مقاله شکافهای اجتماعی در ایران

مقاله شکافهای اجتماعی در ایران

چکیده ای از قسمتهای متن:

هر سازمان و تشكیلات سیاسی یا حزب كه به قصد ورود به عرصه قدرت سیاسی تشكیل می‌شود در صورتی می‌تواند به حیات خود به شكل تأثیر گذار و بالنده ادامه دهد كه بخشی از علایق و منافع گروهبندی‌‌های اجتماعی را نمایندگی كند. در واقع یك سازمان سیاسی، تجسم خارجی خود آگاهی و تشكل یك گروهبندی پایه اجتماعی است.
بیان شفاف آنكه سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی ایران كدام بخش از جامعه را به طور اخص نمایندگی می‌كند و در عین حال از آن بخش نیرو‌های اصلی خود را باید جذب نماید، امری است كه به عنوان یك ضرورت درون سازمانی باید مورد توجه باشد. هر چند احزاب در هنگامه‌های انتخاباتی با طرح شعار‌های فراگیرتر و با توجه به منافع عمومی اكثریت جامعه سعی می‌كنند تا حد امكان دایره‌های پیرامونی و هر چه وسیعتر از هستة اصلی خود را جذب كنند.
شكاف‌های اجتماعی عمده جامعه ایران عبارتند از :
1- سنت و مدرنیسم
2- طبقاتی
3- قومی – مذهبی
4- جنسی
5- نسلی
كه به ترتیب درباره هر یك و نسبت سازمان با آن‌ها باید بررسی كرد. مسلماً این بررسی اجمالی فتح بابی است كه می‌تواند به عنوان محور یك بحث درون سازمانی ارتقاء یابد و از نتایج آن در برنامه ریزی‌‌های سازمان، محور‌های تبلیغات و جذب نیرو و شیوه‌های فعالیت در عرصه اجتماعی سیاسی و اصلاح خود، بهره گرفته شود.
....

در روند تحول جامعه یك‌سلسله شكاف‌ها بسته می‌شوند و شكاف‌های دیگری دهان می‌گشایند. از همین‌رو آرایش نیروهای سیاسی نیز به‌تبع باز و بسته شدن شكاف‌های اجتماعی گوناگون، به‌هم می‌خورد و صورت تازه‌ای به‌خود می‌گیرد. در چنین روندی، متحدان دیروز ممكن است به رقیبان امروز تبدیل شوند و رقیبان امروز به دوستان یا دشمنان فردا.

بدین‌ترتیب آن‌دسته از نیروهای فعال سیاسی كه ائتلاف و اختلاف با سایر نیروها را به‌صورت امری ازلی و ابدی می‌بینند و ضمن آن‌كه تمام تخم‌مرغ‌های خود را در سبد متحدان‌شان می‌گذارند، پل‌های پشت‌سر خود را با رقیبان و مخالفان‌شان تخریب می‌كنند، در واقع دركی از فعالیت سیاسی در دنیای مدرن ندارند و در وضعی قبیلگی زندگی می‌كنند.