است. از این رو آنان بیشتر به كارهای درون خانه می پردازند.

زمستان، سرما ، باد سرد، تاریكی و خمودگی نمادهای بیگاری، تنبلی، ستم و شكست های زندگی است. گفتارهایی مانند «پایان شب سیه سپید است» یا «پشت زمستان، بهار است» و یا «زمستان می رود و روسیاهی به زغال می ماند» نشانگر كوتاه عمری و گذرا بودن ظلم و سیاهی است.

نوروز پیام آور امید به فردای روشن است. امید، اصل زندگی است. تمامی آدمیان تا زمانی كه امیدوراند، زنده اند. نوروز یك رستاخیز همگانی و همه جایی را نوید می دهد.

امید را باید با كار و سازندگی و تلاش پاكیزگی و شادی و شیرینی و سرسبزی و رویش زنده داشت. این جاست می بینیم تمامی نوروز و امید یگانه است. چنین كه مردم ایران از هزاران سال پیش امیدوار و مشتاق به پیشواز نوروز می روند، نوروز تلاشی همگانی برای زنده داشتن امیدواریهای والاست.

مردم با تلاشی كه سزاوار برای مقدم نوروز است به پیشواز آن می روند و زمستان را از زندگی خویش بیرون می رانند و بهزیستی را فرا می خوانند.

ایرانیان سال را به دوازده ماه و به شرح ماه ها و روزهای زیر تقسیم كرده اند:

2- فروردین: فروشی

2-  اردی بهشت: اشاویشت بهترین - بالاترین راستی و پاكی

3- خرداد: ما اورنیت

4-تیر: تیشرمیا

5-مرداد: امرنت

6-شهریور: حشترویرا

7-مهر: میترا

8- آبان: آپیم

9- آذر : آتر

10- دی: داتوش

11- بهمن: وهومند

12- اسفند: سپنتا ارمیت

...

در این ایام این چنین بود كه پادشاه بروز نوروز شروع می كرد و مردم را اعلام می نمود كه برای ایشان جلوس كرده كه با ایشان نیكی كند و روز دوم را برای دهقانان كه قدری مقامشان بالاتر از توده بود جلوس می كرد و خانواده ها نیز در این قسمت داخل بودند و روز سوم را برای سپاهیان و بزرگان موبدان جلوس می كرد و روز چهارم را برای اهل بیت و نزدیكان و خادمان روز پنجم برای خانواده و خدم خود و بهر كدام آنچه را تحقق رتبه و اكرام بودند ایمال می كرد و آنچه مستوجب و سزاوار مبرت و انعام بودند می رساند و چون روز ششم می شد از قضای حقوق مردمان فارغ و آسوده شده بود و برای خود نوروز می گرفت و جز اهل انس، اشخاص كه سزاوار خلوت اند كسی دیگر را نمی پذیرفت و آنچه می خواست تفریق می كرد و می بخشید و هر چه قابل خزانه و تودیع بود نگه می داشت.