تحقیق رتبه بندی درجه توسعه یافتگی

هدف کلی تحقیق، اندازه گیری سطح نسبی توسعه یافتگی شهرستان های استان آذربایجان غربی و رتبه بندی آن ها به لحاظ میزان برخورداری از شاخص های مختلف توسعه است تابراین اساس بتوان جهت تعادل منطقه ای در سطح استان آذربایجان غربی، سرمایه های اختصاصی در ارتباط با خدمات بهداشتی- درمانی و اجتماعی- فرهنگی این استان را ابتدا به مناطق محروم و نهایتا به دیگر مناطق تخصیص داد تا منطقه گامی در جهت تعادل برداشته و از مشکلات و پیامدهای منفی این عدم تعادل کاسته شود.

برنامه ریزی منطقه ای با هدف توسعه و کاهش نابرابری های منطقه ای، از موضوعات مهم در کشورهای در حال توسعه محسوب می شود. عدم توازن در جریان توسعه بین مناطق مختلف، موجب ایجاد شکاف و تشدید نابرابری منطقه ای می شود که خود مانعی در مسیر توسعه است به نظر اقتصاددانان هدف از توسعه باید ایجاد بهترین شرایط و امکانات برای توسعه جامعه در همه نواحی باشد و تفاوت های زندگی بین ناحیه ای بایستی به حداقل برسد و نهایتا از بین برود. نخستین قدم در برنامه ریزی منطقه ای، شناسایی وضع موجود آن مناطق و شناخت نقاط قوت و ضعف آن هاست و این شناسایی خود مستلزم تجزیه و تحلیل بخش های مختلف اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی است. برای رتبه بندی، روش های مختلفی وجود دارد که الزاما جواب های یکسانی در پی ندارند. یکی از روش های رتبه بندی، روش تاپسیس است. در اینجا با بکارگیری این تکنیک، شهرستان ها با توجه به شاخص های متعدد بهداشتی- درمانی و اجتماعی- فرهنگی به صورت مجزا و ترکیبی از لحاظ سطح توسعه یافتگی رتبه بندی شدند و سپس میزان نابرابری در توزیع امکانات و منابع از طریق روش ضریب پراکندگی مشخص گردید.

چکیده

مقدمه

طرح مسأله

مبانی نظری

اهمیت و ضرورت

اهداف پژوهش

فرضیات پژوهش

روش شناسی پژوهش و جامعه آماری

شاخص های مورد مطالعه در پژوهش

شناخت محدوده مورد مطالعه

تکنیک تاپسیس

یافته های پژوهش

نتیجه گیری

پیشنهادات

منابع و ماخذ

دارای جداول و تصاویر