تحقیق تفسیر سوره نساء

تحقیق تفسیر سوره نساء

قسمتی از متن:

آیـه مـى گـویـد: ((افرادى كه بخل مى ورزند و از آنچه خداوند از فضل خود به آنها داده در راه او نـمـى دهـنـد, تـصور نكنند به سود آنهاست , بلكه این كار به زیان آنهاتمام مى شود)) (ولا یحسبن الذین یبخلون بما اتیهم اللّه من فضله هو خیرا لهم ).

((بلكه (برخلاف تصور آنها) این كار به زیان آنها تمام مى شود)) (بل هو شر لهم ).

سـپـس سـرنـوشـت آنـهـا را در رستاخیز, چنین توصیف مى كند: ((به زودى درروز قیامت آنچه (اموالى ) را كه نسبت به آن بخل ورزیدند, همانند طوقى درگردنشان مى افكنند)) (سیطوقون ما بخلوا به یوم القیمة ).

از ایـن جـمـله استفاده مى شود, اموالى كه حقوق واجب آن , پرداخت نشده واجتماع از آن بهره اى نـگـرفته است و تنها در مسیر هوسهاى فردى و گاهى مصارف جنون آمیز به كار گرفته شده و یا بـى دلیل روى هم انباشته گردیده , همانند سایراعمال زشت انسان , در روز رستاخیز طبق قانون ((تجسم اعمال )) تجسم مى یابد و به صورت عذاب دردناكى در خواهد آمد.

سپس آیه اشاره به یك نكته دیگر مى كند, و مى گوید: این اموال چه در راه خدا و بندگان او انفاق شود یا نشود, بالاخره از صاحبان آن جدا خواهد شد ((وخداوند وارث همه میراثهاى زمین و آسمان خواهد بود)) (وللّه میراث السموات والا رض ).

اكـنون كه چنین است چه بهتر كه پیش از جدا شدن از آنها, از بركات معنوى آن بهره مند گردند, نه تنها از حسرت و مسؤولیت آن !.

و در پایان آیه مى فرماید: ((خدا از اعمال شما آگاه است )) (واللّه بما تعملون خبیر).
بـنابراین , اگر بخل بورزید مى داند و اگر در راه كمك به جامعه انسانى از آن استفاده كنید آن را نیز مى داند و به هركس پاداش مناسبى خواهد داد.

(آیـه 181) ـ شان نزول : این آیه و آیه بعد در باره توبیخ و سرزنش یهود نازل شده است پیامبر(ص ) نـامـه اى به یهود ((بنى قینقاع )) نوشت و در طى آن , آنها را به انجام نماز و پرداخت زكات , و دادن قـرض به خدا (منظور از این جمله انفاق در راه خداست كه براى تحریك حداكثر عواطف مردم از آن چنین تعبیر شده است )دعوت نمود.

فـرسـتـاده پیامبر(ص ) به خانه اى كه مركز تدریس مذهبى یهودیان بود وبیت المدارس نام داشت وارد شـد, و نـامـه را به دست ((فنحاص )) دانشمند بزرگ یهود داد, او پس از مطالعه نامه , با لحن استهزا آمیزى گفت : اگر سخنان شما راست باشد, باید گفت : خدا فقیر است و ما غنى و بى نیاز ! زیرا اگر او فقیر نبود, از ما قرض نمى خواست !.

بـه علاوه محمد(ص ) معتقد است , خدا شما را از رباخوارى نهى كرده , در حالى كه خود او در برابر انفاقها به شما و عده ربا و فزونى مى دهد!.

ولى بعدا ((فنحاص )) انكار كرد چنین سخنانى را گفته باشد در این موقع این دو آیه نازل گشت .

تـفسیر: در این آیه مى گوید: ((خدا سخن كفرآمیز آنان (یهود) را كه گفتند:خداوند فقیر است و ما غنى هستیم شنید)) (لقد سمع اللّه قول الذین قالوا ان اللّه فقیرونحن اغنیا).

بـنابراین , انكار آنها بیهوده است , سپس مى گوید: نه تنها سخنان آنها رامى شنویم ((بلكه همه آنها را خواهیم نوشت و (همچنین ) به قتل رسانیدن پیامبران رابه ناحق )) مى نویسیم (سنكتب ما قالوا وقتلهم الا نبیا بغیر حق ).

ثـبـت و حـفـظ اعـمـال آنـها براى این است كه روز رستاخیز آن را در برابر آنها قرارمى دهیم ((و مـى گـویـیـم اكنون نتیجه اعمال خود را به صورت عذاب سوزان بچشید))(ونقول ذوقوا عذاب الحریق ).

(آیه 182)ـ در این آیه مى افزاید: ((این عذاب دردناك (كه هم اكنون , تلخى آن را مى چشید) نتیجه اعـمـال خـود شـمـاست , این شما بودید كه به خود ستم كردید,خدا هرگز به كسى ستم نخواهد كرد)) (ذلك بما قدمت ایدیكم وان اللّه لیس بظلا م للعبید).

اصـولا اگـر امـثـال شـمـا جـنایتكاران , مجازات اعمال خود را نبینید و در ردیف نیكوكاران قرار گیرید, این نهایت ظلم است و اگر خدا, چنین نكند ((ظلا م )) (بسیارظلم كننده ) خواهد بود.
آیـه 183ـ شـان نزول : در مورد نزول این آیه و آیه بعد نقل شده : جمعى ازبزرگان یهود به حضور پـیامبر(ص ) رسیدند و گفتند: تو ادعا مى كنى كه خداوند تو رابه سوى ما فرستاده و كتابى هم بر تـو نـازل كـرده اسـت , در حالى كه خداوند در تورات از ما پیمان گرفته است به كسى كه ادعاى نـبـوت كند, ایمان نیاوریم مگر این كه براى ما حیوانى را قربانى كند و آتش (صاعقه اى ) از آسمان بـیـاید و آن را بسوزاند اگر تو نیزچنین كنى ما به تو ایمان خواهیم آورد, این دو آیه نازل شد و به آنها پاسخ گفت .