سمینار برق بررسی سیستمهای کنترلی با قابلیت پیکربندی مجدد

سمینار برق بررسی سیستمهای کنترلی با قابلیت پیکربندی مجدد

لطفا از این پروژه در راستای تکمیل تحقیقات خود و در صورت کپی برداری با ذکر منبع استفاده نمایید.

چکیده

در این تحقیق، سیستم های کنترلی با قابلیت پیکربندی مجدد بررسی شده است. این سیستم ها به عنوان سیستم های کنترل مقاوم خطا و سیستم های با قابلیت ساختاربندی مجدد نیز شناخته شده اند.

سیستم های تکنولوژی مدرن برای رویارویی با نیازهای عملکردی افزاینده ،به سیستم های کنترل پیچیده نیاز دارند . برای چنین سیستم هایی ، توالی هایی از خطاهای اجزای سیستم می تواند فاجعه آمیز باشد . قابلیت اعتماد در چنین سیستم هایی با تضمین این که خطایی رخ نخواهد داد ،افزایش خواهد یافت ،ولی به هر حال، این هدف غیر واقعی و اغلب غیر قابل دستیابی است چون خطاها نه فقط به خاطر کهنگی و فرسودگی اجزای سیستم رخ می دهند،بلکه به خاطر خطاهای انسانی در ارتباط با نصب و نگهداری نیز ایجاد می شوند. بنابراین طراحی سیستم های کنترلی که بتوانند در مقابل خطاهای ممکن مقاوم باشند جهت افزایش قابلیت اعتماد ودردسترس بودن این سیستم ها ،لازم است . این نوع از سیستم های کنترل به عنوان سیستم های کنترل مقاوم خطا شناخته شده است. 

ابتدا یک سیستم کنترل با قابلیت پیکربندی مجدد تعریف شده و دسته بندی چنینی سیستمهای کنترلی و بررسی جنبه های کلی مربوطه ارائه شده است. سپس تشخیص و شناسایی خطا به عنوان یک بخش مهم در چنین سیستم هایی از نظر ریاضی بررسی شده است. یک روش مدلسازی چنین سیستم هایی توسط پارامترهای مارکوف در ادامه ارائه شده که مدلسازی ساختار سیستم خطادار و تحلیل آن را در این حالت نشان می دهد. سپس جنبه های مهمی که در تحلیل و طراحی سیستم FTCS باید در نظر گرفته شود ارائه می شود و در هر حالت مسئله با یک مثال بررسی شده است. 

در نهایت چند روش کنترلی که بیشتر در طراحی چنین سیستمی استفاده شده است ارائه می شود و برای هر روش یک مثال بررسی و ارائه شده است.

در پایان نتیجه گیری از این تحقیق ارائه شده است. 

مقدمه

سیستم های تکنولوژی مدرن برای رویارویی با نیازهای عملکردی افزاینده ،به سیستم های کنترل پیچیده نیاز دارند . برای چنین سیستم هایی ، توالی هایی از خطاهای اجزای سیستم می تواند فاجعه آمیز باشد . قابلیت اعتماد در چنین سیستم هایی با تضمین این که خطایی رخ نخواهد داد ،افزایش خواهد یافت ،ولی به هر حال، این هدف غیر واقعی و اغلب غیر قابل دستیابی است چون خطاها نه فقط به خاطر کهنگی و فرسودگی اجزای سیستم رخ می دهند،بلکه به خاطر خطاهای انسانی در ارتباط با نصب و نگهداری نیز ایجاد می

شوند. بنابراین طراحی سیستم های کنترلی که بتوانند در مقابل خطاهای ممکن مقاوم باشند جهت افزایش قابلیت اعتماد و در دسترس بودن این سیستم ها ،لازم است . این نوع از سیستم های کنترل به عنوان سیستم های کنترل مقاوم خطا شناخته شده است. 

در طول سه دهه گذشته، تقاضای روبه رشدی برای قابلیت اعتماد، ماندگاری و قابلیت نگهداری در سیستم دینامیک، تحقیقات را در زمینه تشخیص خطا و عیب یابی ایجاد کرده است. چنین تلاش هایی منجر به پیشرفت بسیاری از روش های FDD شده است. همزمان با آن، تحقیق روی سیستم های کنترلی مقاوم خطا (FTCS) و با قابلیت پیکر بندی مجدد افزایش یافته که تحقیقات اولیه روی کنترل ساختار بندی مجدد و سیستم های کنترلی پرواز خود تعمیر در اوایل 1980 شروع شد. به هر حال، در مقایسه با FDD، کتابهای بسیار کمی روی موضوع FTCS منتشر شده اند. اگر چه تحقیقات انفرادی گسترده ای روی FTCS  انجام شده است، مفاهیم سیستماتیک، روش های طراحی و حتی اصطلاح شناسی آن هنوز استاندارد گذاری نشده است. به علاوه، بنا به دلایل تاریخی، عمده تحقیقات روی FDD و کنترل پیکر بندی مجدد/ ساختار بندی مجدد مستقل انجام شده است.